‘Een prachtdebuut […]’ en ‘een aanrader’ schreef ThrillZone over De stille patiënt, de debuutthriller van Alex Michaelides die vorig jaar verscheen. Dat boek schreef de geboren Cyprioot nog zonder verwachtingen, want niemand kende hem immers nog. Maar een tweede roman, zo geeft hij zelf aan, is spannender en kent meer druk, omdat het lezerspubliek inmiddels bekend is. Gedurende de COVID-19-pandemie vond hij de tijd om aan deze spanningen te voldoen. De Nimfen is de langverwachte opvolger van De stille patiënt. Weet hij wederom te overtuigen?
Wanneer groepspsycholoog Mariana een telefoontje krijgt van haar nichtje Zoë, laat ze al haar werk uit handen vallen. In paniek, huilend en wanhopig vertelt Zoë haar dat haar beste vriendin Tara vermist wordt, en dat ze het ergste vreest het. Mariana twijfelt geen moment en springt op de trein naar Cambridge, waar Zoë studeert op het St. Christopher’s College. Zoë en Mariana hebben een hechte band, zeker sinds het overlijden van Mariana’s man Sebastian. Bij elkaar vinden ze steun.
Zoë’s vermoedens blijken te kloppen, want niet lang na Mariana’s aankomst, wordt het levenloze lichaam van Tara gevonden. Zoë vertelt over professor Edward Fosca, hun zeer geliefde docent Griekse tragedie, en zijn geheime groep vrouwelijke volgelingen: De Nimfen. Tara was lid van dit collectief, en de verdenking valt dus al snel op deze eigenzinnige professor. Maar ondanks de vreemde rituelen en geheime bijeenkomsten die De Nimfen met Fosca hebben, ontkent hij in alle toonaarden met de moord van doen te hebben, en is hij net zo geschokt als iedereen.
Mariana vertrouwt Fosca niet en raakt geobsedeerd door hem. Zeker op het moment dat er een tweede moord wordt gepleegd, besluit ze al haar registers open te zetten en ten koste van alles bewijs tegen Fosca te verzamelen. Dat ze daardoor zelf ook in de problemen komt, deert haar niet. Vastberaden om Fosca’s schuld te bewijzen, wordt ze geconfronteerd met haar verleden en de afschuwelijke dood van Sebastian. Kan ze zichzelf op de rit houden en de waarheid achterhalen?
De sfeerbeschrijving in De Nimfen is van hoog niveau, en draagt bij aan de mysterieuze ambiance. Het decor van St. Christopher’s College is geïnspireerd door het Trinity College in Cambridge, de school waar Alex Michaelides zelf studeerde. Het complex met de karakteristieke stenen studentenverblijven, toegankelijk door smalle, gewelfde trappen in torentjes voelt levendig en realistisch. Alsof je zelf, onder de verscheidene poorten door, de diverse binnenplaatsen opwandelt en de leerlingen in kostuum ziet staan smoezelen. Zeker ’s nachts, in het donker, heeft het een onheilspellende sfeer en het zal je dus niet verbazen dat veel spannende momenten in het boek zich in deze late uurtjes afspelen.
De personages zijn al even noemenswaardig als de setting. En allemaal zou je ze op enig moment als verdacht kunnen bestempelen. Zo hebben portier Morris (met bolhoed en lange zwarte jas), de opdringerige en haastig op Mariana verliefde Fred, politiecommissaris Sangha, de gepensioneerde docente Clarissa, de leden van De Nimfen, en natuurlijk Edward Fosca ieder hun eigenaardigheden. Continue vraag je je af wie er goed is, en wie slecht. Wie heeft er iets te verbergen en wie spreekt de waarheid? De obsessie van Mariana voor Edward Fosca is met veel inlevingsvermogen opgeschreven, waardoor je op een gegeven moment ook een hekel aan de man krijgt, al is zijn schuld nog niet bewezen.
Bij een goede psychologische thriller weet je dat je als lezer op het verkeerde been wordt gezet. En dat is in De Nimfen dus niet anders. Door de ogen van Mariana wantrouw je bepaalde mensen, passeren er diverse scenario’s de revue, maar in je achterhoofd weet je dat er iets is dat zij niet weet. En dus de lezer ook niet. Des te knapper dat Michaelides op het eind verast met een onvoorziene en zeer kundige wending. Met een actierijke ontknopingsscéne wordt de waarheid onthuld en laat het de lezer onthutst achter. In zijn dankwoord benoemt Michaelides zijn (vrouwelijke) voorbeelden zoals Agatha Christie, Ruth Rendell en P.D. James, en een vergelijking met deze grootheden is zo gek nog niet. Met slimme trucs en handige middelen maakt hij het de lezer moeilijk het boek weg te leggen. De korte hoofdstukken, verschillende twists en sluwe cliffhangers dragen daar aan bij.
Griekse mythologie en de treurspelen vormen de rode draad, en hebben een duidelijk verband met de moorden. Sterker nog, het blijkt dat elk slachtoffer vlak voor hun dood een ansichtkaart met een Griekse tragedie en boodschap heeft ontvangen. Op een boeiende - en goed te volgen - wijze laat Michaelides je kennismaken met deze bijzondere betekenissen uit de Griekse geschiedenis. Een thriller met een vleugje leerzame lessen dus!
Alex Michaelides toont opnieuw aan een gewiekste verteller te zijn. De intelligente foefjes, het intrigerende plot, de sterke personages en duistere setting zijn van grote klasse. Met De Nimfen heeft de auteur pageturner nummer twee afgeleverd.
Wat vinden lezers...
Mythische moorden
De Nimfen is een interessant combinatie tussen Griekse mythen en moorden. Dit zorgt voor een redelijk unieke opzet waardoor je als lezer graag door blijft lezen.
De Nimfen zijn een groep Cambridge studenten die gek zijn op hun Griekse docent. Wanneer een aantal leden van deze groep worden vermoord komt psychologe Mariana naar Cambridge om haar nichtje te steunen. Al snel raakt ze betrokken bij de zaak en bijt zich vast in haar gevoel.
Het thema van de Griekse mythologie vormt door het hele verhaal een belangrijke draad. Dit is goed verwerkt en loopt ook prima in elkaar over. Het is niet uitgebreid en langdradig de diepte in gegaan, maar is het gehele verhaal globaal omschreven. Waar nodig krijg je extra informatie en wordt steeds meer duidelijk hoe de groep van De Nimfen in elkaar steekt.
Er zijn genoeg momenten waarop verdachtmakingen ontstaan en die de lezer laten gissen naar de dader. De dagboek fragmenten die een paar keer voorbij komen, maken deze speurtocht naar de dader alleen maar interessanter.
Deze dagboek fragmenten zorgen voor de meeste psychologische spanning. Hier kruipt Michaelides bij je in het hoofd en zorgt ervoor dat je jezelf ook vast gaat bijten in het hoofd van de schrijver van deze fragmenten.
Buiten de dagboek fragmenten miste ik persoonlijk de psychische kracht dit ik in De stille patiënt wel heb gevoeld. Het maakt De Nimfen zeker geen slecht boek, maar op psychologisch vlak had ik meer verwacht.
De Nimfen leest vrij vlot en is interessant door de gekozen locatie en de Griekse mythologie. Hierdoor is het zeker de moeite waard op het boek te lezen.
Verrassende ontknoping
Mariana is psychotherapeut en geeft bij haar thuis groepstherapie. Op een dag wordt ze gebeld door haar nichtje Zoë. Zoë studeert in Cambridge en is bang dat haar beste vriendin Tara is vermoord. Mariana Zoë vraagt of haar tante kan helpen bij het opsporen van de dader.
In eerste instantie lijkt hoogleraar Edward Fosca verdacht. De vermoorde Tara zat in zijn exclusieve groepje vrouwelijke aanhangers, De Nimfen, en daarnaast weet hij veel van de Griekse mythologie. Mariana is ervan overtuigd dat Fosca de dader is en doet er alles aan om hem te ontmaskeren, maar dat blijkt nog niet zo gemakkelijk.
De Nimfen is de tweede thriller van auteur Alex Michaelides. Het boek is opgebouwd uit verschillende delen en de hoofdstukken zijn relatief kort waardoor het boek vlot leest. Ondanks de Griekse mythologie die door het verhaal is verweven weet de auteur dit een goed leesbaar boek te houden.
De plot is zorgvuldig opgebouwd en het verhaal bevat verschillende plotwendingen, waardoor je als lezer op het verkeerde been wordt gezet. Bij de ontknoping blijkt de dader uit onverwachte hoek te komen.
Mariana is een interessant hoofdpersonage. In eerste instantie is zij wat onzeker, ze heeft nog altijd veel verdriet door het overlijden van haar man. Gedurende het verhaal krijgt Marina meer zelfvertrouwen en durft ze meer initiatief te nemen en op haar intuïtie te vertrouwen. Deze doortastendheid leidt haar uiteindelijk naar de dader met wie zij een bloedstollende confrontatie heeft.
Griekse mythologie speelt een belangrijke rol in het verhaal. Verschillende bekende mythen passeren in het verhaal, wat een mooie extra toevoeging is aan deze thriller. Ook de locatie van het verhaal, Cambridge, vormt een mooie achtergrond voor het verhaal. Deze stad spreekt tot de verbeelding en het lijkt passend dat historie en spanning hier samenkomen.
De Nimfen is een boeiende en spannende thriller van Alex Michaelides. Het boek is prettig leesbaar en heeft een verrassende ontknoping.
Psychologisch vakwerk
Alex Michaelides groeide op in Cyprus, waar hij diepgaand kennis maakte met de Griekse mythologie en met Griekse tragedies. De auteur is liefhebber van de boeken van Agatha Christie. Zij kiest vaak afgesloten locaties, zoals een klein eiland, een trein, een boot of een landhuis. Dit doet Michaelides ook door te kiezen voor de universiteit van Cambridge, waar hij studeerde. Deze locatie staat in schril contrast tot een plaats waar moorden worden gepleegd.
Mariana Andros is een 36-jarige groepstherapeut. Ze woont in Londen en is in rouw omdat haar man Sebastian een jaar geleden in Griekenland is verdronken. Ze wordt door haar nicht Zoe gebeld omdat Zoe’s vriendin Tara vermoord is. Tara maakte deel uit van een studiegroep jonge vrouwen die bekend staat als de nimfen en geleid wordt door Edward Fosca, een charismatische professor klassieke talen. Mariana, die zelf in Cambridge heeft gestudeerd, gaat naar Tara, die haar vertelt dat waarschijnlijk Fosca achter de moord zit. Mariana wil er meer van weten en gaat op onderzoek.
Het verhaal verweeft Mariana's moeilijke verleden, haar patiënten en de Griekse mythologie met als locatie de Cambridge University met zijn gotische architectuur en tradities. Het Griekse tragedie-aspect is boeiend; voor wie niet of minder bekend is met de Griekse mythologie, geeft de auteur in zijn verhaal voldoende uitleg.
Mariana blijkt een sympathiek persoon. Ze heeft een groot verlies meegemaakt en is dit nog aan het verwerken. Ze heeft veel herinneringen aan haar studietijd in Cambridge en is vastbesloten aan te tonen wie de moordenaar is. Edward Fosca is een interessant personage, omdat hij zo charismatisch is en door zijn studentes bewonderd wordt. Zowel Mariana als Fosca zijn complexe personages.
De lezer wordt alle kanten op gestuurd bij het gissen naar de dader. Niet alleen de professor kan dit zijn, maar ook Fred, een jongeman die Mariana in de trein ontmoet en haar het hof maakt, Henry, een van haar patiënten die haar stalkt en een portier bij de universiteit. Uiteindelijk blijkt de ontknoping totaal onvoorspelbaar te zijn.
De nimfen heeft een goed tempo en is van het begin tot het einde een spannende psychologische thriller.
De Nimfen
Met de Stille patient heeft Alex Michaelides mijn aandacht getrokken en met de Nimfen heeft hij wederom een goed opgebouwde psychologische thriller geschreven. Zijn taalgebruik is werkelijk een feestje om te lezen, alhoewel de start van het boek heel taai was. Het boek is in 5 delen opgedeeld en deel 1 begon met rouwen en de dood. Hoofdpersoon Mariana heeft namelijk afscheid moeten nemen van haar man maar ook haar ouders, haar broer en schoonzusje zijn overleden. Mariana heeft alleen nog Zoë, haar nichtje die studente is en in Cambridge naar de universiteit gaat.
Zoë belt Mariana op als haar vriendin Tara is vermist. Mariana gaat naar Zoë toe om haar mentaal bij te staan maar Mariana gaat zelf op onderzoek uit, deels omdat ze het niet met de politie eens is en deels omdat het haar andere gedachten geeft. Via Mariana krijgen we te lezen wat er in korte tijd in cambridge is gebeurd.
Alex Michaelides is een meester om je brein te bespelen en een meesterverteller en heeft wederom een prachtige thriller geschreven.
Verwachting niet helemaal ingelost
In de Nimfen maken we kennis met Marina, een psychologe die als groepstherapeut werkzaam is. Zij rouwt om haar overleden vriend Sebastian en zorgt voor haar nichtje Zoë van wie haar ouders zijn verongelukt bij een auto-ongeluk. Als op de universiteit waar Zoë studeert een meisje wordt vermoord, gaat zij naar Cambridge om haar nichtje bij te staan en om te helpen de zaak te verhelderen. Zij komt hierbij al snel op het spoor van de professor Griekse tragedie Edward Fosca die zij verdenkt van betrokkenheid bij de moorden. Omdat de politie haar denkrichting niet deelt, gaat zij zelf op onderzoek uit en komt zij tot een verrassende ontdekking.
Hoge verwachtingen had ik van het boek de Nimfen. Dit vanwege de positieve recensies van het eerste boek van Alex Michaelides 'De stille patiënt'. Ook het thema van het boek waarbij de Griekse mythologie is verweven in een thriller sprak me zeer aan.
In een aantal opzichten zijn deze verwachtingen ook waargemaakt. Want de schrijfstijl van Michaelides is vlot en het plot wordt goed opgebouwd en is qua ontknoping erg verrassend. Ook zijn de verwijzingen naar de Griekse mythologie interessant, en leer je tevens meer over de praktijk van de psychologie doordat het hoofdpersonage psychologe is en haar kennis hierover gebruikt om verder te komen in het oplossen van de moorden. Interessant zijn ook de brieffragmenten die het verhaal onderbreken en meer inzicht geven in de motieven en psychologie van een van de daders. En boeiend zijn ook de gedichtfragmenten van Tennyson die zijn opgenomen in het boek die ons meer leren over de geestestoestand van Mariana, die in rouw is om haar overleden vriend Sebastian. Dit is een belangrijk thema in het boek. Rouwen, loslaten, het bijstellen van je beeld van iemand anders om zelf weer een positieve toekomst tegemoet te gaan.
It is better to have loved and lost
Than never to have loved at all... (Tennyson)
Toch stelt het boek ook in een aantal opzichten teleur. Zo ontbreekt op sommige momenten in het boek de echte 'ik zit op het puntje van mijn stoel'-spanning en zijn een aantal personages zo summier uitgewerkt dat voor mij onvoldoende overtuigend en geloofwaardig hun handelen wordt verklaard. Verder vind ik het jammer dat uiteindelijk blijkt dat de verwijzingen naar de Griekse mythologie vooral als een afleidingsmanoeuvre worden gebruikt en niet echt een betekenisvolle verbinding krijgen met belangrijke ontwikkelingen en personages in het boek.
Een boek dus met plussen en minnen. Ik ben zelf nu vooral benieuwd naar of De Stille Patient en ben zeker van plan om die nog te gaan lezen. En ik ben ook benieuwd naar wat jij vindt van het boek 'De Nimfen'. Dus ga het lezen en deel je ervaring.
Dank aan Thrillzone voor het organiseren van de leesclub en Uitgeverij Cargo voor het beschikbaar stellen van het recensieexemplaar.
Mythische treurspelen worden werkelijkheid...
Mariana werkt als groepstherapeut in Londen, haar leven is sinds een jaar dof en grijs, alsof het acher een sluier zit, bedekt door een nevel van verdriet. Haar man Sebastian is tijdens een vakantie op het Griekse eiland Naxos verdronken. Als ze op een avond gebeld wordt door haar nichtje Zoë die haar verteld dat haar vriendin Tara is vermoord besluit Mariana naar Cambridge te gaan om Zoë te steunen en zelf wat onderzoek te verrichten.
In Cambridge hoort Mariana van Zoë, dat Tara bij een speciale groep studenten die zichzelf "de Nimfen" noemen hoorde, de oogappels van Edward Fosca, professor Griekse tragedie. Vanaf hun kennismaking heeft Mariana een raar gevoel bij Edward Fosca, ze vertrouwd hem niet, maar hij is zeer geliefd.
Als er nog meer meisjes vermoord worden, en die allemaal een ansichtkaart met oud Griekse spreuken hebben gekregen weet Mariana het zeker. Ze heeft bij Fosca onderstreepte spreuken in zijn boeken gezien, hij moet de moordenaar zijn. Dan krijgen zij en Zoë ook een ansichtkaart, zijn zij het volgende slachtoffer van deze mythische moorden? Mariana besluit dat het tijd wordt om terug te gaan naar Londen, maar daarvoor is het te laat. Ze zit gevangen in een heel duister mysterie, die ze zelf nooit heeft voorzien.
Alex Michaelides schrijft met "De nimfen" een thriller die langzaam in spanning stijgt en een zeer verrassend einde heeft. Hij schrijft met veel gevoel, dat merk je aan de mooie zinnen en citaten.
Lezersrecensie de Nimfen
Ik vond de Nimfen een heerlijk boek om te lezen. Door de korte hoofdstukken en de verschillende invalshoeken leest het boek makkelijk weg. Je gaat samen met de hoofdpersoon Mariana op jacht naar de dader. Dat de schrijver al in de eerste hoofdstukken 3 potentiele daders opvoert maakt het alleen maar leuker. In het boek zit ook nog een mooi gevonden verwijziging naar het eerste boek van de schrijver de stille patient.
De verwijzigingen naar de griekse mythologie geven het boek wat extra's maar het is niet alles overheersend. Kortom een aanrader!