De Amerikaanse Karen M. McManus veroverde vier jaar geleden heel de wereld met Een van ons liegt. Haar thrillerdebuut stond 200 weken op de bestsellerlijst van de New York Times en heeft recentelijk zelfs een eigen tv-serie gekregen. Dat McManus geen eendagsvlieg is, heeft ze inmiddels al lang en breed bewezen. Haar boeken zijn in meer dan 40 talen vertaald en ze heeft meer dan vier miljoen exemplaren wereldwijd verkocht. McManus bezit een bachelorgraad in Engels en een mastertitel in journalistiek. Haar journalistieke kennis gebruikt ze echter naar eigen zeggen alleen nog voor de uitwerking van de fictieve nieuwsberichten in haar boeken.
In vrijwel alle boeken die Karen M. McManus tot nu toe heeft geschreven volgen we een groepje tieners die betrokken raken bij een moord. Haar nieuwste jeugdthriller Jij wordt nog eens mijn dood bevat wederom deze ingrediënten, die keer op keer al een recept voor succes bleken te zijn.
Het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van middelbare scholieren Ivy, Cal en Mateo. Ze waren lange tijd dikke vrienden totdat het contact verwaterde. Alle drie hebben ze bovendien hun eigen problemen om mee te dealen. Ivy baalt dat ze niet gekozen is voor de leerlingenraad, Cal heeft voor de zoveelste keer een blauwtje gelopen en Mateo gaat gebukt onder zijn twee baantjes na schooltijd. Alle drie kunnen ze wel een dagje vrij gebruiken en wanneer ze elkaar ontmoeten op de parkeerplaats van de school besluiten ze te gaan spijbelen. Ze hopen om weer als vanouds plezier met elkaar te hebben, maar wanneer ze een medeleerling dood aantreffen, krijgt de dag een hele andere wending.
De suspense van Jij wordt nog eens mijn dood zit hem niet zozeer in de moord zelf, maar het feit dat alles erop wijst dat een van de hoofdpersonages de moord op zijn of haar geweten heeft. Ivy, Cal en Mateo hebben namelijk alle drie iets te maken met het slachtoffer. Allemaal hebben ze dus een motief om de moord te plegen en het is aan jou als lezer om te achterhalen wie de dader is. Daarmee geeft Karen M. McManus meteen een interessante draai aan het verhaal, waardoor je vanaf het begin geboeid blijft.
Typerend voor de boeken van McManus is dat ze het verhaal altijd vanuit verschillende perspectieven vertelt. In Jij wordt nog eens mijn dood maakt ze wederom deze keuze. Door af te wisselen tussen de personages word je meegenomen in hun denkwijze en manier van doen. McManus weet met Ivy, Mateo en Cal drie originele karakters neer te zetten met elk hun eigen karaktertrekken en belevingswereld. Dit draagt bij aan een interessante en verfrissende leeservaring. Omdat je het verhaal steeds vanuit een andere invalshoek beleeft, lijkt iedereen verdacht en blijft het verhaal spannend.
Het boek leest door de vlotte en beeldende schrijfstijl van McManus makkelijk weg. Ze gebruikt veel metaforen om de geschetste situaties beter over te brengen en kracht bij te zetten. De dialogen zijn scherpzinnig, grappig en doorspekt met de woordkeuze en gedachtegang die tieners eigen maakt.
Het enige moment dat je wat moeilijker door het verhaal komt is verrassend genoeg vlak nadat de moord heeft plaatsgevonden. Ivy, Cal en Mateo doen een poging om een mogelijke dader te vinden en gaan op onderzoek uit. De drie tieners lijken echter amper vorderingen te maken in hun zoektocht naar de waarheid. In dit gedeelte van het boek wordt er vooral aandacht besteed aan het uitbouwen van de relaties tussen de personages en het zorgvuldig opbouwen van het plot. Als een ware strateeg zet McManus haar lijntjes uit en strooit ze met details die op dat moment nog volslagen onbeduidend lijken.
En dan…wanneer we de helft van het boek gepasseerd zijn, slaat McManus keihard toe, waarmee ze een domino effect veroorzaakt aan onthullingen en plotwendingen. Dit maakt dat je als lezer uiteindelijk niet anders kan dan bladzijde na bladzijde te verslinden om tot de kern van het mysterie te komen.
Wie denkt dat deze Young Adult thriller niet geschikt is voor een volwassen publiek heeft het dan ook helemaal mis. Er zijn maar weinig auteurs in dit genre die met een helikoptervisie zo’n ingenieus plot in elkaar kunnen zetten als Karen M. McManus. Elk personage, elk klein detail in het boek lijkt uiteindelijk een rol te spelen in het grotere geheel. De lijntjes lopen richting het einde op een werkelijk sublieme wijze naar elkaar toe en leiden tot een ijzingwekkend ontknoping. Je blijft na het lezen van Jij wordt nog eens mijn dood nog lange tijd verbluft achter wanneer het besef indaalt dat Karen M. McManus het weer heeft geflikt. Het is indrukwekkend om te zien hoe de puzzelstukjes probleemloos in elkaar passen en de antwoorden zo logisch, maar tegelijkertijd zo verrassend zijn.
Dankzij een vlotte pen, een ijzersterk plot en onverwachte plotwendingen benadert ze niet alleen het niveau van haar eerst boek, maar overstijgt ze het zelfs. McManus is een van de allergrootsten in haar genre en ook met dit boek is ze hard op weg om naar eenzame hoogte te stijgen.