strong>Leesclub 110,  Meester dood   –  Maes & Wade Inleiding Het verhaal:  Meester dood ‘We wish you so much success with your remarkable book.’ – Nicci French ‘Beste lezer, Wij kennen elkaar, jij en ik. De reis van het leven maken we samen, vanaf de dag van je geboorte. Voor jou kan die reis niet lang genoeg duren en daarom probeer je mij angstvallig te ontwijken en van je af te houden. Je praat niet over mij, moffelt me weg. En toch… op een dag kijken jij en ik elkaar recht in de ogen. Het lot daaraan ontkomt geen mens. Vrees mij niet, maar aanvaard mijn komst. Zeer genegen, Meester Dood’ Na de zaak Pan worstelt wetsdokter Tom Beckx meer dan ooit met zichzelf en zijn duistere verleden. Als hem van hogerhand psychiatrische hulp wordt opgedrongen, is hij hier hoegenaamd niet blij mee. Door het graven in zijn verleden lijkt hij de grip op het heden te verliezen. Hierdoor is zijn blik vertroebeld en ziet hij geen patroon in een aantal moorden die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. ******************** De schrijver: Maes & Wade Ria Maes(1965) volgde na een opleiding secretariaat-talen een jaar privéschool journalistiek te Antwerpen en begon op 19-jarige leeftijd als freelance journaliste te werken voor diverse tijdschriften. Enkele jaren later leverde ze haar eerste doktersroman af en die schrijft ze na al die jaren nog steeds, maar dan wel in combinatie met andere boeken zoals VDB en Mattan. Het verhaal van een turbulente vriendschapen samen met Babs Bruyneel Depressie is niet een einde, maar een nieuw begin. Aron Wade(1970) studeerde in 1996 af aan het koninklijk conservatorium van Brussel. Naast theater, musical en cabaret speelde hij mee in reeksen zoals De Kotmadam, W817en Thuis. Hij was ook jaren te zien als presentator op Ketnet. Samen met Ria Maes vormt hij het schrijversduo Maes & Wade. Hun debuut Pan verscheen in februari 2017. De twee Vlamingen treden zo in de voetsporen van het Britse auteurskoppel Nicci French. Want ze willen samen nog meer misdaadromans samen schrijven. De lezers: Lezer 1: Maryam, 59 jaar De enige zekerheid die iedereen in zijn leven heeft, is dat je doodgaat. Wanneer en op welke manier is voor iedereen anders. “Meester Dood” is de enige die dit weet! Na  Pan ben ik benieuwd hoe het verder gaat met wetsdokter Tom Beckx. Lezer 2: Dini57, 62 jaar Ik meld mij ook graag aan voor deze leesclub. Het lijkt mij een spannend boek en ik vind het altijd leuk om weer nieuwe auteurs en een nieuwe serie te ontdekken. Het eerste boek van hen nog niet gelezen maar ga ik zeker nog doen. Lezer 3: Nick Evrard, 47 jaar Ik heb hun eerste boek  Pan ook met veel plezier gelezen. Ik had toen geen zin meer in een boek en mijn vrouw had me dit aangeraden en effectief heb ik het in 1 keer met veel plezier uitgelezen. Ik heb ook al een aantal keer met plezier met jullie leesclub meegedaan. Ik ben benieuwd hoe het verder verloopt voor Tom Beckx en Suzanne. Hoewel  Pan zeker geen diepgaand verhaal was en zeker nog een diepere uitwerking kon verdragen, was het wel vlot te lezen en werd je als lezer helemaal meegetrokken in het verhaal. Ik vond de schrijfstijl aangenaam en vlot en ben zeker een voorstander van korte hoofdstukken. Lezer 4: Elsa Bakker, 34 jaar Ok, ik moest even goed nadenken en puzzelen of ik tijd, ruimte enzovoort had voor het lezen van dit boek. Maar ik ben eruit! Ik wil heel graag meedoen aan deze nieuwe leesclub van het boek  Meester dood en maak gewoon tijd! Die titel pakte mij gelijk en ook de flaptekst doet mij vooraf genieten van het verhaal wat nog volgen gaat. Geen idee of ik naderhand nog zo enthousiast ben maar er is maar 1 manier om daar achter te komen. Lezer 5: Justine, 61 jaar De dood is altijd erg wazig, niemand weet hoe het is, maar het stukje inhoud, en vooral de begintekst maakt nieuwsgierig. Lezer 6: Lizzie, 31 jaar Dit lijkt me een speciale thriller. Ik ben er heel benieuwd naar, de cover, de tekst het wekt meer dan mijn nieuwsgierigheid. Lezer 7: Sabrina, 32 jaar Benieuwd naar dit spannende verhaal… het tekstje door  Meester dood is wel heel “mooi” begonnen… Lezer 8: Lena Blomme, 54 jaar Ik las het vorige boek van het duo en vond hem heel goed. Dit boek lijkt me ook echt goed te zijn en ik wil nog graag eens de ervaring van een leesclub meemaken. Is altijd fijn de mening van andere mensen over hetzelfde verhaal dat je tegelijkertijd leest, te horen. Lezer 9: Kristel, 51 jaar Waarom ik aan deze leesclub wil meedoen is eerst en vooral om deze auteurs te leren kennen. Had er totaal geen idee van dat  Aron Wade schreef, ook het onderwerp waar over geschreven wordt spreekt mij aan. Lekker spannend lijkt me. Ook is het voor mij al lang geleden dat ik nog eens aan een leesclub heb meegedaan. Dus waag ik mijn kans. Lezer 10: Crissie C., 46 jaar Ik neem graag deel aan deze leesclub omdat de titel al mijn nekharen omhoog zet. Lezers die met een eigen exemplaar actief hebben deelgenomen: MariekeLeest coenraad De Leesclub: Deze leesclub bondig en met een knipoog. Het honderd-tiende boek dat door de leesclub is gelezen is  Meester dood, geschreven door  Maes & Wade, uitgegeven en beschikbaar gesteld door  Uitgeverij Houtekiet. In 2017 verscheen het debuut,  Pan, van  Ria Maes en  Aron Wade die even als  Maes & Wade door het Vlaamse schrijversleven gingen. Natuurlijk werd de grens overschreden en Nederland aangedaan. Daar heeft de ThrillZone leesclub ook haar rol in gespeeld en is direct met een waardering van 8,44 een plaats ingenomen in de Hall of FAME. Reden genoeg om ook Meester dood door de leesclub laten lezen. Maryam herkende de auteurs en wilde zeker deelnemen: ‘Na  Pan ben ik benieuwd hoe het verder gaat met wetsdokter Tom Beckx’. Een speciale reden was er voor  Nick Evrard: ‘Ik heb hun eerste boek  Pan ook met veel plezier gelezen. Ik had toen geen zin meer in een boek en mijn vrouw had me dit aangeraden en effectief heb ik het in 1 keer met veel plezier uitgelezen. Ik ben benieuwd hoe het verder verloopt voor Tom Beckx en Suzanne’. ‘Ik las het vorige boek van het duo en vond hem heel goed’, aldus ook  Lena Blomme. De andere zeven aanmelders gingen het duo  Maes & Wade voor het eerst beleven.  MariekeLeest en  coenraad hadden  Pan ook gelezen en waren met hun eigen exemplaar net zo nieuwsgierig naar het vervolg. MariekeLeest klonk overtuigend na het lezen: ‘Aangename en vlotte schrijfstijl. Het boek leest heel vlot. Wat meestal zo is bij misdaadromans’. Ook Lizzie was uitermate positief: ‘Ik vind het plot perfect in elkaar zitten. De spanning is subliem opgebouwd. Zoals hierboven vermeld is de spanning subliem opgebouwd. Alle puzzelstukjes passen perfect in elkaar’.  Lena Blomme vergeleek het boek meteen met  Pan: ‘Ik vind dat Raoul wat is geëvolueerd in vergelijking met het vorige boek. Hij is wat rustiger geworden, wat minder macho (zij het dan een klein beetje)’. In de woorden van Elsa Bakker was wat teleurstelling te vinden: ‘Het boek las voor mij heel gemakkelijk weg, wellicht iets te gemakkelijk, en zonder grote geconcentreerde inspanning. Waardoor ik vermoed dat dit verhaal mij niet heel lang bij zal blijven’. Maar gelukkig gold dat niet voor iedereen, getuige  Kristel: ‘Het las als een trein en ik vond het jammer toen hij uit was. Absoluut ga ik eerdere boeken lezen,  Pan is gereserveerd bij de bib en ik ga dit duo op de voet volgen voor dit genre’. Ook nieuwsgierig? Dan lees de andere meningen over dit boek gewoon met ons mee… Voor het lezen: In deze rubriek wordt aan de lezers gevraagd een verwachting te geven op basis van de cover, achterflap en hun verwachting. Hiermee wordt een beeld gevormd in hoeverre de buitenkant van een boek, lezers kan interesseren. Citaat Lizzie: De cover vind ik duister overkomen. Het doet me direct denken aan een slechte gebeurtenis. Net als de titel, heel benieuwd waar die op staat. Ik heb geen verwachtingen van de auteur, omdat ik nog niets gelezen heb. Iedereen is wel heel lovend over de auteur als je de recensies leest. Ik verwacht een bijzondere thriller, met een plot die goed in elkaar zit. Citaat justine: De cover toont een klokje waarvan de wijzerplaat gebarsten is, of meer kapotgeslagen, dat heeft wat sinister. Als ik dan de flaptekst lees, wordt het iets ongrijpbaars, dat is wat de cover ook wel uitdraagt. Echt waar, geen mening wat ik kan verwachten van deze auteur, nog nooit van gehoord dus ik laat mij verrassen. Wat ik van het verhaal verwacht weet ik ook niet, iets spannends maar ook wel wat luguber….het wordt echt een verrassing. Citaat Sabrina: Op de cover staat een zakhorloge met een gebroken glas en met een bloedvlek. De tijd staat stil, na de dood? Op de achterzijde word je als lezer aangesproken. Ik ken deze auteurs niet. Ik verwacht een spannend boek. Citaat Nick Evrard: Ik vind het een mooie cover. Het kapotte uurwerk, horloge met op de achtergrond de kleine radertjes. Donker en dreigend eigenlijk. Aansprekende cover. Geeft de gedachte ook weer: ooit is de tijd op!! Ik heb  Pan ook gelezen en was heel enthousiast over dit boek. Leest vlot, snel. Geen onnodige informatie. Mooi verhaal met een onverwacht einde. Mooie interactie tussen de twee auteurs. Ik verwacht eigenlijk een verhaal dat verder bouwt op het vorige boek. Hoe Tom de verschrikkelijke gebeurtenissen ooit kan te boven komen. Hoe verloopt de verstandhouding ondertussen tussen Tom en Raoul? Is er nog plaats voor Nick in dit verhaal? Zullen we eindelijk eens wat meer te weten komen over, de toch, mysterieuze Tom. Dus ik verwacht een spannend verhaal in een snel tempo dat me tot op het eind kan bezighouden en met een verrassende ontknoping. Citaat Elsa Bakker: De voorkant vind ik op zich heel tof met het zakhorloge maar wat ik echt zonde vind is dat rode vlak waarin staat bestsellerauteur… Dat vind ik echt af doen aan de mysterieus sfeer van de cover. Verder vind ik dus het geheel mooi en goed op elkaar aansluiten. Ik heb absoluut geen verwachting van de auteurs want ik heb van beide nog nooit iets gelezen voor zover ik weet. Ook van het verhaal heb ik vooralsnog geen hoge verwachtingen. De flaptekst waarin psychiatrie en de dood min of meer benoemd worden spreken mij gewoon aan en ik ben dan ook vooral nieuwsgierig naar het inhoudelijke verhaal. Citaat maryam: Kapotgeslagen (?) zakhorloge waarvan de tijd stilstaat op de cover, doet me denken aan de tijd die stil staat na de dood. Alleen jammer dat rode vlak, met daarin bestsellerauteur van  De dagboeken van Sara, terwijl dit boek vervolg is op  Pan. De brief van Meester dood, doet beklemmend aan. Voldoende mysterieus om nieuwsgierig te zijn naar verhaal. Pan heb ik gelezen en daar erg van genoten. Ik ben benieuwd of ik nu ook geen idee heb tijdens het lezen met een schrijversduo te maken heb. Ik verwacht een echte pageturner net als  Pan. Tijdens het lezen: In deze rubriek is aan de lezers gevraagd om hun aandacht te vestigen op opmerkelijke citaten en de zinsopbouw, woordkeuze of andere in het oog springende tekst. Dit zorgt altijd voor leuke discussies. We zetten de opmerkelijkste uitspraken voor u op een rijtje: Citaat Kristel: Momenteel zit ik op p. 118 en het leest lekker vlot. Een mooi citaat vind ik op p. 116 blijkbaar de woorden van een filosoof. Als het leven ons door de vingers glipt in onze zucht naar luxe en door desinteresse, als we er niets goeds mee doen, zien we de feiten pas onder ogen in uiterste nood: eerst beseffen we niet hoe het voortging, daarna merken we dat het voorbij is. De verhaallijn loopt heel anders dan gedacht, zoveel verschillende lijnen. Ben heel benieuwd hoe deze gaan samenvloeien! Op pag. 6 trof ik een rare zinsbouw op n.l. Dat was niet nieuws voor Akram al niet eerder had gehoord, ik begrijp wel wat er bedoeld wordt maar klinkt niet voor mij of ligt het aan mij? Citaat Lena Blomme: Niet echt een citaat, maar p. 57: Zijn vel voelde zo kwetsbaar, het voelde als perkament onder zijn handen, ik vroeg me af, wat staat hier nu? Nadat hij zijn gezicht met creme heeft ingesmeerd? Later in het boek werd duidelijk waarom dit gevoel er was. De verhaallijn was niet echt zoals verwacht. Geen gestroomlijnd verhaal waarbij de rechercheurs op zoek gaan naar een dader en hem via enkele omwegen uiteindelijk kunnen vatten. De verhaallijn van Tom liep wel naar verwachting. Wat spelfouten/zinsopbouw betreft heb ik enkel bij het begin pg 6 iets gelezen wat ik “raar” vond klinken …niets nieuws voor Akram al niet eerder had gehoord… Citaat Dini57: Net begonnen en heel raar dit boek leest lekkerder dan  Pan. Op pagina 41 kwam ik een dubbel woordje tegen. Er staat drie keer zijn. De eerste zou ik verwijderen. Een man heeft zijn na zijn zakenreis zijn vrouw dood. Dat stukje in Bagdad over de dood en Akram doet mij denken aan het gedicht van de tuinman en de dood.  Verder is het erg spannend. Citaat MariekeLeest: Een heel ander boek dan  Pan, vind ik. Hoewel het dus met enkele dezelfde personages is. Het begint al op de kaft dat je aangesproken wordt door Meester dood en het eerste hoofdstuk is ook wel speciaal. Ik ben het met Lizzie eens dat het zeer realistisch is. Daarom werden ze ook als ongelukken afgedaan. Case closed. De verhaallijn loopt niet zoals ik had verwacht. Mede doordat het boek anders in elkaar zit dan  Pan, of anders dan een andere misdaadroman. Citaat Crissie C.: Dit citaat op pagina 63 vind ik mooi geschreven, heel treffend, wanneer Tom tegen de psychiater zegt: ‘Ik snij in lichamen, u ontleedt de menselijke geest’ De verhaallijn loopt anders dan ik had verwacht, en dat is verrassend. Maar er zijn te veel personages en voor mij te weinig ‘politieonderzoek’ Ik heb nog een paar spellingfouten ontdekt: pag. 16 ‘He is a mighty’ die moet zijn ‘He is almighty’ (dat betekent almachtig) pag. 242 ‘Ik heb me een aangesteld’. Moet ‘een’ niet weg? pag. 243 ‘hij keek uit over het plein waar de gevangen konden sporten’ Moet het niet ‘gevangenen’ zijn? Citaat coenraad: Ik heb inmiddels het boek uit en het plot zit stevig in elkaar en mijn verwachtingen van dit boek zijn meer dan uitgekomen. De strijd/worsteling die Tom ondergaat met zijn verleden wortelt steeds dieper waardoor de wetsdokter steeds meer gaat leven en samen met hem deze worsteling mocht beleven. Toen ik begon te lezen had ik in eerste instantie niet echt een idee hoe het verhaal zou gaan verlopen omdat het begint met een flink stuk terug in de tijd. Later valt dit op zijn plek en krijg dit ook een diepere betekenis in het geheel. Mooie aanloop om een verhaal mee te starten. Na het lezen: In de laatste rubriek wordt openlijk over de inhoud van het verhaal gediscussieerd. Doelstelling is om hier gezamenlijk vast te stellen of de meningen overeenkomen, iedereen het verhaal op een zelfde wijze leest, beleeft en waardeert.  Meester dood is uiteindelijk door 12 lezers beoordeeld en gewaardeerd. Het krijgt als  110de  leesclubboek een gemiddelde puntenwaardering van  7,77 dat helaas niet voldoende is voor een plaats in de HALL of FAME, maar natuurlijk wel is opgenomen in de Gerankte Deelnemerslijst. Noot redactie over de bepaling gemiddelde puntenwaardering: Door de deelnemers wordt een puntenwaardering over de zes belangrijkste facetten toegekend, over een schaal van 0 t/m 10. Dit geeft een realistischer, vollediger en nauwkeuriger beeld van de totstandkoming van de eindwaardering. Voor  Meester dood van Maes & Wade geldt de gemiddelde beoordeling per facet, zoals hieronder is weergegeven. 1. Spanning: 7,50 2. Plot: 8,13 3. Leesplezier: 7,88 4. Schrijfstijl: 7,50 5. Originaliteit: 8,2! 6. Psychologie: 7,42 Gemiddelde puntenwaardering: 7,77 Wat vindt Maes & Wade van deze leesclub? Geen reactie mogen ontvangen Een impressie van de antwoorden die Maes & Wade gaf op lezersvragen: Lizzie vraagt: Hallo, eerst en vooral proficiat met dit boek! Alles zit echt goed in elkaar. Is het de bedoeling dat  Meester dood nog een vervolg krijgt? of is het echt afgesloten? Groetjes. Ria Maes antwoordt: Dag Lizzie, bedankt! Er komt een vervolg in de reeks, of Stan ooit nog een rol krijgt, weten we zelf nog niet. Lena Blomme vraagt: Boek leest vlot. Ben bijna aan het einde. Maar waar is Nick? Heb hem gemist. Ria Maes antwoordt: Dag Lena, bedankt voor je reactie. Nick is geschorst. Na wat hij gedaan heeft met de foto’s in  Pan kan hij onmogelijk zomaar terug opduiken in zijn vroegere functie uiteraard Nick Evrard vraagt: Ik heb het boek ondertussen uit en moet zeggen het is anders dan  Pan. Heb er ook even moeten over nadenken en laten bezinken. Mooi verhaal waar alles weer prachtig samenkomt op het eind. Is het niet moeilijk om met tweeën een boek te schrijven? Ik vind het al moeilijk om mijn eigen gedachten te verwoorden, laat staan die van iemand anders. Hoe verloopt dat eigenlijk praktisch? En dan een vraag over dat syndroom van Cotard. Ik wist niet eens dat zoiets bestond. Waar hebben jullie dit gevonden? Bedankt alvast voor het mooie boek en de reactie! Nick. Ria Maes antwoordt: Dag Nick, heel praktisch schrijven wij als volgt: Aron verzint een verhaal en daarrond beginnen we dan samen al pratend te bouwen. Zo groeit het boek in onze hoofden alvast. Dan begin ik te schrijven (Aron schrijft zelf niet) en dan gaan we bijvoorbeeld elke morgen bij elkaar zitten om het volgende stukje door te praten, aan te passen of gewoon helemaal anders te doen. Heel belangrijk bij deze manier van werken is dat je niet gaat voor je eigen ego, maar voor de beste verhaallijn van het boek. Als het idee van de ander beter is, dan is het gewoon beter en dan gebruik je dat, klaar. Wat het syndroom van Cotard betreft, Aron had erover gehoord en dan zijn we het verder op gaan zoeken. We stoppen heel veel tijd in de research. Zo ga ik bijvoorbeeld altijd met een echte wetsdokter praten, heb ik een voormiddag bij de recherche doorgebracht, zijn we samen achter de schermen van de zoo geweest enz… Van dat opzoekingswerk kan ik echt genieten, je wordt er namelijk zelf ook alleen maar wijzer van. Groetjes Ria Voor alle vragen aan en antwoorden van  Ria Maes, klik hier Citaat MariekeLeest: Tom Beckx leert zichzelf beter kennen en maakt sowieso een evolutie door sedert het einde van de vorige zaak  Pan. Raoul evolueert niet echt tijdens dit verhaal denk ik. Maar heeft wel een evolutie doorgemaakt sedert het begin van het vorige boek, waar hij nu toch al wat sympathieker overkomt. Alexandra is nieuw bij het team. Ze wordt echter snel meer zelfzeker over haar werk. Ze wordt wat ingetoomd door Raoul als ze teveel en te ver op onderzoek zou willen gaan. Ik heb niet echt een favoriet personage momenteel. Als ik iemand moet benoemen, dan zou ik toch Tom Beckx zeggen. Hij wekt de meeste sympathie bij mij op. Aangename en vlotte schrijfstijl. Het boek leest heel vlot. Wat meestal zo is bij misdaadromans. Beoordeling: 7,67 Citaat Lizzie: Ik vind het plot perfect in elkaar zitten. De spanning is subliem opgebouwd. Zoals hierboven vermeld is de spanning subliem opgebouwd. Alle puzzelstukjes passen perfect in elkaar. Nee, had dit einde helemaal niet verwacht, normaal ben ik geen fan van open eindes maar hier past dit wel. Zodat je je eigen fantasie verder kan laten werken, de schrijvers kunnen er hierdoor wel nog een vervolg aan breien. Het verhaal had me van het begin tot het einde in zijn greep.  Het is een vlot geschreven verhaal. Met mooie beschrijvingen. Beoordeling: 8,33 Citaat Lena Blomme: Ik vind dat Raoul wat is geëvolueerd in vergelijking met het vorige boek. Hij is wat rustiger geworden, wat minder macho (zij het dan een klein beetje). Tom evolueert in de loop van het verhaal. Eerst is hij nog afwijzend tegenover zijn psychiater, maar naar het einde toe wordt hij wat opener, hij begint haar te vertrouwen, laat zich helpen. Maar dan gebeurt weer iets, waardoor hij niet meer op Katrien kan rekenen. Benieuwd hoe dat zijn weerslag zal hebben op Tom (in het volgende boek). Ik heb niet meteen een favoriet personage. Omgekeerd kan ik zeggen dat ik nog steeds geen fan ben van Raoul. De personages mogen blijven zoals ze zijn. Zelfs Raoul mag nog steeds wat macho blijven, dat typeert hem nu eenmaal. Zou maar stom zijn moest hij nu ineens een lieflijke huisvader worden, dat past niet bij hem vind ik. De schrijfstijl is oke. Boek las vlot. Het enige wat ik misschien zou veranderen is “echte hoofdstukken”, daarom niet genummerd, maar gewoon een nieuw hoofdstuk op een nieuwe pagina beginnen i.p.v. de 3 sterretjes. Beoordeling: 7,25 Citaat Elsa Bakker: Het plot zit goed in elkaar met verrassende elementen. De weg er naartoe vindt opbouwend plaats maar niet heel gedetailleerd, het zorgt op die manier voor een verrassend effect. Het einde vond ik boeiend en een “leuke afronding” van het verhaal. Ik zag het enigszins aankomend naar het lezen van het voorgaande maar het paste wel dus voor mij is het dan goed. Tijdens het lezen dwaalde ik niet zozeer af. Ik had het boek heel vlot uit en moet nu wel weer even terug graven in mijn geheugen hoe en wat. Ik vond het aan de ene kant leuk en andere kant minder leuk dat je diverse slachtoffers in het verhaal vindt en daarover leest. Het zorgt een afwisseling in het verhaal maar geeft ook een zweem van oppervlakkigheid vind ik. Het boek las voor mij heel gemakkelijk weg, wellicht iets te gemakkelijk, en zonder grote geconcentreerde inspanning. Waardoor ik vermoed dat dit verhaal mij niet heel lang bij zal blijven. Beoordeling: 5,83 Citaat Kristel: De personages evolueren volgens mij wel, Tom Beckx werkt aan zijn emotionele toestand ook al weert hij volgens hem de hulp van zijn psychiater. Toch heeft hij er baat bij en onbewust volgt hij haar raad op. Neen, heb eigenlijk geen favoriet personage, misschien omdat er steeds snel komen en gaan. En jullie zullen het niet graag horen maar Tom ligt mij het minste. Liever had ik gezien dat Tom zijn moeder vergiffenis had geschonken. Ook zou ik graag een betere inkijk in zijn werk hebben gehad, meer gedetailleerd. Het was effe slikken in het begin met zoveel andere personages maar ze vielen ook snel weer weg, dus dat geen probleem. Het las als een trein en ik vond het jammer toen hij uit was. Absoluut ga ik eerdere boeken lezen,  Pan is gereserveerd bij de bib en ik ga dit duo op de voet volgen voor dit genre. Beoordeling: 9,17 Citaat justine: Heel bijzonder plot, met meester Dood. Je kunt hem niet ontlopen en met nog eens een mooi open einde. Wanneer komt deel 3? Mooi opbouwend, mooi spannend dus je wilt maar door. Had het einde niet zien aankomen, maar het past bij het verhaal. Jazeker had het verhaal mijn aandacht, die verslapte geen seconde. Hele fijne schrijfstijl Beoordeling: 8,17 Citaat maryam: Door de gesprekken van Tom met zijn psycholoog, leert hij zichzelf beter kennen, begrijpt beter waarom hij moeite heeft met emoties. Als lezer leer je hem hierdoor ook beter kennen. Alexandra spreekt mij het meeste aan, is een sterke vrouw die goed omgaat met macho’s zoals Raoul, zonder dat ze hem op een vervelende manier terecht wijst. De personages zijn goed zoals ze zijn. Wel had ik graag iets meer van de beweegredenen van Stan willen weten. Maar dat heeft misschien meer met het plot te maken. De spanning wordt voldoende opgebouwd en tot het laatste toe, blijft er veel onduidelijk. Voor mij hoort dit bij een thriller.  Pan heb ik eerder gelezen, volgende boeken ga ik zeker lezen. Beoordeling: 7,50 Citaat Nick Evrard: De verschillende verhaallijnen lopen naast elkaar en toch hebben ze een gemeenschappelijke factor. Er is goed over nagedacht en de verhaallijnen komen tot een mooi eind wat ik zeker niet had zien aankomen. In het begin verwarde het me wel een beetje maar stilaan kon ik alles wel met elkaar in verband brengen. Wel een “speciaal” verhaal, boek. Onverwacht eind wat betreft Stan en zijn syndroom (je moet er maar opkomen!!). Bij Tom kon je wel zoiets verwachten dacht ik dus dat was minder verrassend. Open eindes zijn altijd een mooi gegeven, als het een goed boek is tenminste. Dan kan je uitkijken naar het vervolg. Absoluut een boeiend verhaal. Zoals hierboven vermeld, je moet er maar opkomen. Het syndroom, de aanleiding hiertoe, Tom en zijn verleden. De verbanden tussen de verschillende personages… Goed over nagedacht en mooi neergeschreven. Vlot geschreven, wel goed te volgen eens je mee bent. Heb het al vermeld, was in het begin een beetje verward maar kwam snel in orde. Alles is verstaanbaar geschreven, dus erg toegankelijk boek. Beoordeling: 7,50 Citaat Dini57: Ik denk dat Tom wel evolueert in de loop van het verhaal, is ook mijn favoriete personage. We komen steeds meer over hem en zijn verleden te weten ook. Raoul ook in verhouding tot deel 1,  Pan. Hij is wat sympathieker geworden. Of de schrijfstijl bij dit boek past? Geen idee. Ik moet zeggen en dat is gelijk het antwoord op vraag 6 want ik las deel 1,  Pan al. Ik vond het boek nu vlotter lezen en ik vind  Meester dood beter dan  Pan. In  Pan leek er wel meer Vlaams te zitten waardoor ik het minder vlot vond lezen. Niets tegen Vlaams van een Vlaams duo en altijd wel leuk die verschillen maar teveel werkt remmend. Of ik zit nu beter in de serie, dat kan ook nog. Beoordeling: 8,00 Citaat Crissie C.: De dubbele verhaallijn vond ik wel interessant, maar langzamerhand vond ik Tom de enige interessante personage en was niet zo benieuwd naar Stan en zijn verhaal. Veelbelovende verhaallijn in het begin maar verliest kracht naarmate het verhaal vordert. Nee, het iende had ik niet verwacht dus vond ik best verrassend. Helaas vond ik het geen boeiend verhaal, ik moest me ertoe zetten om het uit te lezen. De schrijfstijl vind ik niet echt bijzonder, sommige stukjes waren wat minder begrijpelijk geschreven. Beoordeling: 6,00 Citaat Sabrina: Tom leert zichzelf beter kennen. Alexandra is wat te enthousiast en wordt ingetoomd door Raoul. Een favoriet personage heb ik niet echt. Als ik iemand moet kiezen, dan misschien toch Tom. Ik zou niets veranderen aan de personages, maar misschien wel aan de indeling van het boek. Nieuwe hoofdstukken duidelijker aanduiden. De schrijfstijl past zeker bij het verhaal, aangenaam en vlot. Zeker, benieuwd naar de andere boeken.  Pan heb ik nog niet gelezen. Beoordeling: 8,50 Citaat coenraad: Tom Beckx is een personage wat ik heb leren kennen in  Pan en in  Meester dood  gaat zijn rol verder en wordt verder uitgewerkt en gaan we hem verder leren kennen. Zijn persoonlijk leven, waar een hoop verborgen leed zit, wordt onder de loep genomen. Dit is waarop een personage groeit waardoor het voor de lezer zeer interessant is en het verhaal realistischer maakt. Meester dood  is een zeer boeiend verhaal en het heeft me geheel in de ban gehad waarop geen moment mijn aandacht verslapte. Toch is er wel enige concentratie vereist vooral omdat ik wilde weten wat de connectie met het verleden en het heden was. Dit puzzelstukje zorgde ervoor dat ik niets wilde missen. Door het boek te laten beginnen met een verhaal uit het verleden maakt het voor mij een stukje geloofwaardiger maar ook realistischer. Het geeft een verhaal juist dat kleine beetje extra. De psychologische lading van het geheel komt tijdens het lezen steeds meer naar voren maar om uit eindelijk als het boek uit is door te werken. Beoordeling: 9,33 Lees de onverkorte discussie en de reacties in alle onderdelen van deze leesclub Voor het lezen Tijdens het lezen Na het lezen #1 Na het lezen #2 Beoordeling