Lezend Vlaanderen kent Bettie Elias voornamelijk van haar kinderboeken die ze inmiddels meer dan dertig heeft geschreven en daar menig prijs voor in de wacht sleepte. Haar verhalen vertellen over levensechte situaties die kinderen herkennen uit hun eigen wereld. Het schrijven doet ze naast haar professionele job bij een strategisch adviesbureau. Toch vond ze nog tijd om ook voor volwassenen te gaan schrijven. In 2019 verschijnt haar eerste misdaadroman voor volwassenen. Onder het motto ‘iedereen is in staat een moord te plegen’, verschijnt van haar hand Het tuinfeest.

Veertig jaar worden is voor Cleo een zeer goede reden om voor haar vrienden en kennissen een groot tuinfeest te organiseren. Cleo is binnenhuisarchitecte en ze kreeg van haar man Lucas de vrije hand om hun imposante huis volledig naar haar smaak in te richten. Hun vrienden Tessa en Thomas en David die ze al kennen uit hun schooltijd, zijn ook van de partij. De vriendschap met Tessa en Thomas is zo close dat Lucas de peetoom is van hun dochter Laura. Het tuinfeest is een groot succes tot een plotselinge onweersbui het gezelschap naar binnen dwingt. Daar wordt het feest voortgezet tot in de kleine uurtjes en bij het vertrek blijkt de 17-jarige Laura spoorloos verdwenen te zijn…

‘Ze besluipt hem met de grootste hamer die ze in de garage tussen het gereedschap heeft gevonden. Hopelijk kijkt hij net niet op dat moment achterom’

De verhaallijn in Het tuinfeest wordt gedomineerd door drie vriendschappelijke stellen die allen behoorlijk succesvol zijn en in relatieve luxe kunnen leven. De auteur weet de karakters beeldend neer te zetten en voor de lezers worden de onderliggende hiaten al snel duidelijk. Met name de warme vriendschappen worden zichtbaar maar ook de achterdocht, jaloezie en bescherming van de vergaarde levensstijl. Dat komt volledig tot uiting als Lucas ontdekt dat zijn petekind wel erg verzot op hem is. Elias heeft meer dan voldoende schrijfervaring en die weet ze effectief te gebruiken. Haar taalgebruik is voor een breed publiek goed leesbaar. Ondanks dat er dodelijke slachtoffers zijn te betreuren blijft de gekozen stijl redelijk luchtig. Wellicht is dat ook enigszins de reden dat spannende momenten, die er wel waren, nauwelijks als zodanig uit de verf kwamen. Dat zou in een tweede verhaal wat strakker kunnen en wat steviger en dieper door kunnen gaan, het is tenslotte voor volwassen lezers bedoeld die op dat gebied wel iets gewend zijn. Nu bleef het wat oppervlakkig en dat was niet echt nodig. Om in de tegenwoordige tijd toch het verleden van het dramatische tuinfeest te vertellen, wordt er voortdurend op en neer gehopt in de tijd. In kleine stapjes wordt die avond ontleed waarbij het venijn ook hier in de staart zit, tot verrassing van de meeste lezers.

Dit misdaaddebuut van Elias is op sommige punten te vergelijken met het werk van Suzanne Vermeer en Linda van Rijn. Dat zegt niets over het niveau want beide auteurs hebben positieve verkoopcijfers en genieten een grote populariteit maar het is een hint voor potentiële lezers wat ze kunnen verwachten.