strong>Karin Slaughter behoeft eigenlijk geen introductie: ze is één van ‘s werelds meest bekende en best verkopende thrillerschrijfsters. Haar boeken zijn in 37 talen vertaald en ze heeft wereldwijd meer dan 35 miljoen exemplaren verkocht. Ze is vooral bekend van de Grant County-serie en de Will Trent-serie, maar ze heeft ook verschillende stand alones geschreven. Zoals vaak het geval is bij het verschijnen van een nieuw boek, vereerde Slaughter ook dit jaar bij het verschijnen van Laatste weduwe Nederland en België weer met een bezoek. Wij kregen de gelegenheid om haar tijdens een flitsinterview een paar vragen te stellen.

Wilde Slaughter altijd schrijfster worden en wie heeft haar geïnspireerd?

Van kleins af aan wist Karin al dat ze schrijfster wilde worden. Haar vader is haar grootste inspiratie geweest: hij was de verhalenverteller in de familie en kleine Karin zat altijd met open mond naar hem te luisteren. Wat boeken betreft was Gone with the wind van Margaret Mitchell haar inspiratiebron. Slaughter vindt Scarlett O’Hara nog steeds het sterkste vrouwelijke karakter dat ze ooit in een boek is tegengekomen. Door dit boek besefte Slaughter bovendien dat schrijven niet alleen maar passief is, maar iets dat ze actief kon beoefenen.

Wat zou Slaughter doen als ze geen schrijver was geworden?

Ze zou in ieder geval creatief bezig zijn en met haar handen werken. Als voorbeelden noemt ze schilder of horlogemaker.

Zou Slaughter ooit een ander genre dan crime/thriller willen schrijven?

Volgens Slaughter heeft ieder genre, althans in de Engelse canon, een element van crime in zich. Klassiekers zoals Gone with the wind en The great gatsby bevatten allebei een moord en in To kill a mockingbird zitten een aantal rechtbankscènes.

Het is twee jaar geleden sinds we Will en Sara voor het laatst zagen. Vond Slaughter het nodig om een pauze van haar twee belangrijkste karakters te nemen?

Het is niet zozeer dat ze een pauze wilde nemen, als wel dat ze andere verhalen te vertellen had. Slaughter houdt ervan om over Will en Sara te schrijven, maar als ze dat doet, dan moet het wel het beste zijn wat ze kan schrijven. Het moet interessant en spannend voor de lezer blijven en er zaten even wat andere boeken tussen voordat het nieuwe verhaal over Will en Sara goed genoeg was.

Waar komt de inspiratie voor Laatste weduwe vandaan?

In schrijftechnisch opzicht vond Slaughter het interessant om “timeshifts” te gebruiken: dezelfde scènes maar vanuit een ander perspectief: hoe Faith tegen iets aankijkt kan bijvoorbeeld heel anders zijn dan hoe Will er tegenaan kijkt. Verder is Slaughter in dit boek een andere kant opgegaan met Sara. Sara is natuurlijk werkzaam als arts en de lezer kent haar niet anders dan sympathiek, lief en meelevend. In dit boek is dat echter anders: Sara wil mensen pijn doen en ze is soms zelfs bijna gewelddadig. Toch maakt dit haar volgens Slaughter juist nog kwetsbaarder. Ze vindt het leuk om op deze manier met haar karakters te spelen.

Hoe ziet haar schrijfproces en schrijfdag er uit?

In grote lijnen heeft ze het verhaal van te voren uitgedacht, maar de details vult ze tijdens het schrijven in. Het einde staat wel altijd vast en ook wie het gedaan heeft en wat de motivatie van deze persoon is. De ontknoping moet voor Slaughter logisch zijn, ze wil niet dat haar lezers aan het einde denken “what the f*ck”. Slaughter heeft een huis in de bergen, op twee uur rijden van Atlanta, en daar gaat ze heen als ze wil schrijven. Ze schrijft soms wel 12 uur per dag en dit doet ze telkens twee weken achter elkaar. Als ze schrijft moet het helemaal stil zijn, zelfs haar geliefde katten gaan niet mee.

Vindt Slaughter het na zoveel boeken nog steeds spannend als er een nieuw boek uitkomt?

Ja, het blijft altijd opnieuw spannend, het went nooit helemaal. Nederland speelt hierin een belangrijke rol, omdat haar nieuwste boek de laatste jaren eerst in het Nederlands en dan pas in het Engels verschijnt. Daarom brengt Slaughter in juni meestal een bezoek aan Nederland en Vlaanderen. Dat dit ook nog samenvalt met de Spannende Boeken Weken is natuurlijk geen toeval.

Wat doet Slaughter ter ontspanning?

Ze leest veel en staat iedere dag op de loopband. Ze is dol op de boeken van Mo Hayder en Denise Mina. Slaughter vindt het jammer dat het al zo’n lange tijd geleden is dat het laatste boek van Hayder is verschenen. Dit heeft ermee te maken dat Hayder niet makkelijk schrijft en het bij haar dus langer duurt om een boek te schrijven. Ook heeft ze een drukke baan als lerares. Verder is Slaughter goed bevriend met Lee Child, Alafair Burke, Lisa Gardner en Tess Gerritsen. Graag willen wij uitgeverij HarperCollins bedanken voor het mogelijk maken van dit interview.