Circle of liars

• 11 December 2025
• ThrillerYoung Adult
• Jelle van de Kruijs

Circle of liars

• Serie

  Politie niet betreden

• Auteur(s)

  Kate Francis

• Uitgeverij(en)

  De Fontein

• Publication year

  2025

• Thrillzone score

  3
• Share this review

Kate Francis is een Engels-Amerikaanse schrijfster en architect. Ze studeerde aan de Universiteit van Edinburgh en de Bartlett School of Architecture en werkte jarenlang bij toonaangevende designbureaus in Londen. Uiteindelijk verruilde ze haar carrière in architectuur voor het schrijverschap. Circle of Liars is haar thrillerdebuut. Francis woont tegenwoordig aan de Californische kust met haar drie kinderen. Wanneer ze niet schrijft, houdt ze van kajakken, wandelen met haar hond en het bedenken van creatieve manieren om fictieve tieners in gevaar te brengen…

Eén jaar geleden verloor Ana haar tweelingbroer in een allesverzengend vuur. Sindsdien is haar levenslust gedoofd. Wanneer ze met zes klasgenoten wordt uitgenodigd voor een luxe verblijf in een woestijnhotel, lijkt dat een welkome ontsnapping. Maar het paradijs blijkt een val. Iemand heeft hen hierheen gelokt, iemand die weet wat er exact één jaar geleden gebeurde en wraak wil. Elk van de zeven draagt een geheim over die bewuste dag met zich mee en daar betalen ze nu de prijs voor. In een spel op leven en dood moeten ze elk uur ze stemmen wie het meest schuldig is. Wie eruit ligt en uit de cirkel stapt, is er geweest. Zes van hen zullen sterven en slechts één zal overleven. En de waarheid? Die komt hoe dan ook naar boven. Goed- of kwaadschiks…

Wat direct opvalt, is dat deze jeugdthriller ondanks het leeftijdsadvies van 13 jaar weinig aan de verbeelding overlaat. De sterfgevallen worden niet overdreven luguber beschreven, maar Francis sugarcoat ze ook niet. Met thema’s als trauma, depressie, zelfhaat, morele keuzes, vriendschap, vertrouwen, verraad, wraak en schuld is Circle of Liars een verrassend volwassen thriller voor jongeren. Het verhaal kent momenten van echte emotionele diepgang en de zeven tieners zijn lang niet zo stereotiep als in veel andere Young Adult-thrillers. Francis geeft elk personage een eigen stem en karakter, ook al blijven sommige oppervlakkiger dan anderen. Dat is immers logisch: in een verhaal dat draait om een dodelijke afvalrace krijgen degenen die het langst overleven vanzelf meer gelaagdheid.

De woestijn is een goed gekozen setting: wijds en beklemmend tegelijk. Het uitgestrekte landschap benadrukt de afstand tot de bewoonde wereld, terwijl het afgesloten motel een gevoel van gevangenschap creëert. Dat contrast versterkt de spanning. De zeven deelnemers – Ana, Alex, Jax, Jade, Ellis, Raya en Caden – reageren realistisch op de extreme en levensbedreigende situaties waarin ze belanden, wat de geloofwaardigheid van het verhaal vergroot. Het is interessant hoe ieder personage anders omgaat met de omstandigheden en eigen keuzes maakt. Jammer genoeg sterven sommige personages te vroeg om hun volledige potentieel te benutten, en de reacties op de doden voelen soms wat klinisch. Over het algemeen blijven de deelnemers opvallend kalm, maar om het verhaal voort te stuwen is het begrijpelijk dat Francis niet vervalt in hysterische scènes.

In het middenstuk verliest het verhaal soms wat vaart en is het niet altijd scherp genoeg om de spanning continu vast te houden. Na de eerste schok van de eerste twee doden neemt de impact van de volgende sterfgevallen af; ze verrassen niet meer en missen de kracht om de lezer opnieuw op het verkeerde been te zetten. Ook de volgorde waarin personages sterven is net te voorspelbaar. De grote twist komt pas helemaal aan het einde en die zijn wel verrassend en goed doordacht. Als Francis meer van zulke schokkende wendingen door het hele boek had verspreid, was het nog meeslepender geweest. Toch blijven vragen als Wie zit er achter het spel en waarom? Waarom draagt Ana zo’n groot schuldgevoel? en Welke geheimen verbergen de anderen? sterke drijfveren om door te lezen. De antwoorden die Francis geeft zijn bevredigend en zorgvuldig uitgewerkt. Uiteindelijk levert ze een verhaal dat solide in elkaar zit, ook al is de weg ernaartoe soms wat traag en rommelig.

De grote twist die alles op zijn kop zet is verrassend en slim geconstrueerd, maar mist een echte climax of emotionele pay-off. De wending is sterk en zorgt voor een moment van pure schok, maar zodra die spanning wegebt, blijft er een gevoel van leegte achter. Je verwacht een laatste confrontatie of afronding die alles samenbrengt, maar die blijft uit. Daardoor voelt het einde wel bevredigend qua antwoorden, maar niet volledig verzadigend qua emotie. Het verhaal eindigt goed, maar niet groots – en dat maakt dat het boek niet die blijvende indruk achterlaat die het had kunnen hebben. 

Circle of Liars is daarmee functioneel goed, maar niet artistiek bijzonder. Meer focus op psychologische diepgang en trauma, (bijvoorbeeld door Ana’s rouwproces sterker te verweven met het plot), onverwachte wendingen die niet alleen choqueren maar ook betekenis toevoegen en een einde dat niet alleen oplost maar ook een blijvende vraag of gevoel achterlaat, hadden het boek meer memorabel kunnen maken.

Het concept van tieners of volwassenen die verstrikt raken in een dodelijk spel is inmiddels een herkenbaar, vaak terugkerend verhaal en bijna uitgegroeid tot een opzichzelfstaand subgenre. Denk aan titels als The Hunger Games, Squid Game, Alice in Borderland, Battle Royale, One of Us Is Lying en Pretty Little Liars. Deze verhalen hebben de lat hoog gelegd, waardoor het voor nieuwe auteurs lastig is om nog echt onderscheidend te zijn. Francis doet een serieuze poging om binnen dat kader iets eigens neer te zetten, maar weet zich niet volledig te meten met de iconische spanning en originaliteit van deze titels. Wie het boek echter los van die vergelijkingen leest, zal Circle of Liars kunnen waarderen als een solide, goed geschreven thriller die zijn doelgroep zeker weet te boeien.