Dennis Taylor deelt zijn naam met verschillende auteurs en ook een paar muzikanten. Daarom koos hij ervoor om de Bobiversum-serie te schrijven onder de naam Dennis E. Taylor. De geboren Canadees en voormalig computerprogrammeur had aanvankelijk moeite om een uitgever te vinden voor het eerste deel van zijn Bobiversum-reeks. Mede daardoor debuteerde deel 1 Wij zijn een legio (wij zijn Bob) als audioboek. De serie werd al snel aangevuld met Want wij zijn met velen en Al deze werelden. Inmiddels heeft de trilogie rondom de ruimteavonturen van Bob Johansson de harten van sciencefiction fans over de hele wereld veroverd.
Want wij zijn met velen sluit naadloos aan op Wij zijn legio (wij zijn Bob). Daarom is deze recensie opgedeeld in een stuk met en zonder spoilers.
Spoiler alert: niet verder lezen als je Wij zijn legio (wij zijn Bob) nog niet hebt gelezen.
In Wij zijn legio (wij zijn Bob) volgen we Bob Johansson. De vriendelijke einzelgänger heeft een fortuin verdiend met de verkoop van zijn eigen softwarebedrijf. In een drang om geld uit te geven, besluit hij om in geval van overlijden zijn hoofd in te laten vriezen. 117 jaar later wordt Bob wakker. Echter niet geheel zonder reden; er staat een ruimtemissie op hem te wachten. Bob krijgt de taak om grondstoffen te verzamelen en zichzelf onophoudelijk te klonen met als doel het heelal te koloniseren.
Het eerste deel was soms moeilijk in te komen, omdat bij vlagen de gebeurtenissen té analytisch werden uitgewerkt. Elk sterrensysteem dat Bob en zijn klonen doorkruisten werd tot in detail omschreven, terwijl het merendeel onbewoonbaar bleek te zijn. Hierdoor kwam er vaak te weinig dialoog, tempo en vooral spanning in het verhaal.
Gelukkig is in deel 2 alles anders. In Want wij zijn met velen neemt het menselijk contact toe. Aan het eind van boek 1 ontdekt de oorspronkelijke Bob intelligent buitenaards leven op de planeet Delta Eridani. Hij raakt al snel in te grote mate betrokken, wat leidt tot verschillende ethische dilemma’s en bovenal frictie tussen Bob en de Deltanen. Dennis E. Taylor zet een vermakelijke verhaallijn neer, waarmee hij Bob uit zijn comfortzone trekt en tegelijkertijd een geheel nieuwe wereld schept die zijn lezers kunnen ontdekken.
In de tussentijd brengt onze eigen moederplaneet het er minder goed vanaf. De aarde zoals wij die kennen is bijna compleet vernietigd; er heeft een kernoorlog gewoed die bijna het einde betekende van het menselijk bestaan. De aarde wordt elk moment van de dag een stukje minder bewoonbaar. Voor iedereen die recentelijk het nieuws heeft gevolgd, krijgt de Bobiversum-serie een extra dimensie die keihard binnenkomt. De Bobs werpen zich op om de slechts 15 miljoen resterende aardbewoners over te plaatsen naar de bewoonbare planeten die ze tijdens hun ruimtemissies hebben ontdekt.
Het bevolken van een nieuwe planeet gaat echter gepaard met veel nieuwe uitdagingen waarmee de verschillende versies van Bob worden geconfronteerd. Van politieke spelletjes tot ethische kwesties en de dreiging van nieuwe, vijandelijke diersoorten. De Bobs moeten regelmatig met elkaar in conclaaf om al deze problemen te tackelen en dit geeft het verhaal de nodige vaart mee.
Terwijl Riker, een van Bob zijn replica’s, talloze VN-vergaderingen moet voorzitten, waarin wordt gevochten om wie al eerste een kans op een nieuw leven in de ruimte verdient, ontstaat er een geheel nieuw probleem. Een nog ongeïdentificeerde groep ruimtewezens, door de Bobs gedoopt tot ‘de Anderen’ plukken sterrenstelsel na sterrenstelsel leeg in hun honger naar grondstoffen, waarbij ze al het leven dat op hun pad komt uitroeien of als voedsel zien. Het resultaat is een intergalactische strijd waar je op hoopt wanneer je een sciencefiction boek oppakt. Het enige minpunt is dat de uitwerking van de actie- en gevechtsscènes net als in het vorige deel een stuk meeslepender had mogen zijn. Gelukkig zit er ditmaal genoeg in het boek om hiervoor te kunnen compenseren.
Door een grote diversiteit aan meeslepende verhaallijnen levert Dennis E. Taylor met Want wij zijn met velen in alle opzichten. Van intergalactische politiek en de kolonisatie van buitenaardse planeten tot een flitsende strijd tegen ruimtewezens en een planeet vol intelligent leven. Want wij zijn met velen laat de gehele Bobiversum serie in één klap in aanzien stijgen.
Einde spoilers
Dennis E. Taylor zorgt er ook in deel 2 voor dat de verschillende Bobs zich steeds verder ontwikkelen en verspreiden over het universum. Dit maakt dat je geboeid en vooral nieuwsgierig blijft naar wat er nog meer in het verschiet ligt. De Bobs staan niet stil, dus het verhaal ook niet. In Want wij zijn met velen brengt Dennis E. Taylor veel vernieuwingen in het verhaal. De luchtige, humoristische dialogen die bol staan van de sciencefiction referenties maken de Bobiversum-serie vermakelijk en makkelijk om weg te lezen. Met de schitterende cover daarbij opgeteld is dit boek een must-read voor elke sciencefiction liefhebber.
Dennis E. Taylor schetst in Want wij zijn met velen een groots opgezette post apocalyptische setting die tot de verbeelding spreekt en je laat afvragen wat er nog meer allemaal te ontdekken is in ons gigantische sterrenstelsel. Het eindresultaat is sciencefiction van het hoogste niveau met in de hoofdrol een sympathieke nerd die vastzit in een reusachtige wereld, maar tegelijkertijd geconfronteerd wordt met een beklemmende realiteit.