Nog lange niet
Nog lange niet
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Publication year
-
Thrillzone score
-
Share this review
De Britse auteur M.J. (Matt) Arlidge kan zijn geluk niet op. In 2014 debuteerde hij in Nederland met Iene miene mutte, de introductie van de eigenzinnige politie-inspecteur Helen Grace. Grace, de wat duistere vrouw met een rafelrandje, gaat inmiddels negen delen mee (lees hier onze recensies). Elk deel is een schot in de roos en dat betekent dat Arlidge zich inmiddels kan meten met de top van het thrillergenre. Of sterker nog, daartoe behoort. In de tussentijd schreef de Brit ook nog een standalone thriller: Kom je spelen? alhoewel een uitstapje buiten het universum van Helen Grace, was ook deze thriller een bestseller en dat smaakte naar meer. Voor de Spannende Boeken Weken 2020 werd Arlidge gevraagd om een standalone boekje te schrijven. Dat resulteerde inWat je niet ziet. En in dezelfde maand publiceerde zijn Nederlandse uitgever Boekerij zijn nieuwste Helen Grace-thriller: Nog lange niet.
In Nog lange niet moet Helen Grace het hoofd bieden aan een oude zaak. Een groepje scholieren deed jaren geleden mee aan een wedstrijd in het onherbergzame Downs gebied. Ze kwamen, toen ze verdwaald raakten, bij een vervallen huis. De man die opendeed zorgde ervoor dat hun levens nooit meer hetzelfde was…
In de tegenwoordige tijd vallen er in korte tijd meerdere slachtoffers. De eerste is Justin Lanning. Hij wordt gebeld, neemt op en hoort een duistere stem zeggen:
“Je hebt nog een uur te leven.”
De moordenaar lost zijn belofte in. Het blijft niet bij Lanning, maar al snel volgen er meerdere doden. Helen Grace en haar team, bestaande uit oudgedienden als Charlie Brooks, moet in een race tegen de klok zorgen dat de moordenaar wordt gepakt. En dat is nog niet zo gemakkelijk, want het lijkt erop dat de moordenaar hen steeds een stap voor is. Wie is het, en vooral, waarom?
M.J. Arlidge is nog lang niet uitgekeken op Helen Grace, zo vertelde hij ThrillZone onlangs in een interview. En in Nog lange niet wordt snel duidelijk waarom de auteur ‘nog lange niet’ klaar is met Helen Grace; hij heeft er lol in om zijn protagonist voor de meest uitdagende zaken te stellen én haar fysiek tot het uiterste te laten gaan. In zowel haar onderzoek als op haar Kawasaki racemonster, want Grace heeft nu eenmaal een uitlaatklep nodig. Wie dit boek oppakt, merkt dat de houdbaarheid van de politie-inspecteur nog lang niet in zicht is. Ook in Nog lange niet krijgt de lezer weer nieuwe inzichten in haar ziel. Zo heeft ze een relatie met een collega, maar die blijkt al snel niet te zijn zoals ze wenste. En zo blijkt maar weer; niets is blijvend in het leven van Helen Grace.
De liefhebbers zullen de plotopbouw van deze negende Helen Grace-thriller herkennen; Arlidge start met een prikkelende, heftige beginscène die de toon zet voor de rest van het boek. En waar auteurs daarna vaak niet kunnen voorkomen dat een verhaallijn inzakt na die flitsende start, houdt Arlidge deze snelheid en spanningsboog 522 pagina’s vol. En dat is verrekte knap én een van de duidingen waarom de Britse auteur in Nederland zo geliefd is; zijn boeken zijn spannend, flitsend geschreven en kennen nergens ook maar een moment van zwakte.
De grootste vragen in Nog lange niet zijn tweeledig. Natuurlijk is er de vraag wie de moordenaar in de huidige tijd is, en vooral; waarom pleegt de moordenaar deze daden? Maar een latente, net zo interessante vraag is wat er in hemelsnaam gebeurde zoveel jaar terug in de bossen van de Downs. Want het lijkt er op dat de gebeurtenissen van toen met het nu te maken hebben. Arlidge laat hiermee zien gegroeid te zijn als thrillerauteur; hij verweeft op ingenieuze wijze beide verhaallijnen en weet ze pas op het laatst samen te laten vloeien. De lezer zal hierdoor continu op het puntje van de stoel zitten. Hoewel dat niet aangenaam zit, is het wel de plek waar je wilt dat boeken je laten belanden.
Ok, één piepklein puntje van kritiek; als je een echt doorgewinterde thrillerliefhebber bent, dan kun je met deductie op ¾ van het boek ongeveer inschatten wie de moordenaar is. Maar laat je vooral verrassen of je het aan het rechte eind hebt!
Nog lange niet laat zien waarom M.J. Arlidge als thrillerauteur tot de absolute top van het genre behoort. Zijn boeken zijn snel en goed geschreven, kennen een ingenieus plot én hebben met Helen Grace een hoofdpersoon waarvan de houdbaarheid nog lang niet in zicht is. Arlidge schrijft adrenalineverhogend. Verplichte kost voor de thrillerliefhebber!
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
All author reviews1 Comments
-
Super Admin09 May 2021, 14:58De Britse auteur M.J. (Matt) Arlidge kan zijn geluk niet op. In 2014 debuteerde hij in Nederland met Iene miene mutte, de introductie van de eigenzinnige politie-inspecteur Helen Grace. Grace, de wat duistere vrouw met een rafelrandje, gaat inmiddels negen delen mee (lees hier onze recensies). Elk deel is een schot in de roos en dat betekent dat Arlidge zich inmiddels kan meten met de top van het thrillergenre. Of sterker nog, daartoe behoort. In de tussentijd schreef de Brit ook nog een standalone thriller: Kom je spelen? alhoewel een uitstapje buiten het universum van Helen Grace, was ook deze thriller een bestseller en dat smaakte naar meer. Voor de Spannende Boeken Weken 2020 werd Arlidge gevraagd om een standalone boekje te schrijven. Dat resulteerde inWat je niet ziet. En in dezelfde maand publiceerde zijn Nederlandse uitgever Boekerij zijn nieuwste Helen Grace-thriller: Nog lange niet.
In Nog lange niet moet Helen Grace het hoofd bieden aan een oude zaak. Een groepje scholieren deed jaren geleden mee aan een wedstrijd in het onherbergzame Downs gebied. Ze kwamen, toen ze verdwaald raakten, bij een vervallen huis. De man die opendeed zorgde ervoor dat hun levens nooit meer hetzelfde was…
In de tegenwoordige tijd vallen er in korte tijd meerdere slachtoffers. De eerste is Justin Lanning. Hij wordt gebeld, neemt op en hoort een duistere stem zeggen:“Je hebt nog een uur te leven.”
De moordenaar lost zijn belofte in. Het blijft niet bij Lanning, maar al snel volgen er meerdere doden. Helen Grace en haar team, bestaande uit oudgedienden als Charlie Brooks, moet in een race tegen de klok zorgen dat de moordenaar wordt gepakt. En dat is nog niet zo gemakkelijk, want het lijkt erop dat de moordenaar hen steeds een stap voor is. Wie is het, en vooral, waarom?
M.J. Arlidge is nog lang niet uitgekeken op Helen Grace, zo vertelde hij ThrillZone onlangs in een interview. En in Nog lange niet wordt snel duidelijk waarom de auteur ‘nog lange niet’ klaar is met Helen Grace; hij heeft er lol in om zijn protagonist voor de meest uitdagende zaken te stellen én haar fysiek tot het uiterste te laten gaan. In zowel haar onderzoek als op haar Kawasaki racemonster, want Grace heeft nu eenmaal een uitlaatklep nodig. Wie dit boek oppakt, merkt dat de houdbaarheid van de politie-inspecteur nog lang niet in zicht is. Ook in Nog lange niet krijgt de lezer weer nieuwe inzichten in haar ziel. Zo heeft ze een relatie met een collega, maar die blijkt al snel niet te zijn zoals ze wenste. En zo blijkt maar weer; niets is blijvend in het leven van Helen Grace.
De liefhebbers zullen de plotopbouw van deze negende Helen Grace-thriller herkennen; Arlidge start met een prikkelende, heftige beginscène die de toon zet voor de rest van het boek. En waar auteurs daarna vaak niet kunnen voorkomen dat een verhaallijn inzakt na die flitsende start, houdt Arlidge deze snelheid en spanningsboog 522 pagina’s vol. En dat is verrekte knap én een van de duidingen waarom de Britse auteur in Nederland zo geliefd is; zijn boeken zijn spannend, flitsend geschreven en kennen nergens ook maar een moment van zwakte.
De grootste vragen in Nog lange niet zijn tweeledig. Natuurlijk is er de vraag wie de moordenaar in de huidige tijd is, en vooral; waarom pleegt de moordenaar deze daden? Maar een latente, net zo interessante vraag is wat er in hemelsnaam gebeurde zoveel jaar terug in de bossen van de Downs. Want het lijkt er op dat de gebeurtenissen van toen met het nu te maken hebben. Arlidge laat hiermee zien gegroeid te zijn als thrillerauteur; hij verweeft op ingenieuze wijze beide verhaallijnen en weet ze pas op het laatst samen te laten vloeien. De lezer zal hierdoor continu op het puntje van de stoel zitten. Hoewel dat niet aangenaam zit, is het wel de plek waar je wilt dat boeken je laten belanden.
Ok, één piepklein puntje van kritiek; als je een echt doorgewinterde thrillerliefhebber bent, dan kun je met deductie op ¾ van het boek ongeveer inschatten wie de moordenaar is. Maar laat je vooral verrassen of je het aan het rechte eind hebt!
Nog lange niet laat zien waarom M.J. Arlidge als thrillerauteur tot de absolute top van het genre behoort. Zijn boeken zijn snel en goed geschreven, kennen een ingenieus plot én hebben met Helen Grace een hoofdpersoon waarvan de houdbaarheid nog lang niet in zicht is. Arlidge schrijft adrenalineverhogend. Verplichte kost voor de thrillerliefhebber!
Write your review!