Rechercheur Bram Petersen moet flink aan de bak als hij de opdracht krijgt om in alle stilte het onderzoek te leiden naar een bijzondere verdwijning. Omdat het gevaar bestaat dat de ontvoerde jongen iets ergs wordt aangedaan kan Petersen niet veel kanten uit. Hij wordt daarbij ook niet volledig geholpen door zijn collega's, om van de vader van de ontvoerde jongen nog maar te zwijgen.
Gedragen haat is in 2006 al eens uitgebracht en nu na een aantal jaren uit de boekhandel verdwenen te zijn probeert Marco Books het nieuw leven in te blazen. We zijn 16 jaar verder en het boek is zoals in het voorwoord is aangegeven opgefrist maar belangrijke zaken zijn authentiek gebleven.
Zo speelt dit verhaal zich nog altijd af rond de periode van het overlijden van prins Claus. Dit speelt dan ook nog altijd een rol in het verhaal. Telefooncellen, hoewel verdwenen, spelen toch nog zeker een rol en dat is ook zeker wel nodig. Bovendien is het voor de nostalgisch ingestelde lezer ook helemaal niet erg. Het kan juist wel fijn zijn even terug te keren naar de beginjaren van dit millenium.
Bram Petersen is een rechercheur die in alle stilte probeert zijn werk te doen. Er mag absoluut niet bekend worden dat de politie is ingeschakeld er is dan namelijk maar een uitkomst mogelijk, de ontvoerde komt nimmer meer terug. Hoewel Petersen als rechercheur de hoofdrol vertolkt komen er nogal wat personages voorbij in gedragen haat. Dit maakt dan ook niet altijd helemaal duidelijk waar alles naartoe zal leiden.
Hoewel de spanning lange tijd bewaard wordt, weet gedragen haat nergens echt te pakken. Zeker er wordt getracht spanning te brengen, maar helemaal goed komt het helaas niet uit de verf. Bovendien is dit al deel drie van een reeks verhalen over Bram Petersen en de Venendaalse recherche, dit maakt dan ook dat er ongetwijfeld voorkennis nodig is om alle verbindingen te leggen. Woon je in de omgeving van Venendaal, Doorn en Wijk bij Duurstede dan zal Gedragen haat ongetwijfeld een feest der herkenning kunnen zijn, maar voor ieder ander was het niet nodig geweest Gedragen haat volledig herzien uit te brengen. Eenmaal was wat dat betreft wel genoeg.
Gedragen haat is in 2006 al eens uitgebracht en nu na een aantal jaren uit de boekhandel verdwenen te zijn probeert Marco Books het nieuw leven in te blazen. We zijn 16 jaar verder en het boek is zoals in het voorwoord is aangegeven opgefrist maar belangrijke zaken zijn authentiek gebleven.
Zo speelt dit verhaal zich nog altijd af rond de periode van het overlijden van prins Claus. Dit speelt dan ook nog altijd een rol in het verhaal. Telefooncellen, hoewel verdwenen, spelen toch nog zeker een rol en dat is ook zeker wel nodig. Bovendien is het voor de nostalgisch ingestelde lezer ook helemaal niet erg. Het kan juist wel fijn zijn even terug te keren naar de beginjaren van dit millenium.
Bram Petersen is een rechercheur die in alle stilte probeert zijn werk te doen. Er mag absoluut niet bekend worden dat de politie is ingeschakeld er is dan namelijk maar een uitkomst mogelijk, de ontvoerde komt nimmer meer terug. Hoewel Petersen als rechercheur de hoofdrol vertolkt komen er nogal wat personages voorbij in gedragen haat. Dit maakt dan ook niet altijd helemaal duidelijk waar alles naartoe zal leiden.
Hoewel de spanning lange tijd bewaard wordt, weet gedragen haat nergens echt te pakken. Zeker er wordt getracht spanning te brengen, maar helemaal goed komt het helaas niet uit de verf. Bovendien is dit al deel drie van een reeks verhalen over Bram Petersen en de Venendaalse recherche, dit maakt dan ook dat er ongetwijfeld voorkennis nodig is om alle verbindingen te leggen. Woon je in de omgeving van Venendaal, Doorn en Wijk bij Duurstede dan zal Gedragen haat ongetwijfeld een feest der herkenning kunnen zijn, maar voor ieder ander was het niet nodig geweest Gedragen haat volledig herzien uit te brengen. Eenmaal was wat dat betreft wel genoeg.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Gedragen haat is in 2006 al eens uitgebracht en nu na een aantal jaren uit de boekhandel verdwenen te zijn probeert Marco Books het nieuw leven in te blazen. We zijn 16 jaar verder en het boek is zoals in het voorwoord is aangegeven opgefrist maar belangrijke zaken zijn authentiek gebleven.
Zo speelt dit verhaal zich nog altijd af rond de periode van het overlijden van prins Claus. Dit speelt dan ook nog altijd een rol in het verhaal. Telefooncellen, hoewel verdwenen, spelen toch nog zeker een rol en dat is ook zeker wel nodig. Bovendien is het voor de nostalgisch ingestelde lezer ook helemaal niet erg. Het kan juist wel fijn zijn even terug te keren naar de beginjaren van dit millenium.
Bram Petersen is een rechercheur die in alle stilte probeert zijn werk te doen. Er mag absoluut niet bekend worden dat de politie is ingeschakeld er is dan namelijk maar een uitkomst mogelijk, de ontvoerde komt nimmer meer terug. Hoewel Petersen als rechercheur de hoofdrol vertolkt komen er nogal wat personages voorbij in gedragen haat. Dit maakt dan ook niet altijd helemaal duidelijk waar alles naartoe zal leiden.
Hoewel de spanning lange tijd bewaard wordt, weet gedragen haat nergens echt te pakken. Zeker er wordt getracht spanning te brengen, maar helemaal goed komt het helaas niet uit de verf. Bovendien is dit al deel drie van een reeks verhalen over Bram Petersen en de Venendaalse recherche, dit maakt dan ook dat er ongetwijfeld voorkennis nodig is om alle verbindingen te leggen. Woon je in de omgeving van Venendaal, Doorn en Wijk bij Duurstede dan zal Gedragen haat ongetwijfeld een feest der herkenning kunnen zijn, maar voor ieder ander was het niet nodig geweest Gedragen haat volledig herzien uit te brengen. Eenmaal was wat dat betreft wel genoeg.