Schaduwland

• 27 February 2021
• Thriller
• Linda van de Velde

Schaduwland

• Serie

  Kate Marshall

• Auteur(s)

  Robert Bryndza

• Uitgeverij(en)

  Boekerij

• Publication year

  2021

• Thrillzone score

  3
• Share this review

Auteur Robert Bryndza is inmiddels een bekende naam onder thrillerliefhebbers. Hij schreef zes delen met Erika Foster in de hoofdrol. Daarna gooide hij het over een andere boeg en is gestart met een nieuwe reeks. In het eerste deel Zonder gezicht speelde criminoloog en privédective Kate Marshall de hoofdrol een interessant personage dat in Schaduwland een vervolg krijgt. Weet Robert Bryndza hiermee de door hem opgelegde lat hoog te houden?

We zijn inmiddels twee jaar verder als criminologe Kate Marshall samen met haar zoon Jake een duik maakt in de wateren van Shadow Sands. Jake doet een huiveringwekkende ontdekking en vindt het lichaam van tiener Simon onder water. Simon is een goede zwemmer en was met een vriend aan het kamperen bij het meer. De politie doet de zaak al vrij snel af als een tragisch ongeluk.

Kate heeft daar haar vraagtekens bij. Als ze op een dag wordt benaderd door de moeder van de overleden jongen, worden haar twijfels meer en meer bevestigd. Ze besluit de zaak verder te onderzoeken en stuit op een reeks sterfgevallen en verdwijningen rond het stuwmeer in de afgelopen jaren. Er doen vreemde verhalen de ronde omtrent deze verdwijningen en het meer. Als op een mistig moment de jonge onderzoekster Magdalena Rossi vermist raakt is Kate overtuigt. Dit moet tot op de bodem worden uitgezocht. Ze vraagt hulp aan Tristan Harper om samen te zoeken naar Magdalena, voordat het te laat is.

Zoals we van Robert Bryndza gewend zijn start hij ook nu weer met een spannende proloog, waarbij het slachtoffer verongelukt, maar de dader onzichtbaar blijft voor de lezer. Het volgende hoofdstuk, speelt zich twee dagen later af als Kate en Jake het lichaam vinden. De hoofdstukken volgen elkaar daarna in rap tempo op en wisselen tussen Kate die samen met Tristan op onderzoek uitgaat en de gevangen gehouden Magdalena Rossi.

Normaliter besteedt Bryndza veel zorg en aandacht aan dit soort passages tussen dader en slachtoffer en is de spanning om te snijden zo voelbaar. In Schaduwland is dat niet het geval. De hoge dosis spanning die we gewend zijn, is naar de achtergrond verdwenen of blijft op sommige momenten uit. En of dat komt omdat voor de lezer op de een of andere manier van begin af aan al duidelijk is dat Magdalena het zal overleven of omdat het onderzoek maar mondjesmaat informatie verschaft, wie zal het zeggen. Maar de spanning blijft summier.

Het onderzoek van Kate en Tristan verloopt moeizaam en ook daarin ontbreekt daardoor de spanning. Er is wat contact met een familie die gronden bezit rondom het stuwmeer Shadow Sands en op deze manier wordt er geprobeerd wat spanning in te gooien, maar dat is niet zoals we gewend zijn.

De auteur besteedt in Schaduwland veel zorg en aandacht aan de karakters van Kate en Tristan. Ze krijgen meer en meer een gezicht en worden verder gepersonaliseerd. We krijgen meer inzicht in hun privé omstandigheden, waardoor de lezer hen beter op het netvlies krijgt. Personages met potentie, die nog de nodige groei door kunnen maken. Wellicht gaf Bryndza daar de focus aan en heeft hij daardoor het opvoeren van de spanning uit het oog verloren.

Aan het eind van ieder boek richt Bryndza zich tot zijn lezerspubliek. Hij spreekt zijn dank en waardering uit voor het aanschaffen en lezen van zijn boek. Bedankt hen voor het vertrouwen en vraagt naar suggesties en feedback. Dat hij daar veel waarde aan hecht blijkt uit zijn eerlijkheid over het ten tonele brengen van de vader van Jake, seriemoordenaar Peter Conway. Hij heeft door vraag en nieuwsgierigheid van lezers hem een rol gegeven in Schaduwland. En wat ons betreft is dit een waardevolle toevoeging voor het vervolg van de serie!

Richting de climax weet Bryndza de spanning weer wat op te voeren, maar het is voor de lezer geen verrassing meer wie de dader is.

Gelukkig weten we dat Bryndza qua spanning en complotten meer in zijn mars heeft dan dat hij in Schaduwland heeft laten zien. Desalniettemin hebben we ons vele uurtjes vermaakt met Schaduwland. En dat is ook de kracht van een auteur, hij weet je ondanks de uitblijvende spanning te binden aan het boek, door nieuwsgierigheid op te blijven wekken en zijn hoofdpersonages door te ontwikkelen.