Sinds 2000 is Arjan Alberts werkzaam voor het ministerie van Justitie en Veiligheid. Alberts had al vanaf zijn jeugd de ambitie om een boek te schrijven. Toen het zover was, heeft hij zijn inspiratie voor deze thrillers opgedaan tijdens zijn werk. Tegenwoordig is Alberts gevangenisdirecteur. Daarnaast zondert hij zich af en toe af van zijn gezin om zich te storten op het schrijven van een thriller. De auteur kwam in 2019 met zijn debuutthriller Natan Z.. Een bloedstollende thriller die je geen moment loslaat, althans; dat was onze conclusie (die lees je hier). Daarmee sleepte hij de ThrillZone Juryprijs in de wacht voor Beste Nederlandstalige Thriller. Met het tweede deel Alex B. sleepte Alberts weer een Thrillzone Award in de wacht. Anna V. is het slotdeel met Natan Z. in de hoofdrol.
Anna V. start met een mysterieuze proloog; jaren terug in de tijd, waar een fotograaf een gruwelijk voorval vastlegt in het zwembad. Dat maakt nieuwsgierig en de toon is gezet.
Wat volgt is het heden waarin Suus de Bruyn alias Anna V. haar leven weer op de rit heeft. Met behulp van een getuigenbeschermingsprogramma van Justitie heeft Suus de Bruyn een nieuwe identiteit gekregen en gaat ze verder door het leven als Anna Veen. Niemand is daarvan op de hoogte. Samen met haar man en hun tweeling woont ze nu in een oud vestingstadje en wil ze zoals haar is beloofd het verleden voorgoed achter zich laten.
Totdat Laurentius, een oude bekende van Justitie, plotseling bij Anna op de stoep staat. Hij eist van haar dat Anna in ruil voor de getuigenbescherming aan de slag gaat in een zwaarbeveiligde TBS kliniek waarin de ex van Natan Z., Helga van Leeuwen, zit opgesloten. Zo kan zij proberen te achterhalen waar de seriemoordenaar zich schuilhoudt. Maar Justitie heeft dubbele belangen, want er staat meer op het spel.
Ook Reinier de Graaf, voormalig advocaat van Natan Z., is een personage van waaruit het verhaal wordt verteld. Hij zit opgesloten in deze zwaarbeveiligde TBS kliniek met dank aan Suus de Bruyn. En dat is hij nog niet vergeten. De stemmen in zijn hoofd drijven hem tot waanzin. En deze stemmen zijn niet zomaar stemmen. Met zijn acties brengt Reinier niet alleen de ander, maar ook zichzelf in gevaar. Langzaam maar zeker ontvouwt zich een web van duistere intriges en geheimen die in het verleden hebben plaatsgevonden in deze kliniek op afdeling Blauw en die in de doofpot zijn gestopt.
De tweede verhaallijn is die van Esmee. Journaliste bij De Limburger en zij krijgt de schone taak undercover te gaan in een klooster bij een geheime sekte. Hierover heeft de hoofdredacteur wilde geruchten gehoord. Met dit artikel hopen ze op een primeur en hopen ze geheimen bloot te leggen die het daglicht niet kunnen verdragen.
Na de intrigerende proloog en het heden waarin Anna V. Laurentius weer ontmoet, blikt de auteur even terug in de tijd naar tweeënhalf jaar geleden. Waardoor de lezers die de voorgaande delen niet heeft gelezen een indruk krijgt van wat Anna V. en Reinier de Graaf hebben meegemaakt. En gedurende het verhaal vindt er af en toe nog eens een summiere terugblik plaats naar eerdere delen. Hierdoor zou dit boek wellicht als standalone gelezen kunnen worden. Echter het is niet aan te bevelen; de voorgaande delen wil je niet missen!
We keren terug naar het heden waarin Anna V. zonder dat haar man er lucht van krijgt aan de slag gaat in de kliniek. Hij is niet op de hoogte van haar verleden. Ze moet hemel en aarde bewegen om de oppas voor haar diensten rond te krijgen, maar wil die kliniek in. Ze krijgt privileges die andere medewerkers niet hebben en doet ontdekkingen in de TBS kliniek middels het dagboek van haar moeder. Tegelijkertijd volgen we Esmee die op onderzoek uitgaat in het klooster en bijzondere ontdekkingen doet.
Hoewel de auteur beide verhaallijnen weer vlot en beeldend weet te schrijven, weet hij niet direct de spanning er in te brengen die er in de voorgaande delen van meet af aan in zat.
Door de vele ontwikkelingen, personages en verhaallijnen is het opletten geblazen voor de lezer en kan het even duren voordat je in het verhaal zit. Maar Alberts heeft een lekkere, vlotte pen waardoor de hoofdstukken kort en bondig zijn, ze veel afwisseling betreffen en langzaam maar zeker naar elkaar toewerken. De scenes zijn weer sfeervol en gedetailleerd beschreven, waardoor de lezer zich waant in de gangen van het klooster en de kliniek.
Gedurende het verhaal ontvouwen personages zich meer en meer. Bepaalde wendingen zullen voor frequente thrillerlezers niet als een verrassing komen, maar dat mag de pret niet drukken.
De spanning wordt langzaam maar zeker tot een hoogtepunt opgevoerd. De auteur weet weer fantastisch binnen te dringen in de psyche van alle personages. De lezer krijgt hierdoor inzicht in motieven die de personages drijven en die je nekharen af en toe overeind doen staan. Systemen die falen, waardoor kwetsbare kinderen worden blootgesteld aan gruwelijke misdaden. Hierdoor worden karakters gevormd en zijn zij getekend voor het leven. Al deze gebeurtenissen hebben zijn weerslag op familiesystemen. Langzaam maar zeker worden draden met elkaar verweven en ontvouwt zich een mysterieus en duister web. Met al deze ingrediënten weet de auteur de gehele trilogie fantastisch af te ronden en vergeet je al gauw dat de start van dit boek wat magerder was.
Wij zijn benieuwd wat Alberts na deze trilogie nog meer voor ons in petto heeft! Wij zijn fan!
De auteur weet de thrillerlezer op zijn wenken te bedienen en neemt je met zijn scenario’s en bloedstollende personages mee in de duistere kant van de mens
Ik ben getrouwd met Marinus en samen hebben wij twee prachtige dochters.
Kinderen hebben mijn hart gestolen, hun onbevangenheid en hun gedrag heeft me altijd erg gefascineerd.
Ze zitten boordevol fantasie en leven vanuit hun gevoel.
Hoe mooi is dat? Dat zijn wij als volwassenen een beetje verleerd.
Ik ben leerkracht in het speciaal onderwijs voor kinderen met een taalontwikkelingsstoornis en slechthorendheid.
Daarnaast heb ik sinds ’21 mijn eigen praktijk als kinder- jongeren- en opvoedcoach en werk ik veel met emotionele uitdagingen en gedrag.
In mijn vrije tijd hou ik van wandelen, wielrennen, gravelen, winkelen, gezelligheid met familie en vrienden en lees ik graag een boek.
Heerlijk dat je vanuit je luie stoel op reis kunt naar verre oorden en allerlei karakters en personages leert kennen. Daar kan ik onwijs van genieten!
Ik geniet van het recenseren voor Thrillzone en vind het leuk om af en toe zeer verrast te worden door nieuwe debuten.
Wat vinden lezers...
Anna V : Spannend einde van de trilogie
Anna V is het derde deel in de trilogie die draait rond Anna.
Auteur Arjan Alberts is gevangenisdirecteur en sinds 2000 werkt hij voor het ministerie van justitie en veiligheid.
In deel 3 gaat Esmee in opdracht van haar hoofdredacteur undercover in een sekte. Dertig jaar geleden werd een kind vermoord in een jeugdinstelling en Esmee wil alsnog op zoek naar de moordenaar en de omstandigheden, en daar heeft ze veel voor over.
Infiltreren in de sekte loopt niet van een leien dakje, en als lezer kunnen we de spannende en soms angstaanjagende gebeurtenissen, vanop de eerste rij meevolgen.
Natan jaagt nog altijd op Anna V.
Anna V heet nu Suus De Bruyn, dit met dank aan een getuigenbeschermingsprogramma waar ze in zit. De jacht van Natan op Anna, maken we als lezer ook van heel dicht mee, en dit zorgt voor heel spannende leesuren.
Van de eerste tot de laatste letter heb ik genoten van dit verhaal. Bij bepaalde passages voelde ik het niet lezen van deel 1 en 2, wel als een gemis aan. Maar dit deel kon perfect als standalone gelezen worden. Arjan Alberts heeft een heel vlot lezende schrijfstijl. Hij gebruikt eenvoudige, begrijpelijke woorden en een beeldende taal. De hoofdstukken zijn heel kort, waardoor je al snel eens tussendoor een hoofdstuk kan lezen. Zo vlot het lezen van dit verhaal heel goed!
De verhaallijnen zitten heel ingenieus in elkaar. Ik vermoed dat dit komt doordat de auteur ervaring heeft in dit leefmilieu. Beetje per beetje beginnen de verhaallijnen elkaar te raken en eindigen ze in een sterk en verrassend plot.
Dit boek is de naam thriller zeker waardig. Bij sommige hoofdstukken, moet je best tegen een beetje “gruwel” kunnen.
Niets is wat het lijkt
Dit boek is het laatste deel van een bloedstollende trilogie en ik pleit er wel voor om eerst de andere twee delen te lezen. Dit maakt dan al veel duidelijk in dit boek.
In dit boek lopen twee verhaallijnen door elkaar.
1 Anna V. ; zij zit door gebeurtenissen in het verleden in een getuigenbeschermingsprogramma en heeft ook een nieuwe identiteit.
Dit is voor haar geregeld door een hooggeplaatste persoon op Justitie. Haar was beloofd dat men nooit meer contact op zou nemen met haar. Ondanks deze belofte wordt er toch contact opgenomen. Haar wordt gevraagd te infiltreren in een kliniek. Om haar gezin te beschermen stemt zij , met tegenzin , in.
Anna V. raakt nu verstrikt in een “ spel “ waarin zaken uit het verleden weer een hoofdrol gaan spelen.
2 Esmee ; is een jonge journaliste. Haar hoofdredacteur heeft gevraagd of zij de mysterieuze dood ,dertig jaar geleden ,van een kind in een jeugdinstelling wil onderzoeken en daar een stuk over wil schrijven, Esmee voelt zich vereerd.Wat zij niet weet is dat hooggeplaatste personen bij Justitie deze zaak al dertig jaar lang in de doofpot proberen te stoppen.
Tijdens het onderzoek stuit zij op een klooster waar een sekte zou wonen. Zij besluit om daar onder valse voorwendselen binnen zien te komen. Dat lukt maar moet zij daar wel zo blij mee zijn.
Hebben deze zaken met elkaar te maken ? Zo ja, wat dan ?
Arjan Alberts weet de lezer door zijn realistische schrijfstijl gedurende het gehele boek te boeien. Zijn schrijfstijl is boeiend en bij vlagen angstaanjagend. Al zijn personages zijn op een boeiende manier beschreven. Wat mij betreft mag er een film gemaakt worden van deze trilogie.
Ik kan niet wachten op een volgend boek van Arjan Alberts.