Interview - Hilde Vandermeeren

• 06 July 2018
• Interview
• Marinus van de Velde

Interview - Hilde Vandermeeren

Je komt uit het onderwijs. Vanwaar in 2007 de overstap naar een fulltime schrijverscarrière?

Ik heb ongeveer 14 jaar lesgegeven in de derde graad van het secundair onderwijs, aan de leerlingen Verzorging en Kinderzorg. Ik ben psychologe van opleiding. Ik gaf daar Omgangskunde, een vak waarbij de leerlingen onder meer ontwikkelingspsychologie kregen. Ik heb dat heel graag gedaan maar schrijven deed ik nog liever. In 2007 heb ik mijn vaste benoeming in het onderwijs opgezegd en sindsdien ben ik zelfstandig auteur. Dat is best een grote stap geweest maar ik heb er nog geen moment spijt van gehad.

In de Lage Landen ben je bekend om je kinderboeken. Ruim 40 stuks schreef je er. En toen, in 2013: Als alles duister wordt. Waarom een thriller?

Al van jongs af aan houd ik van spannende boeken en detectiveseries. Ik verslond eerst Wipneus en Pim (spannende kabouterreeks voor jonge lezers) en vervolgens sinds mijn dertiende alle boeken van Agatha Christie. Ik las als tiener ook de spannende korte verhalen van Roald Dahl en Edgar Allan Poe. Deze drie schrijvers hebben mij geïnspireerd om later misdaadauteur te worden. Ik vind spanning in een verhaal echt wel een meerwaarde. Ik lees bijna uitsluitend thrillers en natuurlijk schrijf ik ze ook graag!

Als alles duister wordt werd als debuut genomineerd voor de Hercule Poirot prijs en je won dat jaar de Publieksprijs. Wat doet dit met een auteur?

Prijzen winnen is om verschillende redenen leuk. De erkenning voelt aan als een motiverende schouderklop van iemand die zegt ‘Prima gedaan, schrijf vooral maar verder!’. Het zorgt ook voor meer mediabelangstelling waardoor je lezerspubliek uitbreidt. Naast de erkenningen via prijzen zijn de reacties van de lezers heel erg belangrijk. Als honderden mensen zeggen dat ze van je boek genoten hebben, dit delen op de sociale media waardoor duizenden mensen dit zien, dan creëert dat ook een belangrijk draagvlak voor de auteurs. Dus hierbij mijn oprechte dank aan de bloggers, de lezers, de websitebeheerders,…

Wat is volgens jou het grootste verschil tussen het schrijven van een kinderboek en een thriller? Welke van de twee vind je leuker?

Er zijn vooral veel gelijkenissen. Zowel bij een thriller als bij een kinderboek moet je aandacht hebben voor de uitwerking van de personages, hun onderlinge relaties, levensechte dialogen, de spanningsopbouw en de plot. Dat maakt schrijven tot een ambacht. Natuurlijk zijn er ook verschillen tussen de genres, maar ik spreek nooit in termen van ‘meer’ of ‘minder’. Ze zijn evenwaardig. Een groot verschil is natuurlijk wel dat een kinderboek een kleiner volume heeft. Als je pakweg 80.000 woorden moet schrijven voor je thriller zonder daarbij de spanningsboog uit het oog te verliezen, is dat een hele uitdaging. Ik heb heel graag kinder- en jeugdboeken geschreven maar dat hoofdstuk heb ik sinds 2015 in schoonheid afgesloten. Ik richt me nu vooral op spannende boeken voor volwassenen.

Je derde thriller Stille Grond werd goed ontvangen. Op ThrillZone kreeg het boek 3,5* en de filmrechten werden verkocht. Is de film inmiddels verschenen?

De film- en tv-rechten zijn in 2016 aangekocht door Eyeworks Belgium. Het is de bedoeling dat er een tiendelige tv-reeks van komt. Ik ben daar van in het begin heel nuchter en geduldig mee omgegaan. Ik besef dat een verfilming van een boek meestal een proces is van lange adem. Dat kan jaren duren en er moeten enorme budgetten gezocht worden. Ik weet dat ze ermee bezig zijn. Zodra er nieuws is, laat ik het zeker weten.

Je boek Schemerzone kwam in 2017 uit. Het was je vijfde boek en wederom kwam je in de prijzen terecht. Deze keer de Hercule Poirotprijs, de prijs voor beste Vlaamse misdaadroman. Je mooiste prijs tot nu toe?

Ik was uiteraard heel erg blij met deze bekroning. Ik heb deze prijs trouwens opgedragen aan mijn lezers, als dank voor hun motiverende steun al die jaren ervoor. Mijn allermooiste prijs in mijn 17-jarige schrijversloopbaan tot nu toe is eigenlijk een prijs die vermoedelijk niemand kent: de Woord- en Beeldprijs. Ik kreeg deze Nederlandse prijs in 2002 voor mijn kinderboek Een huis om in te verdwalen. De prijs was bestemd voor een kinderboek waarin iemand met een verstandelijke beperking op een correcte en opbouwende manier aan bod kwam. Ik was bijzonder vereerd en blij dat mijn tweede boek omwille van die reden in Nederland werd bekroond.

Kun je iets vertellen over je nieuwste boek Pas op voor de buren?

Het is een beklemmende, psychologische thriller met een misdaadschrijfster in de hoofdrol. Het verhaal speelt zich af in een doodlopende straat met vier huizen en vijf geheimen, ergens in een afgelegen heuvelachtig gebied, in mijn gedachten in Noord-Wales. Welke die geheimen zijn, kom je in het boek te weten. De hoofdpersoon Ruth worstelt met de vraag of ze even geestesziek is als haar moeder. Als auteur speel ik voortdurend met de gedachte: klopt het wat Ruth waarneemt? Of is het haar brein dat haar bedriegt? Dat vind ik een heel spannend uitgangspunt voor een psychologische thriller.

Als je terugkijkt op je boeken, welke vind je het beste en waarom?

Ik kan eigenlijk niet kiezen tussen mijn eigen boeken. Dat is net zoals bij je kinderen: ze hebben elk een specifiek karakter en je kunt dat niet zomaar vergelijken of zeggen wie de beste is. Ik koester ze allemaal. Globaal gezien vind ik wel – en de meeste lezers eigenlijk ook – dat er een positieve evolutie zit in mijn werk: mijn boeken worden steeds beter J. Dat heeft onder meer met de toenemende ervaring en het groeiende zelfvertrouwen te maken. [

In het najaar een nieuw avontuur: een boek samen met strafpleiter Walter Damen. Vertel!

In het najaar 2018 verschijnt Rusteloos, het eerste deel van een spannende trilogie over een advocate die voor een gerenommeerd advocatenkantoor in Lissabon werkt. Dit is een project in samenwerking met strafpleiter Walter Damen. Het is de eerste keer in mijn oeuvre van 50 boeken dat ik met iemand samenwerk en het is een bijzondere en positieve ervaring. We hebben samen een gloednieuw concept bedacht, personages ontwikkeld en vanzelfsprekend staat Walter ook in voor de juridische tips. Ik hanteer de spreekwoordelijke pen waarbij Walter ook enkele passages heeft meegeschreven. Het is boeiend om vanuit twee verschillende invalshoeken samen een verhaal uit te werken: met de juiste persoon erbij, is dat een meerwaarde: 1 + 1 = 3. Het eerste boek van deze trilogie is Rusteloos en verschijnt bij Van Halewyck. Begin oktober 2018 ligt het in de boekhandels en daarna verschijnen nog twee titels rond dit personage. Spannende vooruitzichten dus!

Hoe kijk jij aan tegen de thriller uit de Lage Landen; diep weggezakt of beter dan ooit?

Een positieve houding op dat vlak is belangrijk, vind ik. Het is al te gemakkelijk om dingen af te breken of neerbuigend te zijn, daar doe ik liever niet aan mee. Ik pleit al jaren voor een opwaardering van het thrillergenre op zich, ook in de Lage Landen. Ik ondervind dat binnen de literatuur veel mensen neerkijken op het spannende genre. Daar probeer ik actief iets aan te veranderen, vanuit de gedachte: ‘Het is toch niet omdat een boek een thriller is dat het niet goed geschreven kan zijn?’ Dat probeer ik zelf in de praktijk om te zetten en mensen daarvan bewust te maken.

Dan een lastige vraag; al die recensiesites. Wat vind je daarvan? Neem je recensies serieus?

Een recensie is altijd subjectief. Het is de mening van één persoon. Je moet dat dus ook relativeren. Soms ligt een bepaald boek een bepaalde recensent niet, omwille van zijn of haar persoonlijke voorkeur. Dat kun je nooit uitschakelen. Daarom is het goed dat honderden of duizenden lezers hun mening kunnen uitdrukken. Al die reacties geven soms een ander totaalbeeld dan de mening van één recensent of één lezer alleen. Als honderden mensen enthousiast een boek tippen aan elkaar, zet dat ook veel in gang. Ik heb ooit eens gelezen dat mond-aan-mond-reclame de belangrijkste factor is om de boekenverkoop te stimuleren. Dus al wie van mijn boeken heeft genoten: heel fijn als jullie dat met andere lezers willen delen en graag tot lezens! De website van Hilde Vandermeeren is, hoe kan het ook anders: www.hildevandermeeren.com