Mix feelgood, flirt, een scheutje erotiek en een portie spanning, en je hebt Het chateau, het nieuwste boek van Catherine Cooper. De eerste versie van het verhaal ontstond grotendeels in 2020 en verscheen een jaar later in Engeland; nu, vier jaar daarna, ligt de Nederlandse vertaling in de schappen. Cooper woont met haar gezin in Frankrijk, en precies daar speelt Het chateau zich af.
Het boek bestaat uit drie delen. In deel één knalt Cooper meteen het verhaal in met een proloog: tijdens een Halloweenfeest wordt iemand vermoord. Daarna springen we een maand terug in de tijd en ontmoeten we Nick en Aura, die samen met hun twee kinderen een oud en licht vervallen chateau hebben gekocht. Al snel merk je dat de twee Londen ontvlucht zijn na flinke problemen thuis, alleen blijft nog even onduidelijk wát er precies is gebeurd. Ondertussen schuiven de bijpersonages in hoog tempo binnen: Helen, de opgewekte hulp die tijdelijk bij het gezin logeert, een cameraploeg voor een tv-programma die ook tijdelijk in het chateau verblijft, een clubje expats, en Frank, de altijd behulpzame vriend ter plaatse. Deel één sluit af zoals het begon: met dezelfde moord tijdens Halloween.
In deel twee keren we terug naar Londen en ontdekken we waar de scheuren in het huwelijk van Nick en Aura zijn ontstaan. Deel drie brengt ons weer naar Frankrijk, waar de spanning langzaam wordt opgeschroefd. Na de uitvaart ontdekt Aura dat ze het slachtoffer misschien toch minder goed kende dan ze dacht. ’s Nachts klinken vreemde geluiden in het chateau, het blijft niet bij één moord en de vraag rijst of het stel hun chateau ooit nog kwijt kan. Zeker als blijkt dat het leven heel andere plannen heeft dan zij zelf. Eén ding wordt pijnlijk duidelijk: niet iedereen in Aura’s vertrouwde kring is wie hij of zij beweert te zijn.
Cooper houdt de vaart erin met korte hoofdstukken die afwisselend worden verteld vanuit Nick en Aura. Die perspectiefwisseling werkt goed: Je kijkt zo van twee kanten mee naar hun huwelijk, hun fouten, hun verlangens en hun schuldgevoelens. Hun emoties komen daardoor veel menselijker over dan in een rechtlijnige vertelling. Lang blijft het verhaal vooral een sfeervolle inkijk in hun nieuwe Franse leven: de verbouwing van het chateau, de kennismaking met de dorpsbewoners, de dynamiek met de cameraploeg en flashbacks naar het leven in Londen. Hierdoor komen de moordaanslagen behoorlijk onverwacht over. En hoewel het einde verrassend is, voelt het motief van de daders soms wat vergezocht, al past dat tegelijk prima bij de toon van het boek.
Het chateau voelt uiteindelijk meer als een feelgood-roman met een spannende staart dan als een pure thriller. Maar eerlijk, dat doet aan het leesplezier niets af.
Mijn naam is Linda de Groot, getrouwd en moeder van twee dochters.
Naast mijn werk als managementassistent, ben ik in mijn vrije tijd graag creatief bezig. Ik houd van fotografie, leuke dingen doen met vrienden of familie, fietsen en natuurlijk lezen. Om mijn liefde voor lezen met anderen te kunnen delen, beheer ik een eigen ruilbieb.
Waar ik vroeger vooral dezelfde soort boeken las, word ik door het aanbod in mijn ruilbieb regelmatig verrast met boeken van schrijvers die ik eerder nog niet kende. In de snelle, en grotendeels digitale wereld waarin wij leven, is er voor mij niets lekkerder dan een papieren boek in handen hebben. Eerst het bekijken van de cover, om mij vervolgens te verliezen in het verhaal.
Write your review!