Soms is een vervolg beter dan haar voorganger. Met De Valhallamoorden heeft Alexander Olbrechts zijn andere werk overtroffen. De Vlaamse Olbrechts heeft met zijn eerdere publicaties al enige naamsbekendheid verworven. Zo kennen we hem van het recent verschenen boek Gevlinderd en prijswinnende samenwerking in het boek Fatale ontmoeting. Ook is hij succesvol in het schrijven van korte verhalen. Hij behaalde onder andere met De jongen zonder naam zilver op De Zilveren Strop 2022 - de grootste schrijfwedstrijd voor Nederlandstalige spannende kortverhalen. In 2023 recenseerde we al De Herklasemoorden het eerste deel van de Mythosmoorden trilogie waar De Valhallamoorden het tweede deel is. En na het lezen van dit deel kijken we zeker uit na het slotstuk dat nog moet komen.

De Valhallamoorden begint met een sterke, ietwat raadselachtige proloog waarin we kennismaken met een dader en zijn eerste slachtoffer. Na een uitstapje, dat gezien kan worden als opfrisser voor de doorgaande lijn van de trilogie, maken we al snel kennis met een volgend slachtoffer. 

In een vijver buiten het Belgische Leuven wordt het levenloze lichaam van Carmen Gómez, een van de slachtoffers, gevonden. Opvallend is het ontbreken van een oog. Deze lugubere vondst is het begin van een serie gruwelijkheden die plaatsvinden rond de stad. 

Vlak na de vondst van het lichaam van Carmen Gómez ontvangt journalist Sam Verberk een pakketje met daarin tanden voorzien van tekens uit het runenschrift. De dader gebruikt de journalist vaker om de publieke aandacht voor zijn daden te trekken. Die aandacht trekt hij ook door zichzelf  midden op het de Grote markt van Leuven te laten oppakken met een pakketje met het oog van Carmen Gómez. Na zijn arrestatie begint het spel tussen de dader en inspecteur Rudi Smeets. Zo wil hij persé dat inspecteur Rudi Smeets hem ondervraagt en niet de onderzoeksrechter. Zijn beweegredenen hiervoor blijven tot vlak voor het eind van het boek een raadsel, maar zijn wel van groot belang voor het sterke plot. Zo is ook de relatie tussen de lugubere daden en vondsten en de verhaallijn van Esther de Groot en de wielklemontvoerder lange tijd een onduidelijk. Aan het eind van het boek smelten ook deze lijnen op een mooie manier samen tot een geheel. 

De spanning in het verhaal wordt goed opgebouwd en bereikt haar climax wanneer de Ragnarök wordt aangekondigd met een aftelklok. In de Noordse mythologie staat Ragnarök gelijk aan het einde der tijden. Voor Smeets en zijn team begint een eindsprint tegen deze klok om erachter te komen voor welke heftige gebeurtenis deze Ragnarök synoniem staat en de mogelijke slachtoffers te redden.

Door de opbouw van het boek en de schrijfstijl van Olbrechts komt het spel dat wordt gespeeld volledig tot zijn recht. Het boek is geschreven vanuit verschillende perspectieven die we allen in hun eigen verhaallijn volgen. De samenhang tussen deze verhalen lijkt soms logisch en duidelijk, maar is soms ook ver te zoeken. Door de wisselingen tussen deze perspectieven weet Olbrechts de aandacht van de lezer goed vast te houden. In elk hoofdstuk weer een nieuwe twist voor het betreffende personage. 

Een goed opgebouwde thriller, waarin Olbrechts op meesterlijke wijze laat zien hoe de Noordse mythologie metaforisch kan zijn in een serie lugubere hedendaagse gebeurtenissen.