Gareth Brown wilde graag auteur worden en schreef zijn hele leven al. In beginsel bleef dit weinig succesvol. Hij hield echter vol en bleef jarenlang -naast zijn baan bij de Britse overheid- verhalen creëren. Het boek der deuren was zijn eerste uitgegeven spannende boek. Deze thriller werd goed ontvangen. Hij is inmiddels Sunday Times-bestsellerauteur en won vele prijzen. De aanhouder wint, zo blijkt maar weer eens.
Het genootschap van onkenbare objecten valt (evenals Het boek der deuren) lastig in één categorie onder te brengen. Thriller, spanning, fantasy, sciencefiction, magie en een vleugje romantiek; dit alles vindt de lezer in dit boek. De fijne schrijfstijl, vol uitgebreide filmische beschrijvingen van situaties in heldere taal, met hier en daar een kwinkslag, maken het prettig te lezen. De hoofpersonen zijn ‘gewone, alledaagse’ mensen, die per toeval in een bizar en spannend avontuur terecht komen. Het zijn mensen van vlees en bloed, zowel de goeden als de slechten. Hun ervaringen, maar ook hun gedachtes worden weergegeven, waardoor de lezer al na enkele bladzijdes lezen het boek niet meer uit handen wil geven.
Magda Sparks uit Londen gaat als afgevaardigde van het genootschap der onkenbare objecten op reis om een nieuw voorwerp aan de collectie toe te voegen, zodat het beschermd kan worden. Ze ontmoet James in Hongkong, waar hij haar vertelt over zijn ontdekking:
‘… Het stuk voelt gewoon … anders. Anders op een manier waar ik geen verklaring voor heb. Het lijkt te zwaar en te stevig, En als ik er te lang naar keek, deed het me huiveren. Ik moest denken aan wat mijn vader op zijn sterfbed vertelde. Over Onkenbare Objecten, gewone alledaagse dingen die vreemd lijken of ongewone dingen doen. ‘
Er blijken echter meer kapers op de kust, en na ternauwernood te zijn ontsnapt aan een moordaanslag reist Magda verder, op zoek naar haar bijna-moordenaar. Ze ontdekt meer geheimen van het genootschap en wil onderzoeken welke rol haar overleden moeder hierin speelde.
Af en toe is er een flashback in Het genootschap van onkenbare objecten, waarin een deel van het verhaal van Imelda Sparks (haar moeder) verteld wordt. Langzaam wordt zo duidelijk wat er zich in het verleden heeft afgespeeld rond en met deze magische objecten en wat de gevolgen waren en zijn.
Een andere verhaallijn is die van Owen Maddox, een huurmoordenaar. Ook zijn geschiedenis, waarin hij in aanraking komt met deze voorwerpen, wordt ontrafeld.
Het genootschap van onkenbare objecten vraagt van de lezer de volle aandacht vanwege de complexe structuur van de verschillende verhaallijnen en gebeurtenissen. Gaandeweg wordt het verhaal ineen geweven, waar het eerst losse eindjes waren. Deze uitdaging maakt dat de lezer niet anders kan, dan zich helemaal in het verhaal te begeven en daarmee werkt dit boek extra ontspannend.
Het is knap hoe Brown sommige magische en ongeloofwaardige gebeurtenissen zo realistisch weet te omschrijven, dat het is alsof ze waar gebeurd zouden kunnen zijn.
Dieper het bos in, terwijl de bloemen ondertussen tot zijn schenen kwamen, zag Owen dikke, touwachtige wortels donkere paden tussen de bloesem door trekken. De ruggen van de wortels zaten vol gezwellen: geen bloemen, maar bolle puisten als geblazen glas, in tinten van vergoten bloed en hersenweefsel. De gezwellen pulseerden zwak, alsof ze in- en uitademden.
Als de lezer denkt te weten hoe de gebeurtenissen uit het verleden hun impact maakten op het heden, weet Brown het verhaal verrassende wendingen te geven, waardoor de spanning blijft. Dubbele spanning: de wens om het verleden te ontrafelen en de spanning die toeneemt in het hier en nu, als de verschillende speurders naar de objecten steeds grover geschut inzetten (inclusief reeds in hun bezit zijnde artefarcten) in de strijd om de verzameling.
Voor lezers die eerder Het boek der deuren lazen, verwerkte Brown enkele subtiele verwijzingen naar dat verhaal in dit boek.
Het genootschap van onkenbare objecten is een ingenieus opgezet verhaal, waarin spanning en magie, heden en verleden, ineen geweven worden.
Sinds ik kon lezen, dook ik in een boek. Als kind las ik graag sprookjesboeken. Even een andere wereld instappen en daar dingen meebeleven die in het echt niet kunnen, vond ik prachtig. Het verplichte boeken lezen voor mijn schoolexamen vond ik geen straf en wellicht ben ik een van de weinige leerlingen die daadwerkelijk alle boeken van haar lijst helemaal heeft gelezen!
Ik geniet tegenwoordig ter ontspanning van spannende boeken, historische romans, fantasy en science fiction, maar uitstapjes naar andere genres maak ik ook wel. Belangrijk voor mij aan een boek is dat ik graag meegenomen word naar een andere wereld, een ander milieu of een andere cultuur. Bij een thriller vind ik het belangrijk dat het lang spannend blijft en dat ik nieuwsgierig word gemaakt naar de personen in het boek.
Write your review!