a href="http://www.thrillzone.nl/wp-content/uploads/2017/04/red-cell.jpg">Niets zo aantrekkelijk als een auteur die weet waarover hij of zij het heeft. Schrijf je actiethrillers, dan is het een pré dat je militair bent geweest. Chris Ryan en Andy McNab weten waarover ik het heb. Hetzelfde geldt voor politiethrillers. Onze Nederlandse Carina van Leeuwen maakt mooi gebruik van haar expertise in de Unit Plaats Delict. Spionnen die aan het schrijven van thrillers beginnen, zijn er minder. Althans, niet waarvan we het weten. Of toch wel? Ja, er is er sowieso eentje waarvan onlangs bleek dat hij jarenlang in dienst van MI6 is geweest: niemand minder dan John le Carré. Maar ook minder bekende namen passeren deze revue. In 2016 verscheen Red Cell van de Amerikaanse Mark Henshaw. Wie zijn website bezoekt, ziet dat Henshaw vijftien jaar bij de CIA werkte. Hij was daar inlichtingenanalist. Hij ontving gedurende zijn loopbaan achttien (!) medailles voor uitmuntend werk én de Galileo prijs voor innovatie op het gebied van analyse. Iemand die het klappen van de zweep dus kent. Onlangs verscheen zijn nieuwste thriller: De val van Moscow station. Zijn Red Cell staat deze week in onze spotlights. Kyra Stryker is net afgestudeerd aan het befaamde opleidingsinstituut The Farm waar nieuwe CIA agenten onderricht krijgen in het spionagevak. Al snel wordt ze daarna uitgezonden naar Venezuela, waar ze iets leert wat ze niet in de schoolbanken gedoceerd kreeg: de incompetentie van haar leidinggevende zorgt ervoor dat ze bijna dood wordt geschoten bij de ontmoeting met een informant. Gezien het feit dat zij een groentje is, wordt ze teruggeroepen naar de V.S. waar haar leidinggevende haar in wil zetten bij de Red Cell: een cel die tegen denkt op adviezen en dossiers waar de CIA mee aan het werk is: een soort club die ‘out of the box’ denkt en daardoor alternatieve adviezen kan opstellen. Het hoofd –en de enige medewerker, wat zijn eigen schuld is- is Jonathan Burke. Burke is een nogal eigenwijze en norse man die al veel leidinggevenden tegen zich in het harnas heeft weten te jagen. Stryker springt in het diepe en werkt al gauw met Burke samen. Want er is een nieuwe dreiging ontstaan in het Verre Oosten: Taiwan en China liggen wederom met elkaar in de clinch. Het gaat zelfs zover dat China een eiland inneemt, wat grote gevolgen heeft. Als ze dan ook nog een Taiwanees oorlogschip de lucht in knallen, moet de Red Cell aan de bak: wat zijn de intenties van China en wat is het geheime wapen dat ze blijkbaar hebben ontwikkeld? Het levert een spannende race tegen de klok op, want Amerika wil zich in de strijd mengen. Hun antwoord ligt bij de Chinese informant met de naam ‘De pionier’, maar hoe krijgen ze hem uit China? En inderdaad; de authenticiteit spat vanaf pagina één van de bladzijden. Met name de rivaliteit tussen het veld en de analisten is er eentje die alleen insiders kennen en die Henshaw in Red Cell laat oppoppen. Het blijkt zelfs dat Henshaw zo’n talent is, dat de recensent hem vergelijkt met wijlen Tom Clancy. Het zit hem met name in de research en de kennis die Henshaw tentoonspreidt: bij het lezen denk je daardoor –wellicht ongewild- vaak aan de good old Tom Clancy. Ook hij was iemand die zijn huiswerk deed en dat vervolgens in spannende boekvorm goot. Mark Henshaw beheerst dit talent ook, en zeer goed zelfs. Red Cell is daardoor een uitstekende mix van een actie-, spionage- en technothriller. Ook verfrissend: veel van zijn collega’s schrijven over de grote dreiging van het hedendaagse terrorisme. Henshaw neemt geopolitiek als uitgangspunt, ook iets dat erg doet denken aan Clancy.  Dat het een reeks wordt, is ook al geen geheim. Henshaw laat voldoende ruimte over om de karakters nóg verder uit te werken. Met name Jon Burke is nog een mysterie die wacht om ontrafeld te worden. Maar dat is een mooie kans voor De val van Moscow station. Dus, liefhebbers van spionagethrillers: Mark Henshaw is het juiste loket!