Wim Hendrikse is nu niet de meest in het oog springende naam als het om Nederlandse thrillerauteurs gaat. Dat kan, hij heeft ook niet een groot oeuvre op zijn naam staan. Maar als men de naam Wim Hendrikse bij David Bowie fans laat vallen, weet iedereen over wie men het heeft. Deze auteur heeft namelijk een aantal toonaangevende boeken geschreven over het in 2016 overleden popfenomeen. Vlak voor het overlijden van Bowie verscheen het meesterwerk van Hendrikse, David Bowie, Biografie van een wereldster.

In datzelfde jaar verscheen ook de eerste thriller van zijn hand, Familiegeheimen. Een stand alone boek, waarin hij direct liet zien dat hij een prima verteller is. In 2018 verscheen Bloedband, het eerste deel van de serie Eyewitness het curieuze detectivebureau, welke wordt gevormd door Joop Hamelink en zijn vader. Het tweede deel, Duister Verleden, verscheen een jaar later en in 2021 deel drie, Jeugdzonde. En die lazen we.

Vooropgesteld, Wim Hendrikse schrijft geen thrillers waar het bloed uit druipt of waarin het tempo zo hoog ligt als die van een sneltrein. Hendrikse is een rasverteller die zijn verhaal op een prima manier aan het papier kan toevertrouwen en daar de tijd voor neemt.

Joop Hamelink is geschokt als iemand hem livebeelden toestuurt van de moord op een vroegere klasgenoot. Dit luidt het begin in van een nachtmerrie waar Joop ongewild een belangrijke rol in speelt.

Waarom zwijgt iedereen over de verdwijning van Mario de Vries, 35 jaar geleden in de Belgische Ardennen, op de laatste avond van het zomerkamp van de middelbare school de Branding? Joops geheugen laat hem soms in de steek en daarom accepteert hij hulp van een vroegere klasgenote, een journaliste van BN/De Stem.

Zij speelt echter een gevaarlijk spel en Joop gaat samen met rechercheur Theo de Rooy op onderzoek. Er vallen meer slachtoffers en ze komen tot de conclusie dat ze met een seriemoordenaar te maken hebben.

Er zijn in de literatuur bijzondere duo’s en zeker in thrillers kennen we dit gegeven. Maar Wim Hendrikse heeft wel een heel bijzonder duo gecreëerd.  Joop Hamelink vormt samen met zijn vader het detectivebureau Eyewitness. Joop is een arbeidsongeschikte rechercheur en zijn vader is inmiddels 91 jaar. Hij is echter een genie met de IT en is de digitale ondersteuning van de twee.

De personages in de verhalen van Hendrikse zijn altijd goed verzorgd en ook in Jeugdzonde komt er geen overdaad in de omschrijvingen. Juist dit is de sterkste kant van de auteur. Dít, en zijn vermogen om het verhaal levendig te vertellen.

Hendrikse neemt zijn lezers mee in zijn verhaal over Zeeuw-Vlaanderen en met name Terneuzen. Hij neemt ze bij de hand en laat ze genieten van de omgeving, die niet zomaar wordt verteld maar daadwerkelijk van belang is voor zijn verhaal.

De dialogen zijn daarentegen niet de sterkste kant van de auteur. Sommige dialogen zijn niet in het belang van het verhaal. Met name de dialogen die bij Joops ouders plaatsvinden, zijn soms van een lichte spruitjeslucht en doen afbreuk aan het leesplezier. Hier kan de auteur zeker qua realisme nog in groeien.

Maar afgezien daarvan is Jeugdzonde zeker een verrassend boek. Hendrikse weet zijn verhaal een spanningsboog mee te geven waardoor het boek meer dan de moeite waard is. Het is goed leesbaar voor lezers die houden van een detective waarin ‘deductie’ de sleutel is.