Nina verheij is een Nederlandse auteur met, volgens eigen zeggen, een zwak voor poffertjes en haar kat Emmy. Ze is nog net geboren in Amsterdam, maar verhuisde als 6 weken oud hummeltje met wieg en al naar Hillegom in de Bollenstreek. Haar eerste serieuze schrijfinspanning als kind was een verhaal over katjes die uit cake geboren werden. Dat ‘creatieve meesterwerk’ heeft nog een aantal jaren in de bibliotheek van haar basisschool gelegen, nadat ze het hen cadeau had gedaan. Blinde wraak is haar derde thriller waarin Emily, Paul en Lucas de hoofdrol in spelen. Het is meteen ook het laatste deel in de serie. Eerder in de serie zijn Fatale Keuze en Geheugenspel verschenen.
“Even sloot hij zijn ogen en dwong hij zichzelf om de woede te onderdrukken die nog onder de oppervlakte borrelde. Je moet begrijpen dat alles nogal rauw op mijn dak viel.”
Wanneer Emily op een ochtend wakker wordt vindt ze op het dakje naast haar balkon het lichaam van een vrouw. De vrouw is neergelegd als Vrouwe Justitia, met een blinddoek, weegschaal en zwaard.
Emily heeft geen idee wie deze vrouw is. Moet ze dit zien als een waarschuwing aan haar adres of is dit een ongelukkig toeval? Als snel ontdekt Emily en haar team dat er overeenkomsten zijn met een seriemoordenaar uit de jaren negentig.
Voor wie de vorige delen niet gelezen heeft is het wel aangeraden dit te doen voor je aan Blinde wraak begint. Je zou teveel achtergrondinformatie missen als je onmiddellijk start met dit boek en dat is zonde.
Voor de trouwe lezers van de serie voelt het eerste hoofdstuk aan als thuiskomen. We kruipen onmiddellijk in het hoofd van Emily om het mysterie van de dode vrouw op het dak te gaan ontrafelen. Het onderzoek samen met haar relatie met Lucas staan centraal in het verhaal.
“Was ze de afgelopen twee jaar zo’n ijskonijn geworden dat ze zelfs voor zoiets geen tijd meer maakte?”
Dit laatste deel in de serie leest even vlot als de eerdere twee delen en dit komt mede dankzij de vlotte schrijfstijl van Verheij. Ze weet op het juiste moment een plottwist in het boek te stoppen, waardoor de lezer gekluisterd is aan het boek. Dit in combinatie met het wisselen tussen heden en verleden maakt het verhaal een genot om te volgen. Niet alleen in dit boek gebruikt ze overigens deze ingrediënten, maar in de hele serie door.
Waar de lezer in de vorige delen wellicht nog met veel vraagtekens zat, krijgen we in dit slot van de serie een antwoord op al onze vragen. Het verhaal van Emily, Lucas en Paul wordt hiermee dus definitief afgesloten. Verheij heeft met deze trilogie aangetoond dat ze een vaste waarde is geworden in het Nederlandse thrillermilieu.
“Blinde wraak, een daad die hem persoonlijk geen enkele winst opleverde.”
Wij raden deze serie aan iedere liefhebber van psychologische thrillers aan en Blinde wraak is de klap op de vuurpijl. Hoe jammer het ook is dat we afscheid moeten nemen van één van onze favoriete personages Emily, is het hopelijk geen afscheid van Verheij als auteur. We zijn zeer benieuwd naar haar volgende thriller.
Sinds 2020 recenseer ik voor ThrillZone. Mij zul je nooit zonder boek vinden; waar ik ook naartoe ga, ik neem een boek mee. Mijn favoriete genres zijn thriller en feelgood. Ook al lukt het door de drukte niet altijd om veel meters te maken per dag, iedere avond voor het slapen gaan moet ik een hoofdstuk gelezen hebben. Anders heb ik geen goede nachtrust.
Ik lees heel veel auteurs en ontdek ook graag nieuwe auteurs. Natuurlijk heb ik ook favoriete auteurs. Voor het thrillergenre zijn dit Karin Slaughter en Anja Feliers. Voor het feelgood genre zijn dit Rachel Hore en Lucinda Riley.
Wat vinden lezers...
Echt het laatste deel?
Nina Verheij (1984 ) is een Nederlandse auteur met een zwak voor poffertjes en haar kat Emmy. Ze schreef met Blinde wraak het derde en laatste deel van de Emily Gagliardi-trilogie.
Wanneer Emily op een ochtend wakker wordt en een dode vrouw op het dakje van haar onderbuurvrouw vindt begint voor haar de zoektocht naar de dader. Een bijzonder detail is dat de vrouw al was overleden en ze was neergelegd als Vrouwe justitia. De vraag is waarom bij Emily en waarom als Vrouwe justitia?
Tegelijkertijd lezen we het verhaal over Boris, een rouwtherapeut die verliefd is op een vrouw die in het café werkt waar hij regelmatig wat komt drinken. Dit verhaal speelt zich in de jaren 90 af.
De plot is zeer goed uitgewerkt en heeft verschillende twisten. De karakters zijn heel goed weggezet. Hun gevoelens komen zeer direct en af en toe hard binnen.
De hoofdstukken zijn onderverdeeld in heden en verleden en dat wordt duidelijk aangeduid aan het begin van elk hoofdstuk.
Degenen die de eerste 2 delen niet heeft gelezen krijgen van Nina een korte terugblik aan het begin van het boek. Toch blijven de echte details tot ver in het boek geheim en dat voelt af en toe krampachtig aan, vooral in het begin. Toch doet dit niets af aan het verhaal. Het is mysterieus en spannend met af en toe een tikje humor en deze combinatie zorgt ervoor dat het boek vlot leest.
Aan het einde van het boek blijf je als lezer een beetje teleurgesteld achter; is het echt het laatste deel met Emily? Wat ontzettend jammer want dit karakter heb je ondertussen in je hart gesloten.
Lekker puzzelen met Emily
Nina Verheij sluit de trilogie rond rechercheur Emily Gagliardi af met het boek “Blinde wraak”.
Het verhaal speelt zich af in het heden en in het verleden, namelijk in de jaren 90.
Rechercheur Emily wordt op een ochtend wakker als ze een lijk opmerkt op het dak naast haar balkon. Het lijk, een vrouw, is er neergelegd als vrouwe Justitia, met een blinddoek, zwaard en weegschaal. Samen met Anne en Lena, gaat ze op zoek naar antwoorden. Waarom ligt dat lijk daar en waarom ligt ze erbij als vrouwe Justitia? Is er een link met Emily? Emily en haar team ontdekken dat er in de jaren negentig een seriemoordenaar actief was die zijn slachtoffers ook als vrouwe Justitia neerlegde. Emily en haar team gaan op zoek naar het verband met de moorden uit de jaren 90.
Terwijl Emily op onderzoek gaat, neemt Nina ons af en toe mee naar de jaren 90 waar we kennismaken met Boris, een rouwtherapeut en met Catharina, een barvrouw waar Boris af en toe een glaasje gaat drinken. Nina maakt steeds een mooie overgang tussen deze 2 periodes en je probeert de puzzelstukjes op zijn plaats te leggen.
Het verhaal is zeer vlot geschreven in korte hoofdstukken wat erg aangenaam is. Het verhaal blijft steeds boeiend en je benieuwd hoe het verhaal nu echt in elkaar zit. Het boek is los te lezen, maar ik raad wel aan om ook de eerste 2 delen te lezen zodat je de personages en hun ontwikkelingen en relaties tot elkaar beter kent.
Ik geeft dit boek 4 dikke sterren!
Een boek waardoor je je tijd vergeet.
Blinde wraak is het laatste deel van een trilogie. De eerste twee delen heb ik niet gelezen, en dat zag ik zeker als een gemis.
Wat wel heel nuttig bleek was dat het boek opent met “wat voorafging” over beide eerdere delen. Daar heb ik in het eerste gedeelte van het verhaal veel aangehad, omdat er veel personen in voorbij kwamen die ik nog niet kenden.
Hoofdpersoon rechercheur Emily Gagliardi woont samen met haar kat Noodles moet een zaak op lossen die heel persoonlijk wordt, vanaf het begin.
Emily vindt namelijk een lijk op het dakje van haar onderbuurvrouw, waar haar balkon op uitkijkt. Deze dode vrouw is neergelegd als Vrouwe Justistia. Emily mag het antwoord vinden op de vraag waarom bij Emily en waarom als Vrouwe justitia?
Tegelijk lezen we over Boris, een rouwtherapeut die regelmatig in een café komt waar ook politiemensen en journalisten komen. Hij wordt verliefd op de barvrouw. Dit verhaal begint in de jaren 90.
Langzaam wordt duidelijk wat deze verhalen met elkaar te maken hebben en werkt de schrijfster naar een spannend, onverwacht plot toe.
In deze psychologische thriller is onderhuids de spanning voelbaar. Maar ook de machteloosheid, twijfel en onzekerheid van het waarom. De karakters worden goed uitgewerkt, wel jammer dat ik de eerste opbouw uit de eerste twee delen van met name Emily mis.
Het is een makkelijk te lezen boek, en lastig om weer neer te leggen.
Ik geef het 4 sterren, maar het zou zo maar kunnen als ik de eerste twee delen gelezen heb, ik daarna dit deel 5 sterren zou geven.
Mijn vonnis, zonder aanzien des persoons en weloverwogen
Nog nooit iets van deze schrijfster gelezen en dan gelijk beginnen in deel drie. Niet ideaal misschien, maar deze kans kwam dankzij Thrillzone voorbij. De andere twee delen heb ik overigens al wel op mijn e-reader staan, dus Nina Verheij had mijn interesse al eerder gewekt. Aangezien mijn ‘te lezen lijst’ immens is, was ik hier nog niet aan toegekomen.
Als je meedoet aan een leesclub, dan zit daar een uiterlijke datum aan vast. Ik kan snel lezen, maar ook weer niet zó snel. Er zit niets anders op, gelijk beginnen in deel drie en hopen dat je deze ook op zichzelf goed kunt lezen.
Voorin kom je gelijk al twee korte samenvattingen tegen van de vorige boeken. Er staat groot boven ‘Wat voorafging in Fatale keuzes/Geheugenspel - let op: bevat spoilers’. Blijkbaar is deze informatie wel nodig om dit deel te kunnen volgen, anders had ze dit niet toegevoegd. Dat is best jammer, want hierdoor weet ik al hoe de andere twee verhalen gaan aflopen die ik nog wil lezen. Een hoop namen en onderlinge verbanden worden in rap tempo uiteengelegd. Zo, nu heb ik genoeg achtergrondinformatie om dit deel te volgen.
“Als een kat in de rui schudde Emily Gagliardi de nacht van zich af.”
Een eerste zin die mij gelijk kan bekoren. Kort hierna komt ook haar eigen kat Noodles om haar enkels cirkelen, wat de beeldspraak natuurlijk rond maakt. Ik weet nu al dat ik en Emily goede vrienden gaan worden, als kattenliefhebbers onder elkaar. Het duurt niet lang voordat ik weet dat deze vlotte, sfeergevoelige en beeldende schrijfstijl mij heel fijn ligt.
Wat niet zo fijn ligt is het boek zelf. Ken je dat? Wanneer een boek gewoon niet goed open wil. Zo’n boek dat zo strak is gebonden dat hij eigenlijk het liefst dicht wil gaan? Meermaals heb ik vloekend enige druk uitgeoefend op het open boek, maar hij blijft het hele verhaal koppig hierin. Ik hoop dat uitgeverij Hamley Books hier misschien wat mee kan.
Oh duh! Vandaar die kat gelijk in het begin (#logoHamley). Volgens mij ook een harde eis bij deze uitgever dat je zelf een kat hebt of dat er minstens één in het verhaal voorkomt.
Afijn, verder naar de inhoud. De vele personages moeten bij mij echt nog even landen en de juiste plek vinden. Sommige onderlinge relaties begrijp ik nog niet volledig, maar dat komt echt doordat ik in deel drie ben begonnen. Wanneer ik iedereen eenmaal in de smiezen heb, kan het ontspannen lezen beginnen. Hij leest zoals een thriller moet zijn. Dat klinkt gek, maar toch bedoel ik het precies zo. Er is sprake van een vrouwelijke rechercheur met een team om zich heen van bepaalde types. Daarnaast ligt haar privéleven overhoop met haar werk. Er is sprake van een seriemoordenaar die het team steeds net een stap voor is. De ideale ingrediënten voor een thriller die aan je verwachtingen voldoet. Het verrassende element zit hem voor mij in de hoofdstukken waarin we rouwtherapeut Boris (1995-1999) volgen. Zijn rol is dubieus, soms verwarrend en erg knap geschreven. Ik voel de ene keer afschuw en dan weer medelijden met Boris. De hoofdstukken van Emily spelen zich af in 2019, waarin ze als startsein het lichaam van een vrouw op het dakje naast haar balkon vindt. De vrouw is neergelegd als Vrouwe Justitia, met een blinddoek, weegschaal en zwaard. Wie is deze vrouw en waarom moest juist Emily haar op deze manier vinden?
De rol van Boris wordt naarmate het verhaal vordert steeds duidelijker. Op het einde komt alles, maar dan ook écht alles, heel mooi samen.
De schrijfster Nina Verheij is wat mij betreft een aanrader op het gebied van psychologische thrillers. Ik weet nu hoe de trilogie eindigt, maar dit weerhoudt mij er zeker niet van om alsnog de eerste twee delen te gaan lezen. Gelukkig op mijn reader, zodat het boek letterlijk en figuurlijk langer openblijft.
Positief verrast
Blinde wraak is het laatste deel van een trilogie. De eerste twee delen heb ik niet gelezen, en dat zag ik zeker als een gemis.
Wat wel heel nuttig bleek was dat het boek opent met “wat voorafging” over beide eerdere delen. Daar heb ik in het eerste gedeelte van het verhaal veel aangehad, omdat er veel personen in voorbij kwamen die ik nog niet kenden.
Hoofdpersoon rechercheur Emily Gagliardi woont samen met haar kat Noodles moet een zaak op lossen die heel persoonlijk wordt, vanaf het begin.
Emily vindt namelijk een lijk op het dakje van haar onderbuurvrouw, waar haar balkon op uitkijkt. Deze dode vrouw is neergelegd als Vrouwe Justistia. Emily mag het antwoord vinden op de vraag waarom bij Emily en waarom als Vrouwe justitia?
Tegelijk lezen we over Boris, een rouwtherapeut die regelmatig in een café komt waar ook politiemensen en journalisten komen. Hij wordt verliefd op de barvrouw. Dit verhaal begint in de jaren 90.
Langzaam wordt duidelijk wat deze verhalen met elkaar te maken hebben en werkt de schrijfster naar een spannend, onverwacht plot toe.
In deze psychologische thriller is onderhuids de spanning voelbaar. Maar ook de machteloosheid, twijfel en onzekerheid van het waarom. De karakters worden goed uitgewerkt, wel jammer dat ik de eerste opbouw uit de eerste twee delen van met name Emily mis.
Het is een makkelijk te lezen boek, en lastig om weer neer te leggen.
Ik geef het 4 sterren, maar het zou zo maar kunnen als ik de eerste twee delen gelezen heb, ik daarna dit deel 5 sterren zou geven.
Het einde van een trilogie waarin alle losse eindjes samenkomen
Het derde deel van deze trilogie heeft een intrigerende cover. Een vrouw met blinddoek onder de titel "Blinde wraak".
Voor wie de twee vorige delen (nog) niet gelezen heeft staan er voorin enkele korte samenvattingen. Deze bevatten wel spoilers, het is eigenlijk best om de boeken in volgorde te lezen om er maximaal van te genieten.
De plot zit ingewikkeld in mekaar, mede door alle ondrlinge relaties die de hoofdfiguren blijken te hebben. Toch is alles makkelijk te volgen, dit door de erg heldere schrijfstijl van Nina Verheij. Korte hoofdstukjes dragen bij tot het snelle leestempo, evenals de perspectiefwisselingen. Gelukkig staat er boven elk hoofdstukje een jaartal, anders kon het constant verspringen in de tijd wel voor verwarring zorgen.
Rechercheur Emily Gagliardi is duidelijk de hoofdpersoon in dit verhaal maar zij wordt letterlijk en figuurlijk bijgestaan door collega's en vrienden. Emily blijkt een kattenliefhebster te zijn zij leeft dan ook samen met Noodles die vooral decoratief is maar verder geen rol van betekenis speelt.
Het betreft hier een psychologische thriller en de aktie beperkt zich dan ook vooral tot getuigenissen en rondrijden en -lopen. De spanning wordt het ganse verhaal door verder opgebouwd, vooral op psychologisch vlak en niet direct bloedstollend. De typeomschrijving psychologische thriller op de cover is dan ook perfect gekozen.
Achter de schermen speelt er heel wat (verknipte) romantiek die een essentieel onderdeel van het verhaal blijkt te vormen.
De uigangspositie is ietwat ongeloofwaardig maar Nina Verheij slaagt er in om daaruit een perfect kloppend verhaal te spinnen.
Op geen enkel ogenblik verveelt het boek.
Blinde Wraak
Het derde en laatste deel van de detectivereeks over Emily Gagliardi.
Het lijkt een doodnormale ochtend te worden voor de jonge rechercheur Emily Gagliardi, maar dan vindt ze het lichaam van een vrouw op het dakje naast haar balkon. De vrouw is prachtig neergelegd als "Vrouwe Justitia", met een blinddoek, weegschaal en zwaard. Alleen heeft Emily geen idee wie ze is. Moet de rechercheur het lichaam zien als een waarschuwing dat zij zelf de volgende is, of schuilt er een andere reden achter de aanwezigheid van de vrouw? Al snel ontdekken Emily en het team overeenkomsten met de misdaden van een seriemoordenaar uit de jaren negentig.
Het boek begint al heel spannend met de vondst van de vrouw op het balkon. De spanning blijft het hele boek aanwezig, doordat er steeds meer puzzelstukken gevonden worden, die uiteindelijk samenkomen in één grote puzzel, de plot van dit verhaal.
Het boek is heel aangenaam om te lezen door de eenvoudige filmische schrijfstijl en door de korte hoofdstukken. De hoofdstukken spelen zich af in het verleden of het heden. Bij het begin van ieder hoofdstuk wordt duidelijk aangegeven in welke tijd het is.
De personages worden goed uitgewerkt, net voldoende om dit verhaal goed neer te zetten.
Het boek begint met een korte samenvatting van deel 1 en deel 2, maar ik zou toch aanraden om de eerste twee boeken te lezen vooraleer je dit deel leest. Dit zorgt er voor dat sommige relaties, gebeurtenissen, reacties,… van de personages beter begrijpbaar zijn.
Mysterieuze spannende thriller
Het verhaal begint na een introductie van de twee eerdere delen van de serie met de vondst van een dode vrouw, die geposeerd als vrouwe justitia op het dak nabij de woning van Emily is geplaatst.
Het is een mooi neergezet plot met verschillende onverwachte wendingen.
Wat mij betreft is het raadzaam om de eerste twee delen van de serie te lezen, alvorens dit boek te lezen. Als lezer mis je achtergrondinformatie en op die manier komen het verhaal en de personages beter tot hun recht.
Het boek is geschreven in een prettige schrijfstijl, met een wisseling tussen verleden en heden en is verteld door verschillende personages.
Wat mij betreft is dit boek een aanrader!
Puzzelstukjes vallen op hun plaats
Hoofdpersonage en rechercheur Emily Gagliardi ontdekt het dode
lichaam van een vrouw op het dakje naast haar balkon. De vrouw is als ware symbolisch neergelegd als Vrouwe Justitia, met een blinddoek, weegschaal en een zwaard.
Daar start voor Emily het onderzoek.
Een ware zoektocht naar de dader maar ook vooral waarom werd het lichaam net in haar tuin gelegd..
Is het een persoonlijke kwestie, toeval of heeft het toch te maken met haar vader, voormalig rechercheur die in het verleden een seriemoordenaar met deze symboliek op de hielen zat.
Om alles uit te spitten moet Emily terugvallen op de informatie van Paul, ex-rechercheur en vroegere collega van haar vader maar daarmee worden terug heel wat persoonlijke en vaak ook pijnlijke zaken uit het verleden opgerakeld.
Het boek start meteen, spanning van start tot einde met tal van wendingen. Nina schrijft enorm vlot en je wordt goed meegenomen in de gedachtengang van de personages en creëert daardoor een soort van band met de personages.
Ik zou de boeken van Nina als mysterieus spannend typeren waar je volledig in meegezogen wordt.
Dit is het derde deel in deze serie over Emily Gagliardi. Ik las vanaf deel 2 Geheugenspel en om alle details van de personages mee te hebben is het misschien wel aan te raden om de boeken op volgorde te lezen al wordt er toch veel duidelijk en vallen de puzzelstukjes op hun plaats op het einde van Blinde wraak.
Ik heb dankzij Hamley Books en de ThrillZone leesclub heel erg genoten van 'Blinde wraak' van Nina Verheij en las al dat Nina bezig is met nieuwe en uiteenlopende werken..ik kijk er alvast naar uit!
Een goede afsluiter
Dit is het derde en laatste deel van de detectiveserie over Emily Gagliardi.
Het lijkt een doodnormale ochtend te worden voor de jonge rechercheur Emily Gagliardi, maar dan vindt ze het lichaam van een vrouw op het dakje naast haar balkon.
De vrouw is prachtig neergelegd als Vrouwe Justitia, met een blindoek, weegschaal en zwaard.
Emily heeft echter geen idee wie deze vrouw is. Moet Emily het lichaam zien als een waarschuwing dat zij zelf de volgende is, of schuilt er een andere reden achter de aanwezigheid van de vrouw?
Al snel ontdekken Emily en het team overeenkomsten met de misdaden van een seriemoordenaar uit de jaren negentig.
Ik heb zelf de eerste twee delen niet gelezen en zou dit toch wel willen aanraden voor een lezer die in dit deel wil beginnen en ook de voorgaande niet gelezen heeft. Het deel is op zich goed te lezen alleen komt het wat rommelig over als je geen kennis hebt van de voorgaande delen.
Het boek is geschreven in een vlotte, prettig leesbare schrijfstijl met korte hoofdstukken. Het wordt verteld in twee tijdlijnen die aan het eind bij elkaar komen. Het plot is goed uitgewerkt met een spannende ontknoping.
Verrassend plot
Wat onmiddellijk opvalt als ik het boek begon te lezen is wat een aangename schrijfstijl Nina Verheij heeft. Mooie zinnen die je onmiddellijk een beeld van de situatie geven. Een beetje filmisch dus.
Het verhaal wordt verteld vanuit twee verhaallijnen, één in het verleden en één in het heden. Een fijne afwisseling die samen met de korte hoofdstukken een vlot tempo in het boek brengt.
Hoewel het niet zo is dat je op het puntje van je stoel zit van de spanning is er wel de hele tijd een duidelijke spanningsboog aanwezig. Het verhaal loopt helemaal niet zoals ik had verwacht en er zitten enkele verrassende plottwists in.
Hoewel ik ook de andere twee delen heb gelezen vond ik dit het mooiste boek van de drie en ergens is het wel jammer dat daarmee de serie afgelopen is.