Zana is net vijf jaar geworden als ze enkele dagen later verdwaasd in haar huis rondloopt. Als er wordt aangebeld en ze open doet staat rechercheur Ewert Grens voor de neus van het meisje. Hij is ingeschakeld door de buren en treft een gruwelijk tafereel aan. Ondanks al zijn pogingen zal hij nooit achter de waarheid kunnen komen van wat er zich heeft afgespeeld. Nu zeventien jaar later wordt er ingebroken in hetzelfde appartement, iemand is op zoek naar Zana. En dus gaat Grens ook op zoek naar haar om haar uit handen te houden van de persoon of personen die naar haar op zoek zijn.
Drie dagen is een volgende in de reeks Ewert Grens-verhalen. Ooit gestart door Anders Roslund en Borge Hellstrom. Laatstgenoemde overleed in 2017 na een slopend gevecht tegen kanker. Al voor zijn overlijden werd besloten dat Roslund verder zou gaan met het schrijven van de Ewert Grens-reeks. Drie dagen is de volgende in de zogeheten "drie" reeks. Eerst was er Dries seconden, waarna Drie minuten, Drie uur en nu dus Drie dagen volgden.
Ook in Drie dagen volgen we afwisselend Ewert Grens als Piet Hoffmann. Hoffmann is jarenlang infiltrant voor de politie geweest maar heeft met zijn oude leven gebroken. Met zijn gezin probeert hij nu een normaal leven te leiden. Wanneer Hoffmann via zijn gezin bedreigd wordt is dat normale leventje snel weer voorbij. Toevalligerwijs hebben de bedreiging van Hoffmann en het onderzoek van Ewert Grens veel raakvlakken en dus slaan ze de handen ineen. Ze hebben Drie dagen om antwoorden te vinden. Wanneer ze niet slagen betekent dat het einde van de familie Hoffmann en zal Grens nooit weten wat er zich zeventien jaar geleden nou echt in het huis van Zana heeft afgespeeld.
Roslund kan als geen ander een rauwe, eerlijke wereld neerzetten. Grens en Hoffmann hebben een verleden en dat verleden zorgt ervoor dat er een hoop narigheid in hun wereld bestaat. Zonder poespas zet Roslund dat uiteen. Je kunt overigens Drie dagen prima lezen zonder de vorige delen te hebben gelezen, maar als liefhebber doe je er goed aan alle delen te lezen.
In Drie dagen is de spanning vanaf bladzijde een voelbaar. Los van Ewert Grens en Piet Hoffmann volgen we ook nog geregeld Zara, na de dramatische gebeurtenis in haar huis wordt ze door Grens in veiligheid gebracht en krijgt ze een volledig nieuwe identiteit.
Wat Roslund goed doet is de karakters neerzetten zoals ze zijn. Er wordt niet nodeloos omheen gedraaid. De tijdsdruk die de beide heren voelen, voel je als lezer zelf ook. Er moeten binnen korte tijd, dramatische besluiten genomen worden. Het constante gevaar is daarbij voelbaar. Drie dagen leest dan ook heerlijk weg. Je wordt het verhaal ingezogen en wil graag weten hoe het af zal lopen. Wat lukt de twee heren wel en wat gaat ze absoluut niet lukken? Die vraag blijft om je heen hangen tot het eind aan toe. De ontknoping is vervolgens sterk te noemen. Roslund weet alle losse eindjes aan elkaar te schrijven zonder dat het ongeloofwaardig wordt. Enkele plottwist zorgen dat je als lezer toch moet bekennen dat je lang voor de gek bent gehouden door Roslund.
Het enige minpunt wat te noemen is na het lezen van Drie dagen is dat je er na dik 500 bladzijdes doorheen bent. En dat het wachten is op een volgend avontuur van Grens en Hoffmann, want je kunt je toch niet voorstellen dat het hierbij blijft?!
Drie dagen is een volgende in de reeks Ewert Grens-verhalen. Ooit gestart door Anders Roslund en Borge Hellstrom. Laatstgenoemde overleed in 2017 na een slopend gevecht tegen kanker. Al voor zijn overlijden werd besloten dat Roslund verder zou gaan met het schrijven van de Ewert Grens-reeks. Drie dagen is de volgende in de zogeheten "drie" reeks. Eerst was er Dries seconden, waarna Drie minuten, Drie uur en nu dus Drie dagen volgden. Recensies van eerdere boeken lees je hier.
Ook in Drie dagen volgen we afwisselend Ewert Grens als Piet Hoffmann. Hoffmann is jarenlang infiltrant voor de politie geweest maar heeft met zijn oude leven gebroken. Met zijn gezin probeert hij nu een normaal leven te leiden. Wanneer Hoffmann via zijn gezin bedreigd wordt is dat normale leventje snel weer voorbij. Toevalligerwijs hebben de bedreiging van Hoffmann en het onderzoek van Ewert Grens veel raakvlakken en dus slaan ze de handen ineen. Ze hebben Drie dagen om antwoorden te vinden. Wanneer ze niet slagen betekent dat het einde van de familie Hoffmann en zal Grens nooit weten wat er zich zeventien jaar geleden nou echt in het huis van Zana heeft afgespeeld.
Roslund kan als geen ander een rauwe, eerlijke wereld neerzetten. Grens en Hoffmann hebben een verleden en dat verleden zorgt ervoor dat er een hoop narigheid in hun wereld bestaat. Zonder poespas zet Roslund dat uiteen. Je kunt overigens Drie dagen prima lezen zonder de vorige delen te hebben gelezen, maar als liefhebber doe je er goed aan alle delen te lezen.
In Drie dagen is de spanning vanaf bladzijde een voelbaar. Los van Ewert Grens en Piet Hoffmann volgen we ook nog geregeld Zara, na de dramatische gebeurtenis in haar huis wordt ze door Grens in veiligheid gebracht en krijgt ze een volledig nieuwe identiteit.
Wat Roslund goed doet is de karakters neerzetten zoals ze zijn. Er wordt niet nodeloos omheen gedraaid. De tijdsdruk die de beide heren voelen, voel je als lezer zelf ook. Er moeten binnen korte tijd, dramatische besluiten genomen worden. Het constante gevaar is daarbij voelbaar. Drie dagen leest dan ook heerlijk weg. Je wordt het verhaal ingezogen en wil graag weten hoe het af zal lopen. Wat lukt de twee heren wel en wat gaat ze absoluut niet lukken? Die vraag blijft om je heen hangen tot het eind aan toe. De ontknoping is vervolgens sterk te noemen. Roslund weet alle losse eindjes aan elkaar te schrijven zonder dat het ongeloofwaardig wordt. Enkele plottwist zorgen dat je als lezer toch moet bekennen dat je lang voor de gek bent gehouden door Roslund.
Het enige minpunt wat te noemen is na het lezen van Drie dagen is dat je er na dik 500 bladzijdes doorheen bent. En dat het wachten is op een volgend avontuur van Grens en Hoffmann, want je kunt je toch niet voorstellen dat het hierbij blijft?!