Er vindt een verkeersongeval in Stockholm plaats; een jongere man en een oudere man worden bij een bushalte aangereden. De auto rijdt door, de gewonden blijven achter. De oudere man komt er goed vanaf, met wat kneuzingen. De jongere man is echter zwaargewond en wordt, vechtend voor zijn leven, het Nobelziekenhuis in gereden.

Het Nobelziekenhuis is het hospitaal waar Tekla Berg werkzaam is. Ze begint met de behandeling van de gewonde man en doet er alles aan om hem te redden. Daarbij wordt ze direct dwarsgezeten door een nieuwe, arrogante arts met veel aanzien. Ondanks die tegenwerkingen doet Tekla haar werk. Totdat de komst van een mysterieuze vrouw zorgt voor een bizarre wending.

Tekla blijft uit het veld geslagen achter. Wat deed deze vrouw in het ziekenhuis? En waarom? Ondanks dat Tekla een arts is, besluit ze op zoek te gaan naar antwoorden. En dat had ze beter niet kunnen doen…

Auteur Christian Unge debuteerde in 2020 met Door het water, door het vuur. Het was de eerste kennismaking met de eigenzinnige arts en amfetamineverslaafde Tekla Berg. Unge is zelf werkzaam als arts in het Karolinska Ziekenhuis in Stockholm en kan dus pogen op eigen ervaring. De mix van het leven in een ziekenhuis met een moordzaak, is verfrissend.

ThrillZone was niet direct overenthousiast over het debuut van Unge. Er zat weinig spanning in en Unge had volgens ons meer gebruik kunnen maken van zijn ervaringen als arts. Nou, het lijkt alsof de auteur goed heeft geluisterd; de balans tussen het ziekenhuiswerk en de oplossing van de moordzaak is veel beter aanwezig dan in het debuut.

Met Tekla Berg heeft Unge een interessante protagonist tot leven geroepen. Ze is een spitsvondig, intelligent, scherp en eigenwijs. Die goede eigenschappen worden gecombineerd met een zware verslaving aan amfetamine en energiedrankjes. Ze ziet er dan ook niet al te best uit en haar collega’s en vrienden proberen haar op het rechte spoor te houden. Met haar grote mond weet ze haar directeur, Monica Karlsson, soms tot waanzin te drijven. Toch is het de sympathiek voor Tekla die de boventoon voert. Met name haar clashes met de nieuwe, arrogante arts Karl zijn geweldig om te volgen.

De andere personages in het boek worden niet echt uitgediept. Behalve die van ‘de onbekende vrouw’. Unge vertelt het verhaal in Zeg nooit je naam vanuit het beeld van én Tekla, én die van de ‘onbekende vrouw’. Zij zorgt voor het zoontje van een Russische miljonair en raakt verzeild in Stockholm. Vanaf dan gaat het sneller een kant op die ze liever niet wilde. Ook voor deze vrouw zal de lezer niets anders dan sympathie kunnen opbrengen.

De verhaallijn in Zeg nooit je naam is meer in balans dan in het debuut van de auteur. De hoofdstukken in het ziekenhuis worden afgewisseld met Tekla die op zoek gaat naar de oplossing van het mysterie. Het leven in het ziekenhuis wordt overigens door Unge niet alleen vertaald naar de operatiezaal, maar ook naar de directiekamer. Directrice Monica wil scoren met een nieuwe, onconventionele behandeling en gaat daarvoor (bijna) over lijken. Omdat Unge kan leunen op eigen ervaring, zijn deze hoofdstukken intrigerend. Gaat geld echt voor de patiënt?

Ondanks dat het best lang onduidelijk blijft hoe de vork in de spreekwoordelijke steel zit, zal de doorgewinterde thrillerliefhebber redelijk snel in het snotje hebben hoe de plot zich gaat ontvouwen. Ondanks dat, is Zeg nooit je naam door de originele invalshoek vanuit Tekla, een interessante thriller om te lezen. Alsof het een soort van Grey’s Anatomy is, maar dan op een bedje van amfetaminen. Heerlijk!