Eind 2019 mochten we het laatste deel van de trilogie Cirkel van het kwaad met als titel Bloedband verwelkomen. Het laatste deel waar menig fan van Linda Jansma met smart op zat te wachten. Daar was hij dan! Door omstandigheden liet het laatste deel langer op zich wachten dan Jansma voorafgaand had voorzien. Hierdoor werd het tijdsbestek tussen de delen langer en heeft de auteur er goed aan gedaan te starten met een korte terugblik op Schaduwkinderen en Uitverkoren (lees onze recensies hier). De lezer is daardoor weer opgefrist en met een prikkelende proloog weet Jansma de lezer gelijk weer aan dit deel te kluisteren.
Jules Declerck, officier van justitie, krijgt de zaak van de vijftienjarige Amber Wouda toegewezen. Amber is het slachtoffer geworden van grooming. Het rechercheteam is druk doende om de dader in de kraag te vatten. Maar als ook Ambers zus van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen, roept dat meer vragen dan antwoorden op. Dan duikt sekteleider van Elijah Schillinger op in de omgeving van Leeuwarden. Hij lijkt een nieuw onderkomen voor hem en zijn aanhangers gevonden te hebben aan de rand van de stad.
Als Harry Simones, journalist en ex geliefde van Jules Declerck anonieme tips onder ogen krijgt die te maken hebben met de zaak Wouda, zet hij alles op alles om informatie van deze en gene te ontfutselen. De tips wijzen in de richting van het kamp van Schillinger. Nieuwsgierig als hij is neemt hij het voortouw en gaat op onderzoek uit. Maar of dit nou een heel goed idee is?
Officier Declerck is naast de zaak Wouda, na jaren nog altijd wanhopig op zoek naar antwoorden op de vraag wie haar vader vermoord heeft? En vooral waarom? Haar broer Remi heeft destijds de schuld op zich genomen, maar Jules kan zich niet voorstellen dat hij dit heeft gedaan. Als Remi na jaren in de gevangenis te hebben gezeten eindelijk vrij komt en Jules hem op wil zoeken om antwoord te krijgen op haar vragen, blijkt hij kort daarvoor te zijn vermoord. Haar moeder heeft in 1995 Jules ondergebracht bij haar oom en tante en van haar ontbreekt ieder spoor. De puzzel lijkt niet te kloppen, maar de antwoorden zijn door het verlies van haar broer ver te zoeken. Voor Jules is de gebeurtenis in haar geheugen een zwart gat. Zoals een goede journalist betaamt, zet Harry Simones zijn tanden in de zoektocht naar de waarheid over het verleden van Declerck. Jules raakt steeds verder verstrikt in de geheimen die zich langzaam maar zeker blootleggen. Want lijkt Schillinger meer van haar verleden af te weten dan ze had durven vermoeden? Zal ze dan eindelijk te weten komen wat zich in huize Declerck heeft afgespeeld op die bewuste avond? Wil ze dat überhaupt nog wel weten, nu de waarheid steeds dichterbij lijkt te komen?
Linda Jansma kent, zoals haar trouwe fans weten, de kunst van het vertellen. Als auteur weet ze iedere keer de lat hoger te leggen en de lezers aan haar boeken te kluisteren. De conclusie na het dichtslaan van Bloedband is dan ook geen verrassing: met Bloedband weet ze wederom een zeer gedegen thriller te schrijven, waarin alles tot een verrassend maar zeer compleet einde komt. En Jansma zou Jansma niet zijn als ze dit op geniale wijze doet. Heel subtiel worden er antwoorden gegeven op de talrijke vragen die in de afgelopen delen zijn ontstaan.
De lezer heeft even op Bloedband moeten wachten, maar het was het wachten waard. Het is een thriller geworden met wellicht minder vaart dan we van Jansma gewend zijn, maar waarin de antwoorden op de vragen uit het verleden van Jules Declerck op sublieme wijze worden tentoon gespreid. De daarbij horende emoties spatten van de bladzijdes af. De moord op Amber Wouda wordt hier subtiel aan toegevoegd en verweven in het verhaal. De lezer wordt meermaals op een verkeerd spoor gezet want Jansma trekt keer op keer aan de wissel en verandert de koers! Dit houdt het verhaal krachtig, origineel en je blijft gekluisterd aan Bloedband.
Dat Jansma steengoede standalone thrillers kan schrijven wisten we natuurlijk al langere tijd. Maar ook voor het schrijven van de trilogie Cirkel van het kwaad draait ze haar hand niet om en weet ze met vlag en wimpel te slagen. Jansma bewijst hiermee een grote aanwinst en kwaliteit te zijn in het thrillergenre.
Ik ben getrouwd met Marinus en samen hebben wij twee prachtige dochters.
Kinderen hebben mijn hart gestolen, hun onbevangenheid en hun gedrag heeft me altijd erg gefascineerd.
Ze zitten boordevol fantasie en leven vanuit hun gevoel.
Hoe mooi is dat? Dat zijn wij als volwassenen een beetje verleerd.
Ik ben leerkracht in het speciaal onderwijs voor kinderen met een taalontwikkelingsstoornis en slechthorendheid.
Daarnaast heb ik sinds ’21 mijn eigen praktijk als kinder- jongeren- en opvoedcoach en werk ik veel met emotionele uitdagingen en gedrag.
In mijn vrije tijd hou ik van wandelen, wielrennen, gravelen, winkelen, gezelligheid met familie en vrienden en lees ik graag een boek.
Heerlijk dat je vanuit je luie stoel op reis kunt naar verre oorden en allerlei karakters en personages leert kennen. Daar kan ik onwijs van genieten!
Ik geniet van het recenseren voor Thrillzone en vind het leuk om af en toe zeer verrast te worden door nieuwe debuten.
Jules Declerck, officier van justitie, krijgt de zaak van de vijftienjarige Amber Wouda toegewezen. Amber is het slachtoffer geworden van grooming. Het rechercheteam is druk doende om de dader in de kraag te vatten. Maar als ook Ambers zus van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen, roept dat meer vragen dan antwoorden op. Dan duikt sekteleider van Elijah Schillinger op in de omgeving van Leeuwarden. Hij lijkt een nieuw onderkomen voor hem en zijn aanhangers gevonden te hebben aan de rand van de stad.
Als Harry Simones, journalist en ex geliefde van Jules Declerck anonieme tips onder ogen krijgt die te maken hebben met de zaak Wouda, zet hij alles op alles om informatie van deze en gene te ontfutselen. De tips wijzen in de richting van het kamp van Schillinger. Nieuwsgierig als hij is neemt hij het voortouw en gaat op onderzoek uit. Maar of dit nou een heel goed idee is?
Officier Declerck is naast de zaak Wouda, na jaren nog altijd wanhopig op zoek naar antwoorden op de vraag wie haar vader vermoord heeft? En vooral waarom? Haar broer Remi heeft destijds de schuld op zich genomen, maar Jules kan zich niet voorstellen dat hij dit heeft gedaan. Als Remi na jaren in de gevangenis te hebben gezeten eindelijk vrij komt en Jules hem op wil zoeken om antwoord te krijgen op haar vragen, blijkt hij kort daarvoor te zijn vermoord. Haar moeder heeft in 1995 Jules ondergebracht bij haar oom en tante en van haar ontbreekt ieder spoor. De puzzel lijkt niet te kloppen, maar de antwoorden zijn door het verlies van haar broer ver te zoeken. Voor Jules is de gebeurtenis in haar geheugen een zwart gat. Zoals een goede journalist betaamt, zet Harry Simones zijn tanden in de zoektocht naar de waarheid over het verleden van Declerck. Jules raakt steeds verder verstrikt in de geheimen die zich langzaam maar zeker blootleggen. Want lijkt Schillinger meer van haar verleden af te weten dan ze had durven vermoeden? Zal ze dan eindelijk te weten komen wat zich in huize Declerck heeft afgespeeld op die bewuste avond? Wil ze dat überhaupt nog wel weten, nu de waarheid steeds dichterbij lijkt te komen?
Linda Jansma kent, zoals haar trouwe fans weten, de kunst van het vertellen. Als auteur weet ze iedere keer de lat hoger te leggen en de lezers aan haar boeken te kluisteren. De conclusie na het dichtslaan van Bloedband is dan ook geen verrassing: met Bloedband weet ze wederom een zeer gedegen thriller te schrijven, waarin alles tot een verrassend maar zeer compleet einde komt. En Jansma zou Jansma niet zijn als ze dit op geniale wijze doet. Heel subtiel worden er antwoorden gegeven op de talrijke vragen die in de afgelopen delen zijn ontstaan.
De lezer heeft even op Bloedband moeten wachten, maar het was het wachten waard. Het is een thriller geworden met wellicht minder vaart dan we van Jansma gewend zijn, maar waarin de antwoorden op de vragen uit het verleden van Jules Declerck op sublieme wijze worden tentoon gespreid. De daarbij horende emoties spatten van de bladzijdes af. De moord op Amber Wouda wordt hier subtiel aan toegevoegd en verweven in het verhaal. De lezer wordt meermaals op een verkeerd spoor gezet want Jansma trekt keer op keer aan de wissel en verandert de koers! Dit houdt het verhaal krachtig, origineel en je blijft gekluisterd aan Bloedband.
Dat Jansma steengoede standalone thrillers kan schrijven wisten we natuurlijk al langere tijd. Maar ook voor het schrijven van de trilogie Cirkel van het kwaad draait ze haar hand niet om en weet ze met vlag en wimpel te slagen. Jansma bewijst hiermee een grote aanwinst en kwaliteit te zijn in het thrillergenre.