Doodsengelen

Het was tijdens mijn uitzending naar Mali (Minusma) in 2014 dat de eerste contouren voor ‘Doodsengelen’ zich in mijn hoofd begonnen te schetsen.

Het was jarenlang goed gegaan in Mali. Maar steeds meer begon het te rommelen. Verschillende bevolkingsgroepen zoals de Touareg wilden meer macht. In de chaos die ontstond grepen jihadisten hun kans.

Dat zette me aan het denken. Hoe vlug kan een ‘stabiel’ land niet afzinken naar chaos. Hoe veilig zijn wij zelf eigenlijk, in ons kikkerlandje? Ook hier is onvrede. En, om er maar een fanatieke stroming uit te lichten, ‘jihadisme’ kent geen grenzen, net als de haat die sommige groepen hebben tegen ‘het Westen’.

In ‘Doodsengelen’ heb ik daarmee gespeeld. Het grenzeloze en internationale karakter van terrorisme. De bemoeienis van het Westen (Nederland) in broeihaarden als Irak en Syrië. De angst en politieke polarisatie die in VS voor zoveel onrust zorgen, maar ook in Nederland de kop kunnen opsteken. 

Ik ben erg blij met het resultaat. ‘Doodsengelen’ is niet alleen een retespannend, bijna on-Nederlands boek geworden, het zit ook vol knipogen naar de politieke realiteit. Het is een thriller die geschreven moest worden en... een waardig einde van het Sofie Lafleur vierluik.

Nee, ik ga niet stoppen met schrijven. Daarvoor vind ik het veel te leuk. Maar ik ga wel een nieuwe weg inslaan. Ik hoop jullie daar snel meer over te kunnen vertellen, maar twee dingen zal ik vast verklappen: ik ga het niet alleen doen en het volgende boek- iets heel nieuws- staat al in de steigers.

Voor nu hoop ik dat jullie net zoveel van het lezen van ‘Doodsengelen’ gaan genieten als ik van het schrijven heb gedaan. Vanaf 2 oktober ligt hij in de winkel, maar je kunt ‘m nu vast- gesigneerd- bestellen via: https://letterrijn.nl/product/doodsengelen-2020-wouter-helders/

Schrijvergroet! 

Wouter