Robert Pobi (Canada, 1973) debuteerde in ons kikkerlandje vorig jaar met Stad van glas (lees hier onze recensie). Het was een meer dan aangename kennismaking met zijn bijzondere protagonist; Lucas Page. Page, astrofysicus van beroep, raakte bij een ongeluk tijdens zijn werk bij de FBI zwaar lichamelijk gehandicapt. Hij raakte een oog, been en arm kwijt. Zijn scherpe geest en norse houding bleven echter gespaard. Tegenwoordig is hij docent aan de universiteit maar zoals we in Stad van glas konden lezen, maakt de FBI zo nu en dan nog dankbaar gebruik van zijn talenten. Zo ook in Onder druk.
In Onder druk zijn alle werknemers van het miljoenenbedrijf Horizon Dynamics bij elkaar in het Guggenheim Museum in hartje New York om samen hun succes te vieren. Dat succes kunnen ze echter niet lang meer van genieten, als er een thermobarische bom afgaat. Resultaat; 702 doden en een afgeschreven museum. De FBI staat voor een raadsel. Wie heeft dit op zijn geweten en vooral; waarom?
Als elders in de stad meer bommen ontploffen en slachtoffers vallen, vraagt FBI-baas Kehoe wederom Lucas Page om zijn talenten in te zetten. De vrouw van Page, Erin, zit er niet op te wachten; zij en de (pleeg)kinderen werden in het vorige avontuur (Stad van glas) al hard geconfronteerd met de risico’s van Page’s werk. Maar Page stemt toch in en gaat samen met de FBI op zoek naar de vragen ‘wie’ en ‘waarom’. Niet wetende dat hij nog meer risico’s opzoekt dan hij voor lief neemt…
Robert Pobi schitterde met Stad van glas al op een aantal onderdelen. Zo is zijn schrijfstijl enorm snel. Dat in combinatie met de korte hoofdstukken (die naarmate het boek vordert, steeds korter worden) zorgt ervoor dat Onder druk leest als een actiethriller op steroïden. En nog eentje met een plot dat enorm goed in elkaar zit, ook.
De zoektocht die de lezer met Lucas Page aangaat, is in elk begin nog volledig onontgonnen. Het enige dat Page weet, is de explosie. Want wie wilde Horizon Dynamics aanvallen en op zo’n wrede manier? Gaandeweg het plot legt Page steeds meer puzzelstukjes bloot, die hij samen met de lezer probeert te leggen. Page is begaafd met een scherpe geest en een enorme denksnelheid. Waar zijn collega’s nog in het duister tasten, weet hij vaak het lichtknopje al te vinden. Figuurlijk gesproken natuurlijk. Dat maakt het volgen van Page tot een genot, helemaal wanneer er bij hem nog een cynische reactie vanaf kan.
Het personage Lucas Page is enerzijds open; we leren hem kennen als een wat norse man, met een enorme intelligentie en met een lichamelijke handicap. Toch is het ook een personage met nog veel onbekende facetten; zo is, ook na het lezen van Onder druk, nog steeds onbekend waardoor hij zwaargewond is geraakt. Wel is bekend dat het in zijn tijd bij de FBI was, en dat Page zelf dit ‘Het Voorval’ noemt. Deze onbekendheden geeft kans voor Pobi om Page nog meer invulling te geven in volgende delen. Ook zijn kompanen Kehoe maar vooral Whitaker zijn goed neergezet. Whitaker is een FBI-agente die niet op haar mondje is gevallen en zeker in het veld weet waar ze het over heeft. De combi van de twee, Page met zijn intelligentie en Whitaker met haar actiegerichtheid, is een gouden vondst.
Pobi laat met Onder druk zien dat hij zichzelf ineens promoveert tot de top van het actiethrillergenre. Met de geweldige cocktail van een aansprekende hoofdpersoon, snelle schrijfstijl en de interessante plot, is het voor de lezer genieten tot de laatste pagina. En wanneer je die omslaat, is het balen. Weer uit.
In Onder druk zijn alle werknemers van het miljoenenbedrijf Horizon Dynamics bij elkaar in het Guggenheim Museum in hartje New York om samen hun succes te vieren. Dat succes kunnen ze echter niet lang meer van genieten, als er een thermobarische bom afgaat. Resultaat; 702 doden en een afgeschreven museum. De FBI staat voor een raadsel. Wie heeft dit op zijn geweten en vooral; waarom?
Als elders in de stad meer bommen ontploffen en slachtoffers vallen, vraagt FBI-baas Kehoe wederom Lucas Page om zijn talenten in te zetten. De vrouw van Page, Erin, zit er niet op te wachten; zij en de (pleeg)kinderen werden in het vorige avontuur (Stad van glas) al hard geconfronteerd met de risico’s van Page’s werk. Maar Page stemt toch in en gaat samen met de FBI op zoek naar de vragen ‘wie’ en ‘waarom’. Niet wetende dat hij nog meer risico’s opzoekt dan hij voor lief neemt…
Robert Pobi schitterde met Stad van glas al op een aantal onderdelen. Zo is zijn schrijfstijl enorm snel. Dat in combinatie met de korte hoofdstukken (die naarmate het boek vordert, steeds korter worden) zorgt ervoor dat Onder druk leest als een actiethriller op steroïden. En nog eentje met een plot dat enorm goed in elkaar zit, ook.
De zoektocht die de lezer met Lucas Page aangaat, is in elk begin nog volledig onontgonnen. Het enige dat Page weet, is de explosie. Want wie wilde Horizon Dynamics aanvallen en op zo’n wrede manier? Gaandeweg het plot legt Page steeds meer puzzelstukjes bloot, die hij samen met de lezer probeert te leggen. Page is begaafd met een scherpe geest en een enorme denksnelheid. Waar zijn collega’s nog in het duister tasten, weet hij vaak het lichtknopje al te vinden. Figuurlijk gesproken natuurlijk. Dat maakt het volgen van Page tot een genot, helemaal wanneer er bij hem nog een cynische reactie vanaf kan.
Het personage Lucas Page is enerzijds open; we leren hem kennen als een wat norse man, met een enorme intelligentie en met een lichamelijke handicap. Toch is het ook een personage met nog veel onbekende facetten; zo is, ook na het lezen van Onder druk, nog steeds onbekend waardoor hij zwaargewond is geraakt. Wel is bekend dat het in zijn tijd bij de FBI was, en dat Page zelf dit ‘Het Voorval’ noemt. Deze onbekendheden geeft kans voor Pobi om Page nog meer invulling te geven in volgende delen. Ook zijn kompanen Kehoe maar vooral Whitaker zijn goed neergezet. Whitaker is een FBI-agente die niet op haar mondje is gevallen en zeker in het veld weet waar ze het over heeft. De combi van de twee, Page met zijn intelligentie en Whitaker met haar actiegerichtheid, is een gouden vondst.
Pobi laat met Onder druk zien dat hij zichzelf ineens promoveert tot de top van het actiethrillergenre. Met de geweldige cocktail van een aansprekende hoofdpersoon, snelle schrijfstijl en de interessante plot, is het voor de lezer genieten tot de laatste pagina. En wanneer je die omslaat, is het balen. Weer uit.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
In Onder druk zijn alle werknemers van het miljoenenbedrijf Horizon Dynamics bij elkaar in het Guggenheim Museum in hartje New York om samen hun succes te vieren. Dat succes kunnen ze echter niet lang meer van genieten, als er een thermobarische bom afgaat. Resultaat; 702 doden en een afgeschreven museum. De FBI staat voor een raadsel. Wie heeft dit op zijn geweten en vooral; waarom?
Als elders in de stad meer bommen ontploffen en slachtoffers vallen, vraagt FBI-baas Kehoe wederom Lucas Page om zijn talenten in te zetten. De vrouw van Page, Erin, zit er niet op te wachten; zij en de (pleeg)kinderen werden in het vorige avontuur (Stad van glas) al hard geconfronteerd met de risico’s van Page’s werk. Maar Page stemt toch in en gaat samen met de FBI op zoek naar de vragen ‘wie’ en ‘waarom’. Niet wetende dat hij nog meer risico’s opzoekt dan hij voor lief neemt…
Robert Pobi schitterde met Stad van glas al op een aantal onderdelen. Zo is zijn schrijfstijl enorm snel. Dat in combinatie met de korte hoofdstukken (die naarmate het boek vordert, steeds korter worden) zorgt ervoor dat Onder druk leest als een actiethriller op steroïden. En nog eentje met een plot dat enorm goed in elkaar zit, ook.
De zoektocht die de lezer met Lucas Page aangaat, is in elk begin nog volledig onontgonnen. Het enige dat Page weet, is de explosie. Want wie wilde Horizon Dynamics aanvallen en op zo’n wrede manier? Gaandeweg het plot legt Page steeds meer puzzelstukjes bloot, die hij samen met de lezer probeert te leggen. Page is begaafd met een scherpe geest en een enorme denksnelheid. Waar zijn collega’s nog in het duister tasten, weet hij vaak het lichtknopje al te vinden. Figuurlijk gesproken natuurlijk. Dat maakt het volgen van Page tot een genot, helemaal wanneer er bij hem nog een cynische reactie vanaf kan.
Het personage Lucas Page is enerzijds open; we leren hem kennen als een wat norse man, met een enorme intelligentie en met een lichamelijke handicap. Toch is het ook een personage met nog veel onbekende facetten; zo is, ook na het lezen van Onder druk, nog steeds onbekend waardoor hij zwaargewond is geraakt. Wel is bekend dat het in zijn tijd bij de FBI was, en dat Page zelf dit ‘Het Voorval’ noemt. Deze onbekendheden geeft kans voor Pobi om Page nog meer invulling te geven in volgende delen. Ook zijn kompanen Kehoe maar vooral Whitaker zijn goed neergezet. Whitaker is een FBI-agente die niet op haar mondje is gevallen en zeker in het veld weet waar ze het over heeft. De combi van de twee, Page met zijn intelligentie en Whitaker met haar actiegerichtheid, is een gouden vondst.
Pobi laat met Onder druk zien dat hij zichzelf ineens promoveert tot de top van het actiethrillergenre. Met de geweldige cocktail van een aansprekende hoofdpersoon, snelle schrijfstijl en de interessante plot, is het voor de lezer genieten tot de laatste pagina. En wanneer je die omslaat, is het balen. Weer uit.