Bekeken: The Terminal List - Dark Wolf

• 05 oktober 2025
• Overig
• Marinus van de Velde

Bekeken: The Terminal List - Dark Wolf

Zodra de eerste beelden van Dark Wolf het scherm vullen, is het duidelijk: dit is geen flinterige prequel die zich achter zijn voorganger verschuilt. Nee, Amazon Prime & Co hebben hier iets neergezet waar actie, emotie en suspense hand in hand gaan — precies wat fans van The Terminal List verwachten, maar met nieuwe lagen en scherpere randjes.

Voor degenen die denken: waar gaat dit over? The Terminal List seizoen 1 is een grote hit op Amazon Prime en is gebaseerd op de gelijknamige boekenreeks van Jack Carr. We keken seizoen 1, het oordeel lees je hier. Dark Wolf is een prequel op de serie en verscheen onlangs ook op Prime.

“We dragen allemaal twee wolven in ons, die voortdurend vechten om de controle.
De lichte wolf wordt gevoed door liefde, vrede en mededogen…
en de donkere wolf wordt gevoed door angst, woede, afgunst en hebzucht.
De wolf die uiteindelijk het gevecht wint, is de wolf die jij het meest voedt.”

– Vrij naar een Cherokee-parabel

Verhaal & opbouw

Dark Wolf trekt je meteen mee in het verleden van Ben Edwards (vertolkt door een steengoede Taylor Kitsch), terug naar zijn tijd als Navy SEAL, lang voordat hij de complexe wereld van CIA Ground Branch betreedt. Deze origin story voelt relevant, niet simpelweg als vullen van gaten of het snel verdienen van geld. Er is rebellie tegen morele concessies, er is broederschap, maar ook de steeds aanwezige twijfel — wanneer idealen botsen met orders, met verraad. De serie durft donker te worden, durft te vragen wat je bereid bent te doen voor wat je gelooft.

De pacing is sterk; het zijn geen non-stop kloppende actie, maar de afwisseling tussen gevechten, spionage-intriges en de innerlijke worsteling van karakters zorgt dat je geïnteresseerd blijft — en vaak op het randje van je stoel zit.

Acteerwerk & personages

Taylor Kitsch bewijst opnieuw dat hij het leiderschap, de strijd en de taaie emotie als acteur moeiteloos kan dragen. Hij is resoluut, breekbaar op momenten, en dat maakt Ben Edwards menselijk — in tegenstelling tot wat je soms ziet bij actiehelden: alleen stoerheid. Tom Hopper als Raife Hastings is een sterke tegenpool: loyaal, maar met morele grenzen die steeds zichtbaarder worden. De rest van de cast vult solide aan; ondersteunende rollen krijgen voldoende gewicht om niet simpelweg als kanonnenvoer te dienen.

Chris Pratt als James Reece (de onbetwiste hoofdrolspeler in de reeks) zien we slechts zelden voorbijkomen. In het begin van de serie en aan het eind (knallend, zoals we hem kennen) maakt hij zijn opwachting. Is dat een gemis? Nee, want Ben Edwards is stiekem nog wel iets toffer…

Actie, sfeer & productie

Hier laat Dark Wolf zien waarom de serie technisch gezien een hoog niveau haalt. De rekwisieten, de uitrusting, de locaties — het voelt geloofwaardig, het voelt ruw. De actiescènes knallen flink; explosies, gevechten, infiltraties: nooit overdreven tot het punt van karikatuur, maar ook niet zo ingetogen dat je zou denken: “dit is maar een budgetserie”.

De sfeer is grimmig, beladen. Er is bloed, er is verlies, er is moreel duister. Dat geeft de show meer poot aan de grond dan alleen “knallen en wegwezen”. De muziek, cameravoering, montage — alles werkt mee om de spanning op te bouwen. En die muziek, daar mag een speciale vermelding voor gemaakt worden. Want Simple Man van Shinedown klinkt na het zien van Dark Wolf nooit meer hetzelfde.

Kritische noten

Soms voelt het verhaal wat fragmentarisch in de middenafleveringen: de verschillende verhaallijnen — operatie vs. verlies vs. politieke intrige — botsen niet, maar je merkt wel dat het even zoekt naar samenhang.

De ontwikkeling van Ben Edwards is boeiend, maar je verlangt nog meer naar die momenten waarin hij als mens uit de actie komt: introspectie, kwetsbaarheid zonder maskerade van militair protocol. Soms blijft hij iets te vaak “de man van de missie”.

De politieke thematiek (CIA, geopolitiek, “protected assets” etc.) dreigt af en toe te vervallen in clichés. Toch: de show durft deze thema’s aan, wat hem boven veel zuivere actieseries tilt.

Conclusie

The Terminal List: Dark Wolf doet precies wat een goede prequel moet doen: hij bouwt voort, voegt lagen toe, en vergroot het universum zonder de kern te verloochenen. Voor wie hield van de oorspronkelijke serie, is dit een welkome verdieping; en voor wie van actie met karakter houdt, is dit pure kost.