Het is alweer een hele tijd geleden dat wij een interview hadden met de Amerikaans-Canadese auteur Linwood Barclay (lees het interview hier). Het interview vond plaats in de periode dat voor het boek Ik zal je vinden de spreekwoordelijke laatste puntjes op de i werden gezet. Het was opmerkelijk dat Linwood Barclay het, na al die jaren, nog steeds spannend vindt als een nieuw boek van zijn hand verschijnt. Hij gaf aan dat hij altijd is voorbereid op een mislukking en vaak denkt dat dit het boek is waarmee zijn carrière eindigt. Aan ons de eer om zijn nieuwe boek Ik zal je vinden te beoordelen. Nu maar hopen dat ook dit boek het tegendeel bewijst.

“Je mag je best overgeven aan nietsdoen, het leven is geen tredmolen van de wieg tot het graf. Soms moet je er even uit om op het strand te gaan luieren. Soms moet je een boek pakken en in een hangmat gaan liggen om in slaap te vallen.”

Miles Cookson heeft de nodige successen behaald in de technologische wereld. Met het ontwikkelen van applicaties voor smartphones heeft hij een groot vermogen opgebouwd, maar recent is de erfelijk overdraagbare ziekte van Huntington bij hem vastgesteld. Miles kan niet meer worden behandeld en hij gaat een vreselijke lijdensweg tegemoet.

Ondanks dat Miles zelf geen kinderen heeft, heeft hij twintig jaar geleden wel sperma gedoneerd. Overmand door schuldgevoel is Miles vastberaden om de negen kinderen die zijn verwerkt met zijn sperma op te sporen, zodat onderzocht kan worden of zij drager zijn van het gen dat de ziekte van Huntington kan veroorzaken. Miles heeft het plan al volledig uitgedacht en hij wil zijn vermogen als excuus nalaten aan zijn biologische kinderen.

Op het moment dat Miles op zoek gaat naar de negen, voor hem nog onbekende, kinderen begint de jonge Chloe Swanson ook aan een zoektocht naar haar biologische vader. Via WhatsMyStory, een website voor het opsporen van DNA verwanten, komt zij een halfbroer op het spoor.

Als Miles en Chloe met elkaar in contact komen wil Chloe hem voorstellen aan haar halfbroer Todd Cox, maar deze blijkt op mysterieuze wijze te zijn verdwenen zonder ook maar een spoor achter te laten. Met de hulp van Chloe wil Miles vervolgens zijn andere kinderen opsporen. Blijkbaar is iemand anders ook naar hen op zoek, want naast Todd blijken meerdere erfgenamen van de aardbodem te zijn verdwenen. Is iemand anders uit op Miles’ erfenis? In dat geval moet Chloe zich zorgen maken, want ook zij is één van de negen erfgenamen.

“Dus ik doe die test, we krijgen het resultaat binnen, hé, goed nieuws, niet wat erop wijst, maar wat denk je? Ik blijk een zeldzame vorm van kanker te hebben. Iets waar dus niet naar gezocht werd. Dus dan kan ik me lekker dáár weet ik veel hoeveel jaren zorgen over maken terwijl ik veel gelukkiger zou zijn als ik het niet wist.”

Boven het boek hangt de filosofische vraag: “zou je het willen weten als je een grote kans loopt om op termijn ernstig ziek te worden?” Bij een positieve uitkomst hoef je jezelf geen zorgen te maken en gaat het leven verder als van te voren, maar wat verandert er bij een negatieve uitkomst? Ga je je leven anders leiden ondanks dat het niet zeker is dat je ook daadwerkelijk ziek wordt? Kun je nog genieten van de tijd die je hebt of verlies je al je levenslust? Dit zijn slechts enkele vragen die bij het lezen van Ik zal je vinden boven komen drijven. En het zijn vragen die er zeker toe doen.

In de eerste hoofdstukken van het boek kiest Barclay voor een zorgvuldige opbouw van het verhaal. Die opbouw draait rondom de personages Miles Cookson en Chloe Swanson. De techmiljonair Miles Cookson is zoals gezegd gediagnostiseerd met de erfelijke ziekte van Huntington en gaat op zoek naar de negen door zijn sperma verwekte kinderen. Chloe Swanson is één van de kinderen die zijn verwerkt met het sperma van Miles en zij is altijd al nieuwsgierig geweest naar haar biologische vader. Gelijktijdig met de zoektocht van Miles start zij ook een zoektocht naar eventuele familieleden. Beide personages worden door Barclay op geweldige manier tot leven gebracht. Door de gedetailleerde beschrijvingen van hun reilen en zeilen weet de lezer zich al snel te identificeren met beide personages. Naast de karakters Miles Cookson en Chloe Swanson laat Linwood Barclay ons ook al vrij snel kennis maken met twee huurmoordenaars, waarmee de vraag wordt opgeroepen wat deze mensen met de verhaallijn te maken hebben.

Door middel van sprongen in de tijd (enkele dagen voor- en achteruit) wordt de basis voor het verhaal uitgewerkt zonder dat de lezer direct teveel informatie krijgt aangereikt en de plot wordt weggegeven. Als de basis eenmaal is gelegd schakelt Linwood Barclay een versnelling hoger en volgt ook de nodige actie. Die actie gaat wel gepaard met een in rap tempo toenemend aantal karakters, waardoor het noodzakelijk is dat de aandacht niet verslapt. Net als de eerdere boeken van Linwoord Barclay kenmerkt Ik zal je vinden zich door de wijze waarop de plot is geconstrueerd. Hierin is Barclay simpelweg geniaal. Hij kiest nooit voor de eenvoudige weg en de verrassende plotwendingen slingeren de lezer voortdurend van het kastje naar de muur. Daarnaast kent Ik zal je vinden een explosief einde dat in de nieuwste Bondfilm niet zou misstaan. Dit gaat echter wel ten koste van het emotionele aspect, en dan met name de gevolgen die Miles ervaart van de ziekte van Huntington en de ontwikkeling van de relatie tussen Miles en Chloe. Laat dat dan ook het enige smetje zijn op deze geweldige thriller.

Eén ding is zeker: op basis van dit boek hoeven we ons voorlopig nog geen zorgen te maken dat de carrière van Linwood Barclay op korte termijn tot een einde komt. De man is simpelweg een grootmeester met de thrillerpen!