B.A. Paris is een Frans-Ierse auteur. Ze groeide op in Engeland en verhuisde naar Frankrijk, waar ze met haar man een talenschool opzette. Momenteel woont ze weer in Engeland. Haar doorbraak als auteur kwam er met haar debuutthriller Achter gesloten deuren. De gevangene is haar zevende thriller. Als je hierboven op ‘Auteur – B.A. Paris’ klikt, vind je al onze recensies.

In De gevangene leren we Amelie kennen. Amelie werd op haar achttiende wees. Ze verhuisde hierdoor naar Londen waar ze op straat leeft. Al snel leert ze Carolyn kennen die haar een thuis heeft. Ze worden dikke vrienden en met haar hulp komt ze er helemaal bovenop. Dankzij haar vriendschap met Carolyn krijgt ze ook een inkijk in het glamourleven van Londen. Hier leert ze de knappe vrijgezel Ned Hawthorpe kennen. Ze trouwen al snel met elkaar. Als ze getrouwd zijn komt Amelie er echter achter dat Ned niet is wie zij dacht dat hij was. Ze wordt op een ochtend opeens wakker in een donkere kamer. Ze blijkt ontvoerd te zijn. Waarom is ze ontvoerd? Heeft dit te maken met de daden van Ned? Het ergste van alles is dat ze zich veiliger voelt in de donkere kamer of ze zich bij haar echtgenoot voelde.

De gevangene is een typische ‘B.A. Paris’. Dat wil zeggen: een sterke psychologische thriller waarbij huiselijke  problemen centraal staan. Niets is wat het lijkt in de boeken van Paris en dus ook niet in De gevangene.

Het boek is opgedeeld in twee delen. Deel 1: de ontvoering lezen we afwisselend vanuit het heden en verleden, volledig uit het perspectief van Amelie. In het heden maken we haar ontmoeting met Ned mee en haar ontvoering. Het heeft de lezer een goede kijk in haar motieven en naïviteit die Amelie toch wel voor een stuk typeert. In het Verleden keren we geleidelijk aan terug naar wat Amelie allemaal meemaakte wanneer ze naar Londen kwam. Hoe ze vriendschappen sloot en een leven voor zichzelf opbouwde.

Deel 2: de afrekening lezen we volledig vanuit het heden. We krijgen stilletjes aan een betere inkijk in de reden van de ontvoering en hoe alles in elkaar zit. Hier is de drijfkracht die Amelie ontwikkeld heeft het belangrijkste punt. Paris werkt in haar boeken met korte hoofdstukken, die ze frequent afsluit met een cliffhanger. Hierdoor wil je verder lezen om de afloop te kennen.

Amelie is het belangrijkste personage in het boek, daarnaast passeren nog heel wat andere personages de revue. Personages die stuk voor stuk goed uitgewerkt zijn en ook dát is de kracht van Paris als auteur. De lezer leert iedereen door de ogen van Amelie kennen. Je krijgt hierdoor vaak medelijden met haar en gaan sommige personages gaan verafschuwen. Paris is heel goed in het creëren van ‘monsters’ en van rationele problemen in haar thrillers. Een kenmerk die in De gevangene ook terug te vinden is.

De gevangene ademt de kenmerkende stijl van B.A. Paris uit: De duistere kant van het huwelijk en relatie zal voor de fans herkenbaar zijn tijdens het lezen. Toch is ieder boek een verrassing om te lezen, ondanks hetzelfde thema dat ze gebruikt in haar boeken. Wat ons betreft is Paris er opnieuw in geslaagd een sterke psychologische thriller neer te zetten met De gevangene. Aanrader!