Wereld zonder water neemt je mee in een dystopische wereld waarin water tot een schaars goed is verworden. Atlantis, de thuisstad van de achttienjarige Nimue, is een van de laatste menselijke nederzettingen met drinkbaar water. Na de Grote Wateroorlog voerde het nieuwe regime strikte regels in. Een van die regels is het verplichte examen voor meisjes dat hun toekomstige plaats in de samenleving bepaalt. Wat er gebeurt met de meisjes die niet slagen voor het examen weet niemand. Maar één ding is zeker; zij die falen keren nooit meer terug…

Inge Sleegers debuteerde in 2019 met De kilte van een zomernacht. Wereld zonder water kwam uit op haar eigen verjaardag en is haar eerste werk bij Hamley Books. In de boeken van Sleegers vind je vaak maatschappelijke thema’s terug.

Dit is in Wereld zonder water niet anders. Met klimaatverandering en vrouwenrechten als kernthema’s schetst Inge Sleegers een keiharde realiteit die parallel loopt aan wereldwijde nieuwsfeiten. Wereld zonder water komt direct binnen, nestelt zich in je gedachten en komt er voorlopig niet meer uit. Sleegers heeft dus een duidelijke boodschap die ze met verve weet te verpakken in een pittige Young Adults thriller. Wereld zonder water doet in sommige opzichten sterk denken aan Divergent, The Hunger Games en The Handmaid’s Tale, maar Sleegers geeft er al snel een eigen draai aan.

Nimue, het hoofdpersonage in Wereld zonder water, vertolkt op een krachtige en meeslepende manier de boodschap van Sleegers. Door van Nimue een sterke, weerbare en pittige jonge vrouw te maken krijgt het boek de juiste lading mee. 

Met passages die doorspekt zijn met scherpzinnige metaforen, vlotte dialogen en diepzinnig taalgebruik toont Sleegers zich tot een talentvol auteur. Toch is er hier en daar ook nog ruimte voor verbetering. Het aspect water en dan vooral het gebrek daaraan speelt bijvoorbeeld een minder prominente rol dan gedacht en dit thema had bovendien geloofwaardiger weggezet kunnen worden. Zo wordt er in het verhaal brood gebakken, thee gezet en kan men nog steeds douchen.

Daarnaast is de aanlooptijd naar de sleutelmomenten in het boek regelmatig aan de korte kant, waardoor de spanning soms te weinig ruimte heeft om op te bouwen. Wereld zonder water is op sommige momenten net wat te snel aan elkaar geschreven, waardoor je een aaneenschakeling van gebeurtenissen krijgt die niet altijd de impact hebben die ze hadden verdiend. 

Een ander belangrijk punt is dat de lezer weinig te weten komt over de stad Atlantis. Wat is er gebeurd tijdens de Grote Wateroorlog? Hoe ziet de stad er precies uit? En wie hebben de macht in handen? Terwijl Nimue moet strijden tegen deze hogere machten, weten we niet precies tegen wie ze strijdt. Dit maakt het verhaal in dat opzicht vrij eendimensionaal. Het in beeld brengen van de vijand had het verhaal meer facetten kunnen geven, wat het nog interessanter had gemaakt. Als de wereld van Atlantis net zo goed was uitgewerkt als haar personages, dan had Sleegers veel meer uit haar boek kunnen halen. Want de impact van de gebeurtenissen op Nimue en alle emoties die daarbij komen kijken weet Sleegers perfect over te brengen.

Wereld zonder water vertelt een diepzinnig verhaal met als twee belangrijkste pijlers vrouwenrechten en klimaatverandering. Toch omvat het meer dan dat. Het is ook een verhaal over seksualiteit, vriendschap, verlies en veerkracht, maar bovenal de hoop op een betere toekomst. Ondanks een paar kritische noten is Sleegers een verfrissende en inspirerende toevoeging aan het Young Adult-genre. Met een in de basis goed verhaal dat alleen maar beter kan worden, een spannende cliffhanger aan het eind en dus een tweede deel om naar uit te kijken, hebben we ongetwijfeld nog niet het laatste van haar gehoord.