Interview - David Hewson 2016

• 01 October 2016
• Interview
• Marinus van de Velde

Interview - David Hewson 2016

1>Interview - David Hewson David Hewson was onlangs in Nederland voor de promotie rondom de publicatie van Het derde zusje, de nieuwste telg in de Amsterdam-serie. En zoals de voorgaande jaren, spraken we hem ook nu weer. Ik vond het vreemd om een stel Nederlandse boekhandelaren rond te leiden in Amsterdam, begint Hewson ongevraagd. Hij refereert aan een bijeenkomst met een afvaardiging verkopers en de toer die hij gaf in Amsterdam. “Ik heb ze nog wel wat nieuws geleerd. De meesten kwamen ook niet uit de stad, dus ik vertelde ze wat nieuws. Dat is grappig. Een Brit die een stel Nederlanders iets nieuws over hun eigen land leert.” “Interessant om te zien hoe de interviews verschuiven van de grote kranten naar de blogs en websites. Jullie hebben immers meer woorden en krijgen daardoor steeds meer invloed,” zo duidt Hewson de verschillende interviews die hij moet geven voor de promotie van Het derde zusje. “De boeken krijgen steeds meer aandacht in Nederland en het aantal verkopen groeit. Het gaat gestaag en dat is goed. Ik zei het de laatste keer met ThrillZone ook al: een serie moet groeien en dat kost tijd. Met Het derde zusje heb ik overigens de beste in de Amsterdam-serie tot nu toe geschreven.” In onze recensie prezen wij de precieze beschrijvingen van de Nederlandse cultuur en het landschap. Dat was Hewson al opgevallen. “Voor mij is het gemakkelijker om over Nederland te schrijven dan een auteur uit eigen land. Ik ben een buitenstaander en kijk anders naar jullie land. Dat maakt het schrijven iets gemakkelijker. Het is wel een groot compliment: het leest als een Nederlands boek. En dat was precies de bedoeling. Aan de andere kant zijn jullie dan wel weer kritisch over iemand die over Nederland schrijft. Zo kreeg ik het commentaar dat Timmers geen echte Volendamse naam is. Tja,” glimlacht hij. In Het derde zusje draait het onder andere om een Volendamse band die The Cupids heet. De voor de hand liggende vraag is dan ook; moeten we daarbij denken aan The Cats? “Nee, ze zijn The Cupids. Ik hoop niet dat ze zichzelf herkennen, The Cats. Maar voor de research heb ik ook niet naar de muziek geluisterd. Ik schatte in dit niet nodig te hebben. Maar ik wist wel dat de band bestond. Tijdens mijn research ben ik bijvoorbeeld in een klein museum geweest in Volendam en leerde ik iets over hun achtergrond,” glimlacht Hewson. “In Engeland heb je ook van die bands die eigenlijk al uit zijn en toch doorgaan. Zo heb ik The Cupids ook neergezet. Die treden nog steeds op en alleen oude fans komen kijken. Dat is ergens best triest. Misschien dat er een wet kan worden opgesteld die het de bandleden verbiedt na hun 35ste nog op te treden,” refereert de Engelsman aan The Cupids, die in het boek uitgerangeerd zijn. “Het bijzondere aan Volendam, Edam en Marken is, is dat ze zo verschillend zijn,” zo zegt Hewson over de plekken die in zijn boek bezocht worden door Vos en Bakker. “Volendam en Edam liggen naast elkaar, maar zijn een wereld van verschil. Edam is rijk en Volendam is erg toeristisch met bijzondere mensen. En de mensen in Volendam denken dat Amsterdammers op hen neerkijken en reagerend daar ook op. Dat heb ik gebruikt in het verhaal: Vos is een Amsterdammer en wordt niet gedoogd in Volendam. Bakker daarentegen weet met haar Friese roots juist wel door te dringen in de gesloten gemeenschap van Volendam. De rollen draaien om voor ze ten opzichte van de vorige boeken.” “In het derde boek leer je de personages kennen. Ik wilde niet dat ze op hun lauweren rustten. Daarom is dit boek hard. Het is een heftig verhaal geworden. Ik had de twee zusjes eigenlijk al direct in mijn hoofd en het eind ook. Ik schreef dat in de bus tijdens mijn onderzoek in Marken. Ik wist het eind dus al. En dat is uniek, want normaal heb ik dat niet. Ik heb vaak een grof idee van de verhaallijn en dat werk ik vervolgens uit. Het derde zusje gaat over kinderen die in de steek gelaten zijn en wat dit psychisch teweegbrengt. Ze zijn zelfs in de steek gelaten door mensen die ze moeten helpen, zoals de dokters in Marken. En ze leven hun hele leven in gevangenschap. Dus als ze ontsnappen, willen ze terug naar hun oude leven. Dat is de reis die ze samen ondernemen.” Waarom het uitstapje naar Volendam? “Ik wilde dat Vos buiten zijn comfort zone kwam. Hij kent Amsterdam en is hier thuis. Hij is de ‘baas’. Het is daarmee goed om een personage ergens anders neer te zetten. En daardoor krijgt hij het moeilijk. Voor Bakker is het net andersom, die voelt zich op haar gemak. Dit geeft een bijzondere dynamiek. Overigens wilde ik dat muziek een belangrijke rol speelde in het boek. Volendam ligt dan voor de hand. En voor een inrichting kwam ik terecht in Marken. Met maar beperkte toegangswegen een perfecte plek voor zo’n inrichting als waar de zusjes in zitten.” Overigens is Hewson niet van plan dit nogmaals toe te passen. Er is teveel te doen in Amsterdam. En zelfs de outline voor het vijfde boek weet hij al. Ook dat speelt zich af in Amsterdam. “Mijn karakters zullen nooit in een vliegtuig stappen naar een ander oord. De verhalen zijn allemaal in Amsterdam en daarmee is de stad een van de personages op zich. En als je de geografie voor een verhaal aanpast, is dat een teken van zwakte; daarmee vult een auteur vaak gaten in een verhaal. Ik wil alleen plekken gebruiken waar Bakker en Vos naartoe kunnen lopen, fietsen of eventueel met een bus kunnen bereiken.” De Brit denkt vaak eerst na over het seizoen waarin een boek zich afspeelt. En daarna de geografische plek. Dat moet hij helder hebben voordat het verhaal zich vult. “Het vierde boek speelt zich vooral af rond de Albert Cuijpstraat en ook de Zuidas. Grote auto’s en rijke mensen.” Is het moeilijk om niet in stereotypische beschrijvingen terecht te komen, een valkuil die voor een buitenlander die over Nederland schrijft, groot lijkt? “Nee, je moet er gewoon niet over schrijven. Drugs in Amsterdam bijvoorbeeld. Het gemakkelijkste om een cliché te vermijden is om er ver weg van te blijven.” Wat is het verschil tussen de Amsterdam-serie en de Costa-serie? “Er zijn verschillen en overeenkomsten. Een overeenkomst is dat de geografische plek centraal staat en hetzelfde blijft. Daarnaast schrijf ik graag aardig over mensen. Ze zijn misschien beschadigd, maar niet alcoholisch of ernstig getroubleerd. De verschillen zijn duidelijk: de plek is anders. Rome is echt een andere stad dan Amsterdam en ook de maatschappij is anders. Italianen zijn opvliegend en Amsterdam is meer relaxed.” David Hewson schreef een flink aantal delen in de Nic Costa-reeks. Wat zijn de lessen die hij meenam naar de Nederlandse serie? “Hoe om te gaan met tijd is belangrijk. Karakters moeten niet live meegaan met de tijd die tussen boeken zit. Dan worden personages te oud. Daarom moet je ongemerkt de leeftijd niet laten veranderen. Relaties en karakterontwikkeling gaan natuurlijk wel door. Die leeftijd zit mensen ook in de weg als ze de serie niet in de juiste volgorde lezen. Daarom moet je daar weg blijven. En ook relaties moet je voorzichtig mee zijn. Getrouwde mensen zijn niet uitdagend voor een thrillerverhaal; want vaak moeten ze om zes uur thuis zijn voor het eten en dat gaat niet. Daarom moet je relaties goed verwerken in een verhaal. Je moet het niet te groot maken, want anders maak je het jezelf als auteur moeilijk.” Zijn er al plannen om de Nic Costa-serie te vervolgen? “Nee, nog niet. Je kunt niet meer dan een boek publiceren per jaar. En dat betekent dat de Amsterdam-serie stil komt te liggen en dat wil ik niet. Dus het zit er nog niet in, maar wie weet.” Gaat Hewson nog Nederlands leren? “Daar ben ik te oud voor. Jullie spreken ook zo goed Engels, dus het was niet nodig. Dus nee, ik denk het niet.” De PR-werkzaamheden bevallen de Brit nog steeds. “Ik ben er druk mee, en het is leuk. De serie groeit immers nog steeds dus er moet veel aandacht aan worden besteed. En dat kost tijd, maar dat is niet erg.” Het volgende boek wordt rond september 2017 gepubliceerd en speelt zich af rond de zomer. Het jaar erna volgt een boek dat zich afspeelt in de winter, dus wellicht verschijnt die ook in die periode. “Dat lijkt iets Nederland. Het boek publiceren rond de tijd waarin het zich afspeelt. In Engeland is dat niet.” Hewson schrijft een boek in ongeveer zes tot acht maanden. Dit is niet al te snel, geeft hij toe, maar er zit dan ook veel in de verhalen. Dat kost tijd voor research. Zo komt hij waarschijnlijk in november weer terug voor onderzoek voor het vijfde boek. Ondertussen gaat zijn avontuur rondom Shakespeare gewoon door. De hoorspelen van Hamlet hebben hem warm gemaakt voor meer. “In mei 2017 volgt een musical in Duitsland, waarvoor ik het script schrijf. Mooi werk, en ook erg succesvol. De taal is wel even wennen. Ich bin MacBeth. Maar de uitvoering is echt geweldig en kwalitatief uitstekend.” En The Killing? “Die is voorbij. Ik kan er niet nog eentje schrijven, want ik ben niet de eigenaar van Sarah Lund. De Denen hebben besloten het hierbij te laten. En dat is niet erg. De serie is geweldig, maar je kunt altijd een prequel schrijven, gezien het eind. En dat zie ik niet werken. Soms is het beter om op het hoogtepunt te stoppen. Zwijgen is goud…” In welke landen wordt de Amsterdam-serie eigenlijk uitgegeven? “Nederland, België, Polen, Italië. In redelijk wat landen. En met name in Polen is Vos heel populair. Die markt daar groeit enorm en dat is mooi om te zien. Er zijn een aantal enorm goede uitgeverijen daar. Jammer genoeg zijn de boeken nog niet in Duitsland uitgegeven. Dat wil ik wel graag en er wordt aan gewerkt.” Hewson spreekt met frustratie over de terugloop van de verkoop van boeken. “Mensen lezen minder, zitten vaker met hun Ipad. En ook piraterij in Nederland is een groot probleem met het illegaal downloaden van epubs. In Engeland is dat probleem minder en daar heeft de Kindle zeker iets mee van doen. Die maakt een boek kopen erg gemakkelijk. Maar we verliezen veel geld met die piraterij. Het is een moeilijke business geworden. Ik ben twintig jaar geleden begonnen en ik ben er nog, maar veel collega’s hebben iets anders moeten zoeken. Veel beginnende schrijvers hebben het daardoor ook moeilijk. Het geld is er niet en daardoor wordt het voor veel schrijvers een parttime schrijvers.” Leest hij zelf overigens liever digitaal of hardcopy? “Beide. Als je reist zijn Ebooks geweldig. En het is nog gemakkelijk ook. Maar een echt boek is veel mooier. Dat heb ik het liefst, maar een Ebook is soms gewoon gemakkelijker. Maar de papieren versie gaat het niet verliezen tegen zijn digitale broertje. Dat zie ik echt niet gebeuren.” Wat is het laatste boek dat Hewson las? “Dat zijn historische non-fictie boeken. Ik wil namelijk wel wat anders lezen als je steeds zelf met thrillers bezig bent. Ik lees nu over de Franse Revolutie en ook het oude Rome. En dat is vaak voor het werk.” Met de televisieserie rond Pieter Vos en Laura Bakker gaat het goed. “Alles loopt goed, we wachten nu op data om te gaan filmen. Warner Brothers doet er veel aan. Er zijn namen genoemd qua acteurs. Het wordt een Nederlandstalige serie. Filmen zal ergens in herfst 2017 gaan starten als het doorgaat. Elk seizoen is een boek, acht afleveringen van een uur. Het volgt grotendeels de boeken, maar nemen ook wat vrijheid. En dat is niet erg. Het gaat om het maken van goede televisie. En het is hun goed recht dingen aan te passen. Als Vos maar geen vampier wordt. Maar dat zal wel loslopen. Nu afwachten, want het kan altijd anders lopen dan je wil. Zo was de Costa-serie jarenlang voorbereid om voor Italiaanse tv te worden gemaakt. En dat ging opeens niet meer door.” Hewson sluit af met een synopsis voor de vierde in de Amsterdam-serie. “In het vierde deel zijn we terug in Amsterdam. Het gaat in dit boek om een kidnapping en die persoon wordt levend gevonden. Dat brengt een oude zaak aan het rollen dat gaat over daterape. Men dacht de zaak opgelost te hebben, maar de vraag is of de dader weer terug is. Het gaat om de vraag of je iets ouds kunt afsluiten of niet. Het heeft overigens een aantal prachtige Amsterdamse locaties in zich, waaronder een oude begraafplaats, Zorgvlied, met een gedeelte met ‘grappige graven’ dat Paradiso heet. Het is het beste boek dat ik tot nog toe schreef.” Wij kijken uit naar deel vier in de Amsterdam-serie!