Een kwalitatief goed product werkt nog steeds het beste als marketingissue. De als manager in de marketingcommunicatie werkzame Vlaamse auteur Lieven de Letter weet dat als geen ander. Zijn debuut Nostalgie werd genomineerd voor de Schaduwprijs. Onlangs verscheen, na Staat van ontbinding, zijn derde boek; De voorbestemden.

Rob Walgraef is naarstig op zoek naar zijn verdwenen dochter Céline. Hij probeert vanuit haar studentenkamer meer informatie te vinden over de aan kanker lijdende, onvindbare jonge vrouw. Het lijkt erop dat ze kennissen had onder de groep jongeren die verantwoordelijk worden geacht voor de aanslag op het terrein van de academie. Bij die aanslag raakte Margreet, moeder van Karen en Sietske, in een comateuze toestand.

Vanuit een ander perspectief maakt de lezer kennis met de actieve leden van Het collectief, een groep strijdbare jongeren waarvan de meeste met een gezondheidsprobleem kampen en/of een beschadigd verleden hebben.

++ ‘De duizelingen kwamen hardnekkiger opzetten. Ik wankelde naar het bed en tastte met mijn vrije hand naar de drank in mijn binnenzak’ ++

Het verhaal van De voorbestemden wordt vanuit een vijftal willekeurig wisselende perspectieven verteld. Met een hoge psychologische lading betrekt De Lieven zijn lezers bij het wel en wee van de personages. Personages waarvan er niet een is die zonder een rugzakje door het leven dartelt. Feitelijk start de vertelling als er rekeningen over het verleden zijn opgemaakt en er pogingen worden ondernomen die te innen. Lopende het verhaal is het aan de lezer om verbanden te ontdekken en de personen in een juiste relatie tot elkaar te plaatsen. Daar gebruikt de auteur de vele perspectiefwisselingen voor waarbij het ook weer aan de lezer is te ontdekken vanuit wiens perspectief de specifieke gebeurtenis wordt opgetekend. Dat lukt alleen als de concentratie volledig op het verhaal is gefocust en de onderlinge verbanden gelegd kunnen worden. Dan pas komt de lezer ook tot de conclusie dat de oorsprong van het verhaal in een nog niet verteld verleden ligt.

Al lezend en puzzelend verschijnt er meer beeld over het verleden van een aantal personages en vormt zich daarnaast ook het motief voor de aanslag. De personages en hun innerlijke kwaliteiten vormen hierbij in meer of mindere mate de hoofdzaak. De Letter maakt het zichzelf en zijn lezers daarbij zeker niet gemakkelijk. Alles ontstaat uit talloze kleine details. Het goed samenbrengen en combineren ervan, is de voorwaarde om op de laatste pagina de geschiedenis compleet te krijgen. Geen eenvoudige taak maar met zoveel ontluikende belangstelling en nieuwsgierigheid opgezet, dat doorlezen en -puzzelen vanzelf een doelstelling wordt. De fysieke spanning heeft natuurlijk wel wat te lijden onder de detaillering en de veelvuldige perspectiefwisselingen. Het is er wel maar niet heel hevig en langdurig. Omdat vanuit die detaillering ook de verdieping van de personages is opgebouwd, zijn op het einde tevens alle rugzakjes geopend en leeggeschud.

De voorbestemden is zonder twijfel te kwalificeren als een uitstekend geschreven psychologische thriller!