Han Thomas is gepokt en gemazeld in de financiële wereld, is ondernemer maar schrikt er niet van terug om volledig uit zijn comfortzone te treden. Altijd was er al een flinke interesse in de wetenschappelijke wereld en die nieuwsgierigheid heeft geleid tot een brede kennis op het gebied van de antropologie en de natuurwetenschap. Die kennisvelden heeft hij weten te combineren en met toevoeging van een aantal spannende elementen ontstond daar zijn debuut: Het Darwin dilemma.
Er bestaat opwinding binnen de wereld van Mark Enquist, hoogleraar antropologie op de universiteit van Londen. Via de landkaart van Piri Reis uit 1513 beweert Enquist dat er al langer leven op aarde bestaat dan wordt beweerd. Om dit aan te tonen wil hij de piramide van Cheops onderzoeken omdat daar het bewijs zou liggen. De redactie van National Geographic Channel stuurt Vincent Albright om van dit belangrijke moment een gefilmde reportage te maken. In een andere wetenschapswereld, die van Nicolas Moreau, professor aan de Sorbonne in Parijs, ontstaat eenzelfde soort opwinding over een ander onderwerp; hij heeft namelijk de eerste levende cel ontwikkeld en staat op het punt dit te gaan publiceren. Wetenschapsjournaliste Michelle Rousseau ziet in het onderwerp een ideale kans om zichzelf internationaal te profileren en gaat eropaf.
Tegenover deze ontwikkelingen en ontdekkingen over beide onderwerpen zijn groeperingen actief die het voortbestaan van de al honderden jaren oude theorieën liever niet zien veranderen en er alles aan zullen doen om dit te voorkomen.
Het verhaal, dat aanvangt met een proloog die helaas al het een ander weggeeft, is een sterke mix van wetenschap en spanning. Thomas heeft zich niet laten verleiden tot een oppervlakkige benadering van de onderwerpen maar gaat er stevig in met talloze theoretische verklaringen. Het is natuurlijk een keuze van de auteur maar het keert zo vaak terug en gaat er zo diep op in dat je je afvraagt of de doorsnee thrillerlezer daar op zit te wachten. Het vertraagt de verhaallijn en breekt de spanningslijn onnodig in stukken. Het neigt een beetje naar doorschieten met té detaillistisch geneuzel dat leuk is om te weten maar niet altijd aan ontwikkeling van de verhaallijn iets toevoegt. Nadeel van deze methode is dat het verhaal te expliciet is beschreven en er weinig tot geen ruimte overblijft voor de fantasie van de lezer. Tevens worden een groot aantal scenes opgetekend uit meerder perspectief. Op een juiste wijze gebruikt, kan dit soms wel iets toevoegen maar dan moet pas in de laatste optekening het resultaat worden verteld en niet al bij het eerste stukje worden verklapt. Dan wordt het meer een herhaling van hetgeen je al eerder hebt gelezen. Jammer van deze keuze die ook wat rommelig overkomt en de structuur van het verhaal aantast. Beter zou zijn als de auteur dit beperkt had weten te houden tot beide verslaggevers Michelle Rousseau en Vincent Albright. Dat had dan kunnen leiden naar nog wat verdere verdieping van beide personages die dan wellicht tot protagonist waren gebombardeerd.
Overigens is de vergelijking met Dan Brown iets te optimistisch omdat die altijd nog een puzzelelement aan zijn verhaal toevoegt. Maar voor het subgenre ‘wetenschappelijke thriller’ is Het Darwin dilemma zeker een waardevolle aanvulling.
Er bestaat opwinding binnen de wereld van Mark Enquist, hoogleraar antropologie op de universiteit van Londen. Via de landkaart van Piri Reis uit 1513 beweert Enquist dat er al langer leven op aarde bestaat dan wordt beweerd. Om dit aan te tonen wil hij de piramide van Cheops onderzoeken omdat daar het bewijs zou liggen. De redactie van National Geographic Channel stuurt Vincent Albright om van dit belangrijke moment een gefilmde reportage te maken. In een andere wetenschapswereld, die van Nicolas Moreau, professor aan de Sorbonne in Parijs, ontstaat eenzelfde soort opwinding over een ander onderwerp; hij heeft namelijk de eerste levende cel ontwikkeld en staat op het punt dit te gaan publiceren. Wetenschapsjournaliste Michelle Rousseau ziet in het onderwerp een ideale kans om zichzelf internationaal te profileren en gaat eropaf.
Tegenover deze ontwikkelingen en ontdekkingen over beide onderwerpen zijn groeperingen actief die het voortbestaan van de al honderden jaren oude theorieën liever niet zien veranderen en er alles aan zullen doen om dit te voorkomen.
Het verhaal, dat aanvangt met een proloog die helaas al het een ander weggeeft, is een sterke mix van wetenschap en spanning. Thomas heeft zich niet laten verleiden tot een oppervlakkige benadering van de onderwerpen maar gaat er stevig in met talloze theoretische verklaringen. Het is natuurlijk een keuze van de auteur maar het keert zo vaak terug en gaat er zo diep op in dat je je afvraagt of de doorsnee thrillerlezer daar op zit te wachten. Het vertraagt de verhaallijn en breekt de spanningslijn onnodig in stukken. Het neigt een beetje naar doorschieten met té detaillistisch geneuzel dat leuk is om te weten maar niet altijd aan ontwikkeling van de verhaallijn iets toevoegt. Nadeel van deze methode is dat het verhaal te expliciet is beschreven en er weinig tot geen ruimte overblijft voor de fantasie van de lezer. Tevens worden een groot aantal scenes opgetekend uit meerder perspectief. Op een juiste wijze gebruikt, kan dit soms wel iets toevoegen maar dan moet pas in de laatste optekening het resultaat worden verteld en niet al bij het eerste stukje worden verklapt. Dan wordt het meer een herhaling van hetgeen je al eerder hebt gelezen. Jammer van deze keuze die ook wat rommelig overkomt en de structuur van het verhaal aantast. Beter zou zijn als de auteur dit beperkt had weten te houden tot beide verslaggevers Michelle Rousseau en Vincent Albright. Dat had dan kunnen leiden naar nog wat verdere verdieping van beide personages die dan wellicht tot protagonist waren gebombardeerd.
Overigens is de vergelijking met Dan Brown iets te optimistisch omdat die altijd nog een puzzelelement aan zijn verhaal toevoegt. Maar voor het subgenre ‘wetenschappelijke thriller’ is Het Darwin dilemma zeker een waardevolle aanvulling.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Er bestaat opwinding binnen de wereld van Mark Enquist, hoogleraar antropologie op de universiteit van Londen. Via de landkaart van Piri Reis uit 1513 beweert Enquist dat er al langer leven op aarde bestaat dan wordt beweerd. Om dit aan te tonen wil hij de piramide van Cheops onderzoeken omdat daar het bewijs zou liggen. De redactie van National Geographic Channel stuurt Vincent Albright om van dit belangrijke moment een gefilmde reportage te maken. In een andere wetenschapswereld, die van Nicolas Moreau, professor aan de Sorbonne in Parijs, ontstaat eenzelfde soort opwinding over een ander onderwerp; hij heeft namelijk de eerste levende cel ontwikkeld en staat op het punt dit te gaan publiceren. Wetenschapsjournaliste Michelle Rousseau ziet in het onderwerp een ideale kans om zichzelf internationaal te profileren en gaat eropaf.
Tegenover deze ontwikkelingen en ontdekkingen over beide onderwerpen zijn groeperingen actief die het voortbestaan van de al honderden jaren oude theorieën liever niet zien veranderen en er alles aan zullen doen om dit te voorkomen.
Het verhaal, dat aanvangt met een proloog die helaas al het een ander weggeeft, is een sterke mix van wetenschap en spanning. Thomas heeft zich niet laten verleiden tot een oppervlakkige benadering van de onderwerpen maar gaat er stevig in met talloze theoretische verklaringen. Het is natuurlijk een keuze van de auteur maar het keert zo vaak terug en gaat er zo diep op in dat je je afvraagt of de doorsnee thrillerlezer daar op zit te wachten. Het vertraagt de verhaallijn en breekt de spanningslijn onnodig in stukken. Het neigt een beetje naar doorschieten met té detaillistisch geneuzel dat leuk is om te weten maar niet altijd aan ontwikkeling van de verhaallijn iets toevoegt. Nadeel van deze methode is dat het verhaal te expliciet is beschreven en er weinig tot geen ruimte overblijft voor de fantasie van de lezer. Tevens worden een groot aantal scenes opgetekend uit meerder perspectief. Op een juiste wijze gebruikt, kan dit soms wel iets toevoegen maar dan moet pas in de laatste optekening het resultaat worden verteld en niet al bij het eerste stukje worden verklapt. Dan wordt het meer een herhaling van hetgeen je al eerder hebt gelezen. Jammer van deze keuze die ook wat rommelig overkomt en de structuur van het verhaal aantast. Beter zou zijn als de auteur dit beperkt had weten te houden tot beide verslaggevers Michelle Rousseau en Vincent Albright. Dat had dan kunnen leiden naar nog wat verdere verdieping van beide personages die dan wellicht tot protagonist waren gebombardeerd.
Overigens is de vergelijking met Dan Brown iets te optimistisch omdat die altijd nog een puzzelelement aan zijn verhaal toevoegt. Maar voor het subgenre ‘wetenschappelijke thriller’ is Het Darwin dilemma zeker een waardevolle aanvulling.