Hij staarde me onbekommerd en vriendelijk aan, tegelijkertijd kil en gevaarlijk, wijs en primitief, warm en roofdierachtig. Ik kreeg het gevoel dat hij honderd manieren wist om me te helpen, maar ook om me te doden.

Lee Child (Coventry, 1954) is het pseudoniem van Jim Grant. In 1997 verscheen Jachtveld, de eerste kennismaking met zijn protagonist Jack Reacher. Sindsdien is Reacher niet meer weg te denken uit thrillerland en kent de cynische einzelgänger miljoenen fans. Reacher is ook aan het witte doek toevertrouwd, waar twee films zijn verschenen. Inmiddels zijn er 22 (!) lange verhalen verschenen. Onlangs verscheen Op doorreis, een bundel met 12 korte verhalen over Jack Reacher. De fans kunnen opgelucht adem halen, nieuwe avonturen van hun held.

Zoals we allemaal weten, heeft Reacher, nadat hij het leger verliet, geen vaste woonplaats. Hij reist per bus of lift met mensen mee en komt zo in de meest verlaten uithoeken van de V.S. En overal wachten avonturen op hem. Zo zien we in Teveel tijd dat Reacher zich op het verkeerde moment op de verkeerde plek bevindt; hij wordt gearresteerd omdat hij verdacht wordt van deelname aan een criminele organisatie. Maar al snel blijkt, zoals altijd in de verhalen van Child, dat de vork toch echt anders in de steel zit. En dat geldt ook voor Geen oefening, waar Reacher een lift krijgt van een stel natuurliefhebbers in het zuiden van Canada. Als ze in een dorpje bij een meer aankomen, wordt de omgeving opeens hermetisch afgesloten door het leger. Reacher zou Reacher niet zijn als hij op onderzoek uitging. En de climax blijkt bizar...

Op doorreis telt ruim 350 pagina's en is voor de fans van Jack Reacher genieten geblazen. Het zijn stuk voor stuk interessante verhalen met een eigen charme. De een wat korter, de ander wat ander. De verhalen spelen zich door het gehele leven van Jack Reacher af. Zo is Tweede zoon een verhaal uit Reacher's jeugd, wanneer ze overzees zijn gestationeerd omdat pa bij de mariniers werkt. In dat verhaal maken we ook kennis met Joe, Jack's oudere broer. Die maakt overigens op nogal bijzondere wijze zijn opwachting ook in 3 kogels.

Wat Op doorreis goed maakt, is dat de schrijfstijl van Child van elke pagina spat. Cynisch, bondig en met humor, het maakt het lezen van Op doorreis tot een waar genot. Wat je vaak ziet bij bundels, is dat de kwaliteit per verhaal nogal varieert. Dat is in Op doorreis niet zo, al moet gezegd dat de laatste kortere verhalen wel iets minder zijn dan de tien langere verhalen in het boek. Overigens zijn niet alle verhalen helemaal nieuw voor de Nederlandse liefhebbers; het verhaal James Penney is ook al eerder in verhalenbundel 4 x 4 verschenen.

Op doorreis is een waardevolle aanvulling voor de fans van Jack Reacher. Het vult her en der leemtes op in de carrière en het leven van Reacher, waardoor de lezer een nóg beter beeld krijgt van de held. Dit alles geschreven in de kenmerkende stijl van Lee Child, mag de auteur wat ons betreft nog wel even doorgaan met de verhalen rond Jack Reacher. Het is een krachtig 'merk'!