Auteur Lisa Scottoline is een Amerikaanse bestseller auteur met maar liefst 31 boeken op haar naam. Een aantal daarvan zijn ook in Nederland uitgegeven. Daarnaast is ze columniste en schrijft ze samen met haar dochter een wekelijkse column voor Philadelphia Inquirer.

Op papier lijkt de nieuwe leraar Chris de ideale man, maar alles aan hem is een leugen... Drie moeders, van wie hun zonen gezamenlijk in het sportteam op school zitten, raken verwikkeld in een sinistere situatie als er een nieuwe leraar, Chris Brennan, op school komt die niet is wie hij zegt te zijn. Maar iedereen blijkt geheimen te hebben, hoewel sommige dodelijker zijn dan andere...

Al is de leugen nog zo snel start met de sollicitatie van Brennan op de middelbare school. Geen poespas of spanning en toch wordt de nieuwsgierigheid van de lezer gewekt. Je voelt aan dat niets is wat het lijkt, maar hoe zit de vork in de steel? Wat voert Brennan in zijn schild? De auteur vertelt het verhaal vervolgens in drie delen. Aangeduid met stap een, twee en drie.

In stap een volgen we Chris Brennan in zijn nieuwe omgeving en als leerkracht. Het komt allemaal wat gekunsteld over, wat past bij de verhaallijn. Want zo goed en zo kwaad als dat gaat probeert Brennan zijn rol te pakken en invulling te geven aan zijn nieuwe beroep docent en honkbaltrainer. Brennan heeft een missie en daarbij heeft hij een aantal van zijn leerlingen nodig. Hij probeert een relatie op te bouwen met hen, wat hem goed af gaat. Hierdoor ontbreekt de spanning, maar de nieuwsgierigheid triggert om door te lezen. Als lezer vorm je een beeld over hoe het verhaal zal vervolgen en dan is daar deel twee.

In het tweede deel slaat het verhaal om. De lezer krijgt te lezen waarom Brennan deze functie vervult. Even schakelen, maar de verhaallijn is veelbelovend en hopelijk wordt de spanning in de komende bladzijdes opgevoerd. Helaas gebeurt dit niet zoals je van een thriller mag verwachten. Het verhaal ontwikkelt zich verder als een spannende roman. Het personage Chris Brennan krijgt steeds meer karakter en geeft zijn geheimen bloot. De leerlingen en hun moeders vervullen ook een belangrijke rol. Dit laatste en de ontbrekende spanning maakt dat het als een roman wegleest.

In stap drie volgt de ontknoping. Scottoline gooit hier een flinke dosis spanning in het verhaal, wat het verhaal kon gebruiken, maar de James Bond waardige stunts, komen dan weer wat ongeloofwaardig over. Dit komt de kwaliteit van het hele verhaal niet ten goede.

Lisa Scottoline heeft een vlotte pen. De schrijfstijl is soepel en losjes, dit tezamen met de korte hoofdstukken maakt dat je de bladzijdes snel doorkruist. Al is de leugen nog zo snel voldeed echter niet aan de verwachtingen die een bloedstollende thriller met zich meebrengt. De ontwikkeling van de hoofdpersoon, de sfeerbeschrijving en de personages om de hoofdpersoon heen maken dat Al is de leugen nog zo snel eerder betiteld kan worden als een spannende roman. Met nadruk op roman.