Een van de meest aansprekende personages in thrillers én in films, moet wel Jason Bourne zijn. Robert Ludlum creëerde hem ooit, waarna er nog vele boeken volgden met Bourne in de hoofdrol. Een aantal door de meester zelf, maar na zijn dood gingen er andere co-auteurs mee verder. Met wisselend succes, mogen we wel stellen. Na de wat teleurstellende inbreng van Eric von Lustbader verscheen vorig jaar De Bourne evolutie van Brian Freeman. Dat was een boek dat weer een beetje de oude ‘Bourne’-sfeer uitademde. En nu is er Het Bourne geheim, wederom van Freeman. Zet hij de stijgende lijn door?

Drie jaar geleden waren Jason Bourne en zijn geliefde Nova op missie in Estland. Bij de ontsnapping van de Russische dubbelspion Kotov ging het mis; de veerboot waarmee hij ontsnapte, explodeerde en Kotov overleed. Het leek erop dat een schimmige moordenaar met de naam Lennon erachterzat.

En nu lijkt Lennon terug te zijn. Tijdens een wereldtop zal duurzaamheidsgoeroe en -miljonair Cafferty spreken. En wellicht is hij doelwit van Lennon. Dit moet voorkomen worden en dus wordt Bourne ingezet om Lennon te zoeken. Een kat-en-muisspel ontrolt zich, waarmee Bourne ook zijn eigen verleden roert. En of dat nou wel zo slim is…

Het Bourne geheim is alweer het zestiende deel in de Bourne-reeks en dus de tweede van Freeman. Ook dit deel straalt weer een beetje die ouderwetse, spannende Bourne-sfeer uit die Ludlum zo goed wist te pakken.

Eigenlijk behoeft de hoofdpersoon geen introductie. Ooit was Jason Bourne onderdeel van de geheime CIA-afdeling Treadstone. Hij trad op als ‘assassin’. Na een missie ging het mis en was hij naast zijn identiteit, ook zijn geheugen kwijt. Gaandeweg de boeken leert hij zijn eigen geschiedenis weer kennen. Ook in Het Bourne geheim raakt hij zijn eigen historie weer aan, en leert hij een aantal dingen over zichzelf die ver in de vergetelheid lagen. Het maakt -naast de aan-uit-relatie met Nova- van Bourne een mens van vlees en bloed. Tel daarbij op de specifieke talenten van hem -als moordenaar- en je krijgt een personage die kracht uitstraalt.

De plot is interessant. Het boek draait veelal om een dreigende aanslag op een wereldtop en Bourne moet deze zien te voorkomen. Het is een uitgangspunt die eendimensionaal zou kúnnen worden. Toch weet Freeman hier een aantal leuke twists in aan te brengen. Want wie is nu het echte doelwit? En waarom? En wie is die geheimzinnige Lennon eigenlijk? Het zijn vragen die ervoor zorgen dat Het Bourne geheim tot de laatste pagina interessant blijft. Het lijkt erop alsof Freeman de kunst van de gelaagdheid van de vertellingen van Ludlum weet aan te raken. Want ja, er zit veel actie in het boek, maar er worden ook schimmige spionnenspelletjes gespeeld. Niet zo uitgebreid als Ludlum, maar toch wel in zekere mate.

Het mag gezegd worden. Het is Freeman gelukt om het echte Bourne-gevoel op te roepen. De combinatie van snelle actie uit de films en de spionagespelletjes van weleer van Ludlum, zorgt ervoor dat Het Bourne geheim een heerlijke thriller is geworden. Deze serie mag op deze manier nog heel wat nieuwe delen opleveren!