Tijdens een avondwandeling hoort Erika Foster een huiveringwekkende schreeuw. Als ze poolshoogte neemt is het leed al geschied. Ze treft het lichaam aan van een vrouw die op brute wijze is vermoord. Het blijkt Vicky Clarke te zijn, een onderzoeksjournalist die haar eigen true crime-podcast heeft.

Erika wordt op de zaak gezet en ontdekt al snel dat Vicky bezig was met het maken van een podcast over een zedendelinquent die het op studentes heeft gemunt. Van opnames en documenten over de zaak is niets meer te vinden. Alles lijkt te zijn ontvreemd uit het huis van Vicky. Erika vermoedt dat ze op het punt stond de identiteit van de dader te onthullen. Als een tweede vondst wordt gedaan van een lichaam in het appartementencomplex van Vicky, komt alles op losse schroeven te staan.

Auteur Robert Bryndza is inmiddels een bekende -en geliefde- naam onder thrillerliefhebbers. Hij schreef zes delen met Erika Foster in de hoofdrol, die stuk voor stuk goed werden ontvangen. Daarna gooide hij het over een andere boeg startte met een nieuwe reeks met Kate Marshall in de hoofdrol, waarmee hij ook hoge ogen gooit. Een auteur waarvan je werk gelezen moet hebben als je van thrillers houdt, zo luidt het oordeel. Nu werd het weer tijd voor een Erika Foster thriller, waar we langere tijd naar uit hebben gekeken: Fatale waarheid, vertaald door Willeke Lempens.

Fatale waarheid start net als al het eerdere werk van Bryndza met een huiveringwekkende proloog waarmee de lezer direct het verhaal in wordt gezogen. De toon en de spanning is gezet met de vondst van een gruwelijk verminkt lichaam van een jonge vrouw. Robert Bryndza kent de kunst van het schrijven van thrillers. Kenmerkend voor zijn verhalen zijn de spannende prologen waarmee de toon direct is gezet. Bryndza schuwt geen spektakel en gruwel in zijn verhalen. Als lezer moet je ietwat stressbestendig zijn en tegen een stootje kunnen.
Regelmatig spat het bloed je om de oren.

Met een goede proloog ben je er natuurlijk nog niet als het gaat om een goede thriller. Maar ook dat zit wel goed bij Robert Bryndza. Hij weet met zijn verhaallijnen, karakers en plottwist de lezer aan zich te binden en aan zijn boeken gekluisterd te houden. Zijn schrijfstijl is vlot en met de korte hoofdstukken leest Fatale waarheid als een trein. Met haarscherpe beschrijvingen van personages, lugubere daden en een gedetailleerde omgeving spelen de verhalen zich voor je netvlies af. En dát maakt dat jij je in de leefomgeving van de personages waant.

Het verhaal wordt voor het grootste gedeelte verteld vanuit het hoofdpersonage inspecteur Erika Foster. Ze is een gerenommeerde inspecteur die in haar leven al het nodige op haar bordje heeft gekregen. Haar schaduwkanten brengen wie ze is in het hier en nu. Ze is bij iedere zaak geneigd om tot het gaatje te gaan en het tot op de bodem uit te zoeken. Ze gaat net dat tandje verder waardoor er regelmatig gevaar dreigt voor eigen leven. Lukt het haar en haar team om de moordenaar ter verantwoording te roepen voordat er meer slachtoffers vallen?

Erika Foster maakt in dit verhaal een persoonlijke ontwikkeling door en is verhuisd naar een fijne woning. Daar komt ze af en toe haar demonen onder ogen, ook al is dat voor haarzelf nog wel een spannende ontwikkeling. Ook komt ze in contact met een oude bekende die haar leven iets meer kleur lijkt te geven. De overige personages blijven in Fatale waarheid wat op de achtergrond.

In Fatale waarheid heeft Bryndza wederom aan alle facetten gedacht die een thriller behoort te hebben. Dit maakt dat je als lezer in vaart door het boek gaat en heerlijk mee puzzelt aan de oplossing van deze zaak. Daarnaast weet de auteur de verhaallijn te verrijken met een plotwending en intrigerende personages. Dit keer zal de dader wellicht niet voor iedereen als een verrassing komen, maar dat is dan ook het enige minpuntje van het boek.

Fatale waarheid is weer een feestje om te lezen en een thriller die je op je verlanglijstje kunt zetten. Tenzij je last hebt van een zwakke maag natuurlijk. Bryndza is dé thrillerauteur om rekening mee te houden.