Vorig jaar maakte ThrillZone kennis met de Engelse auteur M.W. Craven. De voormalig reclasseringsambtenaar is in 1968 geboren in het Engelse Carlisle. Tegenwoordig werkt hij als fulltime schrijver en met succes, want de Gold Dagger Award staat inmiddels op zijn palmares. In zijn thuisland zijn inmiddels de nodige thrillers van zijn hand verschenen. Om precies te zijn staat de teller op zes. Met Brandoffer verschijnt zijn tweede thriller in de Nederlandse boekenwinkels. Eerder verscheen de thriller Zwarte Zomer. Brandoffer is het eerste deel in de reeks rondom de eigenzinnige detective Washington Poe en brengt ons terug naar het begin. Luitingh-Sijthoff heeft er voor gekozen om het tweede deel in de reeks (Zwarte Zomer) als eerste te introduceren. Dit blijkt regelmatig een succesformule te zijn (denk bijvoorbeeld aan de William Wisting reeks), maar wat ons betreft was dit geen slimme zet. Gelukkig is er nu dus alsnog het eerste deel uit de Washington Poe-reeks.
“De SCAS mocht dan professioneel en efficiënt functioneren maar wat Poe betrof had het net zoveel charme als een autoreply. Hij wist zeker dat hij als hij hier binnen zou moeten werken, binnen het uur het woord ‘fuck’ als een komma zou gebruiken.”
De politie staat voor een raadsel als in het Engelse Lake District een seriemoordenaar actief is, die zijn slachtoffers levend verbrandt en hun overblijfselen achterlaat in de prehistorische steencirkels. De dader laat geen enkel spoor achter en de politie tast in het duister. Maar dan blijkt de dader een naam te hebben gekerfd in de overblijfselen van het verkoolde lichaam van het derde slachtoffer: Washington Poe.
Washington Poe was tot voor kort actief als detective binnen de afdeling SCAS (Serious Crime Analysis Section). Hij werd geschorst nadat hij in een lopend onderzoek vertrouwelijke informatie had gedeeld met de familie van het slachtoffer. Zonder politiepenning slijt hij zijn dagen op het platte land van Cumbria, maar nu zijn naam is opgedoken in een lopend moordonderzoek wordt zijn schorsing snel ongedaan gemaakt. Poe wordt gekoppeld aan de briljante, maar sociaal onhandige Tilly Bradshaw en samen met inspecteur Stephanie Flynn en brigadier Kylian Reid storten zij zich in het onderzoek
De dader wordt in de media al snel bestempeld als de Brandofferman, maar wat verbindt de Brandofferman met Washington Poe? Het aantal slachtoffers neemt snel toe en de Brandofferman besluit meer aanwijzingen achter te laten. Aanwijzingen die alleen voor Poe zijn bedoeld. Met de hulp van Tilly Bradshaw komt Poe op het spoor van de Brandofferman. Het motief voor zijn gruwelijke daden moet worden gezocht in zijn jonge jaren, maar wat weet Poe eigenlijk over zijn eigen jeugd?
“Zonder bewijs zou hij tegen de wind in pissen. Zonder de bekentenissen zou zijn bewijs waardeloos zijn. Hij had de helft van het verhaal maar het was de verkeerde helft.”
In het verhaal volgt de lezer het moordonderzoek dat zich in eerste instantie richt op het verband tussen de slachtoffers, vervolgens op het motief en uiteindelijk op de dader. De plot die M.W. Craven hanteert, volgt een vrij standaard structuur, maar deze is wel zorgvuldig en tot in detail uitgewerkt. Het verhaal speelt zich af in het graafschap Cumbria, gelegen in het noordwesten van England. Het kenmerkende Engelse landschap en het bijbehorende grijze en grauwe klimaat worden beeldend tot leven gebracht door de auteur.
De personages Washington Poe en Tilly Bradshaw zijn met zorg gekozen. Washington Poe is een ervaren en eigenzinnige detective die het niet te nauw neemt met de regels. Poe wordt gekoppeld aan de jonge en onervaren Tilly Bradshaw. Bradshaw is gezegend met een briljante geest, is bijzonder vaardig met computers, maar vertoont ook de nodige autistische trekjes. De karakters van Bradshaw en Poe verschillen enorm. De keuze voor twee contrasterende personages is natuurlijk niet uitzonderlijk, maar de onderlinge chemie tussen Poe en is geniaal. M.W. Craven heeft besloten deze personages voorzichtig te introduceren en slechts een deel van hun verleden met ons te delen. Op deze wijze raakt de lezer niet alleen vertrouwd met Poe en Bradshaw, maar is ook de interesse gewekt en wil je hen eigenlijk beter leren kennen. Wij zijn er dan ook van overtuigd dat Brandoffer het eerste deel kan vormen van een succesvolle reeks, maar wij willen jullie dan wel adviseren om dit deel ook als eerste te lezen en vervolgens Zwarte zomer op te pakken.
Alle traditionele ingrediënten voor een thriller zijn terug te vinden in Brandoffer en dat op zeer succesvolle wijze: een eigenzinnige detective met een getroebleerd verleden; een assistent met een unieke gave en een grenzeloos vertrouwen; een leidinggevende met een verborgen agenda; en de nodige plottwisten om het spannend te houden. Resulteert dit dan in een saai, dertien in een dozijn verhaal? Zeker niet, als de ingrediënten in de juiste verhouding worden gemengd ontstaat een thriller voor fijnproevers. M.W. Craven heeft met Brandoffer een schot in de roos geplaatst. Ons advies: combineer Brandoffer met een verfrissend blond biertje en lees smakelijk!
Gedurende mijn schooljaren had ik een lichte allergie voor boeken. Mijn motto was: “als het goed genoeg is wordt het wel verfilmd”. Nadat ik in 2006 mijn vrouw heb leren kennen, die ook graag een boek mag lezen, heb ik op vakantie ook eens een poging ondernomen. Sinds die tijd ben ik helemaal om en kan ik echt genieten van een goed boek. Mijn voorkeur gaat natuurlijk uit naar thrillers, waarbij ik een grote voorliefde heb voor faction thrillers met een vleugje historie. De boeken van Dan Brown heb ik dan ook allemaal versleten. Daarnaast lees ik graag boeken uit de “meer voor mannen” categorie: spionage; oorlog en meer kogels dan pagina’s.