Het was op 25 januari 2020 dat een aantal thrillerliefhebbers zich naar Theater Het Klooster in Woerden spoedden voor weer een verrassende editie van het succesvolle BOEK10-event, georganiseerd door uitgeverij Godijn Publishing. Een van de auteurs die zich presenteerden was Liesbeth Dekker die tot dan wel ‘wat’ probeerseltjes op schrijfgebied had voltooid maar nog geen genrekeuze had gemaakt. Tijdens het event presenteerde ze haar eerste thriller, Schuldig.

Hein Deuring en Ria Halbertsma vormen samen al vele jaren een gelukkig huisgezin dat wordt bezegeld met vier kinderen; drie zonen, Mark, Lennard, Sven en hun dochter Rebecca. Ook al zijn ze gelukkig met hun huidige leven, dat geluk levert soms ook wel wat problemen op voor Ria. Een donkere gebeurtenis uit de periode voor haar huwelijk heeft zoveel impact op haar, waardoor het vergeten en onverstoord verder gaan met haar leven, geen optie lijkt te zijn.

Hun kinderen zijn zoals te verwachten, uitgerust met tegengestelde karakters wat onderling soms de nodige strubbelingen veroorzaakt. Dochter Rebecca is de meest stabiele factor en fungeert voor haar ouders meestal als eerste contact om iets voor elkaar te krijgen in de familie. Maar dezelfde Rebecca die ogenschijnlijk zelf een gelukkig huisje-boompje-beestje-gezin heeft opgebouwd, twijfelt steeds meer of ze nu echt wel gelukkig is. Een voorstel van haar vriendin Maartje om haar kennis als architect op het Griekse eiland Paros te gaan toepassen, wordt maar wat graag aangenomen en Rebecca vertrekt naar Corinne om een leegstaand en verpauperd hotel, als project, weer op te bouwen…

++ Het is een keurige, moderne ruimte, maar erg steriel. Er zijn geen planten of vazen of asbakken om mee te gooien. Keurige muren met vliesbehang of hoe dat spul heet’ ++

Het verhaal in Schuldig draait om de thema’s trouw en vertrouwen. De op het eerste gezicht gelukkig levende familie Deuring worstelt achter de coulissen toch met enkele persoonlijke smetjes. Twee ervan worden door de auteur uitgelicht en de belangrijkste daarin is wel het leven van dochter Rebecca. Minutieus wordt haar voortzetting in Griekenland beschreven terwijl haar huwelijksperikelen met haar man Frank, redelijk oppervlakkig en snel worden afgedaan met het besluit naar Griekenland te vertrekken. Wat zich tijdens haar verblijf daar afspeelt, lijken wel passages uit boeken van Suzanne Vermeer en Linda van Rijn. Waarbij niet de kwaliteit wordt bedoeld maar de schrijfwijze en thema’s.

Een auteur schrijft niet alleen een verhaal maar behoort de lezer ook te faciliteren. Dat gebeurt niet als door het gebruiken van cursieve teksten gedachten van meerdere, in plaats van een personage worden uitgebeeld. Doorlezend wordt wel duidelijk om wie het gaat maar het is niet gebruikelijk om dit op deze manier op te lossen. Het zijn ook meestal geen onderwerpen die essentieel zijn voor de plot, maar meer overpeinzingen.

Het ontbreken van een hoog verteltempo en het geleidelijk opdrijven van de spanning, voeden de discussie of hier sprake is van een thriller. Een spannende familieroman zou wellicht beter voldoen. Daarnaast zijn het uitwerken van het plot om daarna tot een goed afgehandeld hoogtepunt te worden geleid, niet direct prominent aanwezig in Schuldig. Eerdere aangetipte wat mindere eigenschappen van sommige personages, worden later in het verhaal niet meer aangehaald en/of nader uitgewerkt. De onverwachte spoorloze verdwijning van de ziekelijke moeder, gooit ieders plannen plotseling overhoop maar biedt wel perspectief om meer naar een thriller te groeien. Uiteindelijk blijkt het verhaal rustig voort te kabbelen om aan het einde in een redelijk anonieme scene te eindigen dat geen bevestiging is van een afgewerkt plot.