Goudval

• 24 August 2022
• Nederlandstalig
• Saskia Boree

Goudval

• Serie

  N.v.t.

• Auteur(s)

  Lilian Schneider

• Uitgeverij(en)

  Passage

• Publication year

  2022

• Thrillzone score

  3
• Share this review

Lilian Schneider (1965) woont in Groningen, en schreef Een wreed voorjaar (2018) en Aquamarijn (2014). Deze boeken kwamen beiden uit bij Uitgeverij Passage. Ze studeerde Informatiedienstverlening en Management, en werkte bij een bank, waar ze zowel de kas en balie in beheer had. Vervolgens werkte ze vol passie bij de Openbare Bibliotheek in Delfzijl en Zaanstad. Haar laatste functie was Specialist Cultuur. Ze is een echte koffieleut, leest graag Scandinavische thrillers en heeft een Jack Russel.

In Goudval komt het huwelijk van Oscar en Eveline Schimmelpenninck onder grote druk te staan, wanneer er zich een gruwelijke gebeurtenis in hun leven aandient. Niets is voor het echtpaar meer hetzelfde nadat hun zoontje in bad verdronk. Eveline begint naast een affaire met Steven een eigen koffiezaak. Ondanks dat ze haar relatie met de Engelsman zorgvuldig geheim heeft gehouden, valt ze toch ongenadig door de mand, waardoor een scheiding dan ook niet valt te voorkomen. Dat is ook het moment voor Oscar om te stoppen met zijn werk als strafrechtadvocaat, en het roer om te gooien in zijn carrière: een aanbod in de goudhandel kan hij daarom dan ook niet afslaan. Op datzelfde moment lijkt alles fout te gaan. Hij raakt verstrikt in een duistere wereld, waarbij al snel de vraag rijst wat Steven met dit alles te maken heeft. Wat is het verband tussen Steven, Oscar, en de dood van hun zoon? Dan slaat het noodlot toe, en zal Eveline alle zeilen moeten bijstellen als het om haar relatie met Steven gaat. Ze wordt gedwongen om hem naar Brighton na te reizen. Spoedig merkt ze dat er bepaalde details niet kloppen. Zal het haar lukken om de waarheid te achterhalen?

Lilian Schneider maakt in Goudval gebruik van korte hoofdstukken, en simpel taalgebruik, waardoor je het verhaal vlot leest. We hebben dan ook meteen door wat er zoal in de verhaallijn gebeurt. Als het op het personage van Eveline aankomt, wordt een groot deel over haarzelf in een adem verteld, zodat vooral zij direct meer achtergrondverhaal heeft. De diepgang bij Oscar en Steven worden iets meer over het hele boek verdeelt.

Belangrijke, en enigszins onverwachte gebeurtenissen komen te abrupt over, omdat het verhaal gestaag door lijkt te kabbelen. Zo snel als deze scenes zich aandienen, zo snel gaan ze ook weer voorbij. Het is niet voor niets een literaire thriller die het, zonder al te veel echte spanning, van zijn sereniteit en subtiele diepgang van de karakters en zijn vlotte manier van schrijven moet hebben. Het is een typisch kenmerk van het genre, dat het trager op de lezer kan over komen. Het is echter wel lastig om voeling met de karakters te vinden, omdat het allemaal tegelijkertijd wat te statig over kan komen. Wel wil de lezer de verbanden tussen Oscar, Eveline, en Steven blijven ontdekken.

De plotwending komt voor de lezer wellicht te plotseling. ‘Dit gebeurt er met Oscar’, zie daar maar al lezende maar mee om te gaan. Lezers worden daardoor dus geprikkeld er een eigen draai aan te geven. Hoe is dit zo abrupt gekomen? Waarom moest dit gebeuren? Dit zijn vragen die de lezer wel in zichzelf gaat stellen. Als dit de bedoeling is geweest van de auteur, petje af. Maar het is de vraag of iets meer diepte en uitleg niet had geholpen.

Het motief van deze plotselinge moord wordt tot het laatste moment zeer vaag gehouden, en dat zorgt er anderzijds weer voor dat lezers het verhaal toch niet weg mogen leggen. In de eerste plaats lijkt het tenminste om specifiek deze moord te gaan, en daardoor zou je kunnen stellen dat het plot lastig in te vullen is. Uiteindelijk ligt het wel een stuk eenvoudiger, wat dan weer bij de vertelvorm past. Als de lezer een beetje heeft opgelet, wordt de uitkomst al deels van tevoren, door middel van foreshadowing, aangekondigd. Daarnaast zijn er een aantal voorspelbare details, die naarmate het einde nadert, nogmaals worden bevestigd.

Het verhaal zit hoe dan ook goed in elkaar en Schneider laat zien de kunst van het verhalen vertellen te verstaan. Als ze het evenwicht in het boek nog iets meer weet te vinden, is het een topper in spé. En daarmee is Goudval toch, ondanks de eenvoudige insteek, een goede toevoeging voor het thrillergenre.