Een timmerman verzamelt hout, een brandweer speurt naar vlammen, een schrijver zet beide oren open. In elke gebeurtenis schuilt een vuistdikke roman en ieder mens zit bomvol verhalen. Daar ligt het ‘goud’ voor een schrijver, dit is zijn materiaal en het mooie is: het is overal te vinden. Zo realiseerde ik me tijdens een gezellige avond in een restaurant met mijn goede vriend Gerd Hoffmann en zijn vrouw, dat de verhalen die hij over zijn werk vertelde stof waren voor een boek. Wat zeg ik? Voor een hele reeks boeken. Het begint al bij het levensverhaal van zijn vader, Hoffmann senior, die ten tijde van de Koude Oorlog een baantje had aangenomen bij een beurs. Onderweg naar zijn werk kocht hij een willekeurig tijdschrift, dat bij aankomst Russisch bleek te zijn. Hij legde het op een display en stond vervolgens de beursbezoekers te woord. Plotseling stond een man voor zijn neus, die met een schuin oog naar het tijdschrift loerde. Of Hoffmann senior een gesprek met hem wilde hebben, hij had hem iets te vragen. Ze spraken af en het verzoek aan hem was, om voor Rusland te spioneren.
Er gaan dagen voorbij dat mij zo’n vraag niet gesteld wordt. Hierbij veert de schrijver in mij natuurlijk rechtop. De oude Hoffmann ging naar de politie, die hem zei ‘ja’ op het verzoek te antwoorden. Maar om tevens voor Nederland te spioneren. En zo eindige een miskoop (een onleesbaar tijdschrift) in een jarenlange spannende baan, die stopte met het einde van de Koude Oorlog. De oude Hoffmann begon van lieverlee daarna een bedrijfsrecherchebureau, dat vervolgens onder leiding van zijn zoon, mijn dierbare vriend Gerd, tot de grootste van Europa gemaakt is: Hoffmann Bedrijfsrecherche. Tijdens een van onze etentjes vertelde ‘mijn’ Gerd over de motieven van fraudeurs: Poen, Pret en Prestige. Poen, omdat je er rijker van kunt worden, Pret vanwege de lol om die vervelende baas een loer te draaien of vanwege het beat the system, Prestige omdat de dader zich een lul voelt, door zijn vrouw op z’n kop gezeten, door zijn kinderen geminacht, en die zich door diefstal van zijn baas ineens een dure auto kan veroorloven. Gerd vertelde ook over de verschillende soorten fraude, zoals het stelen van geld, goederen of tijd, en cv - of identiteit fraude. Hij verhaalde over grote en kleine zaken, zoals diefstal in een bejaardenhuis of de sukkel die elektronica van zijn baas stal en het vervolgens op Marktplaats te koop aanbood. Over schlemielen die naar huis begeleid werden omdat hun wereld na hun ontmaskering en een gesprek met een van de rechercheurs van Hoffmann Bedrijfsrecherche ingestort was. Ik luisterde en rilde tijdens deze avonden, raakte ontroerd, gefascineerd, verontwaardigd en geamuseerd, en sloeg woord na woord in mijn brein op.
Niet lang daarna begon ik met het schrijven van Kauffmann & Kauffmann. Ik ontwierp de fictieve rechercheurs Kat en Lisa Kauffmann, en maakte van hen, maar ook van de slachtoffers en daders, personages van vlees en bloed. Veel verhalen zijn op de waarheid gebaseerd, veel is ook de waarheid zoals die zou kunnen zijn. Mijn voorstellingsvermogen bereikt via mijn hart mijn hoofd, ik combineer, leef me in, zie de verhalen als een film voor me, typ zo snel dat mijn vingers het nauwelijks bij kunnen houden en voilà, het eerste deel van een thrillerserie, De Zusjes, is een feit. Op dit moment schrijf ik het tweede deel, Nachtwerk, dat zich voor een groot deel afspeelt in Artis. Dat schrijfproces mag maar voor één ding onderbroken worden. Een bezoek aan een uitgelezen restaurant – inclusief wijn en goede verhalen - met Gerd en Tiny Hoffmann.
Hetty Kleinloog, 22 mei 2021.
