Als auteur kun je stellen dat je meetelt als je series al 19 titels mee gaat. En dan tellen we alleen de titels in de Nick Stone-serie mee, want Andy McNab heeft inmiddels wel meer titels op zijn naam. Toch is de ex-SAS militair het bekendst van zijn actiereeks met protagonist Stone in een flitsende hoofdrol.
In In de vuurlinie is Nick Stone platzak. Al zijn geld is op en de middelen die hij nog heeft, zijn bevroren of niet bereikbaar. Als ‘De Uil’, een schimmige CIA chef, hem vraagt een opdracht uit te voeren stemt Stone direct in. De opdracht is het ontvoeren van een Russische hacker die op Engels grondgebied een duistere opdracht uitvoert. De ontvoering wil hij doen met een groep veteranen die hij in Koud bloed heeft ontmoet. Zo gezegd, zo gedaan. Ze trekken eropuit maar komen in een strijd tussen landen terecht. En dat in de binnenlanden van Engeland…
Nick Stone behoeft voor de gemiddelde thrillerlezer geen introductie. Stone is een geharde ex-SAS militair die in de loop der jaren al heel wat avonturen meemaakte. Zoveel zelfs, dat hij richting boek 20 gaat. Dan heb je al de nodige littekens opgelopen en dat geldt ook voor Stone; zowel fysiek als mentaal. Eigenlijk kan gesteld worden dat Andy McNab aan de wieg stond van de actiethriller, want na Nick Stone zijn er letterlijk tientallen andere actiehelden uit de fantasie van auteurs ontsproten. Toch is Stone nog steeds wel dé bomb.
In In de vuurlinie blijft Stone dus veilig in eigen land. Nou ja, veilig. Hij neemt het op tegen een stel Russische huurlingen die een hacker moeten beschermen. En dat gaat natuurlijk hand in hand met veel vuistgevechten, schietpartijen en vingers in ogen. McNab neemt er zoals altijd ruim de tijd voor de gebeurtenissen te beschrijven, al wordt dat in In de vuurlinie nergens vervelend of vertragend. McNab verstaat de kunst om gedetailleerd uit te wijden over observatiemissies en besluipingen en dat zorgt ervoor dat de lezer zal voelen alsof deze erbij mag zijn. Het is de ultieme ‘McNab experience’.
Van spanning is in In de vuurlinie niet echt sprake. Deze wordt kleinschalig opgeroepen door de vraag waarom die Russische hacker in hemelsnaam op het Engelse platteland actief is. Die vraag wordt echter snel beantwoord, waardoor we weer over kunnen schakelen op actie. Daarvoor lees je dit soort boeken toch! En die actie is er, al heeft McNab ervoor gekozen hier gedoseerd mee om te gaan. Naast de hacker-verhaallijn is er nog een klein uitstapje als blijkt dat een van de collega’s van McNab wordt opgelicht door een ‘geliefde op afstand’. Deze troggelt hem geld af en de groep besluit stante pede op zoek te gaan naar deze oplichters. Het levert een leuke subverhaallijn op, die ook nog iets met terrorisme van doen blijkt te hebben.
Al met al heeft McNab weer een solide actiefilm in boekvorm neergezet. Het is goed en gedetailleerd beschreven, maar wordt nergens echt spannend. De liefhebber zal zich echter zeker weer een paar uurtjes met deze negentiende Nick Stone-thriller vermaken.
In In de vuurlinie is Nick Stone platzak. Al zijn geld is op en de middelen die hij nog heeft, zijn bevroren of niet bereikbaar. Als ‘De Uil’, een schimmige CIA chef, hem vraagt een opdracht uit te voeren stemt Stone direct in. De opdracht is het ontvoeren van een Russische hacker die op Engels grondgebied een duistere opdracht uitvoert. De ontvoering wil hij doen met een groep veteranen die hij in Koud bloed (lees recensie hier) heeft ontmoet. Zo gezegd, zo gedaan. Ze trekken eropuit maar komen in een strijd tussen landen terecht. En dat in de binnenlanden van Engeland…
Nick Stone behoeft voor de gemiddelde thrillerlezer geen introductie. Stone is een geharde ex-SAS militair die in de loop der jaren al heel wat avonturen meemaakte. Zoveel zelfs, dat hij richting boek 20 gaat. Dan heb je al de nodige littekens opgelopen en dat geldt ook voor Stone; zowel fysiek als mentaal. Eigenlijk kan gesteld worden dat Andy McNab aan de wieg stond van de actiethriller, want na Nick Stone zijn er letterlijk tientallen andere actiehelden uit de fantasie van auteurs ontsproten. Toch is Stone nog steeds wel dé bomb.
In In de vuurlinie blijft Stone dus veilig in eigen land. Nou ja, veilig. Hij neemt het op tegen een stel Russische huurlingen die een hacker moeten beschermen. En dat gaat natuurlijk hand in hand met veel vuistgevechten, schietpartijen en vingers in ogen. McNab neemt er zoals altijd ruim de tijd voor de gebeurtenissen te beschrijven, al wordt dat in In de vuurlinie nergens vervelend of vertragend. McNab verstaat de kunst om gedetailleerd uit te wijden over observatiemissies en besluipingen en dat zorgt ervoor dat de lezer zal voelen alsof deze erbij mag zijn. Het is de ultieme ‘McNab experience’.
Van spanning is in In de vuurlinie niet echt sprake. Deze wordt kleinschalig opgeroepen door de vraag waarom die Russische hacker in hemelsnaam op het Engelse platteland actief is. Die vraag wordt echter snel beantwoord, waardoor we weer over kunnen schakelen op actie. Daarvoor lees je dit soort boeken toch! En die actie is er, al heeft McNab ervoor gekozen hier gedoseerd mee om te gaan. Naast de hacker-verhaallijn is er nog een klein uitstapje als blijkt dat een van de collega’s van McNab wordt opgelicht door een ‘geliefde op afstand’. Deze troggelt hem geld af en de groep besluit stante pede op zoek te gaan naar deze oplichters. Het levert een leuke subverhaallijn op, die ook nog iets met terrorisme van doen blijkt te hebben.
Al met al heeft McNab weer een solide actiefilm in boekvorm neergezet. Het is goed en gedetailleerd beschreven, maar wordt nergens echt spannend. De liefhebber zal zich echter zeker weer een paar uurtjes met deze negentiende Nick Stone-thriller vermaken.
Lees hier alle recensies van Andy McNab.