Claire McGowan begint langzamerhand ook in het Nederlandse thrillerlandschap haar plekje te veroveren. Na Verloren en Barre grond is De stille doden alweer het derde boek met in de hoofdrol forensisch psychologe Paula Maguire.
In De stille doden wordt het verminkte lijk gevonden van Mickey Doyle. Hij was één van de vijf verdachten van een gruwelijke bomaanslag waarbij zestien mensen om het leven kwamen. Nadat er nog een tweede lichaam wordt gevonden lijkt het erop of iemand het op deze verdachten heeft gemunt. Aan Paula de taak om uit te zoeken wie er achter deze gruwelijkheden zit. Naast deze centrale verhaallijn loopt het privéleven van Paula als een rode draad door het boek. Ze is hoogzwanger, maar weet niet wie de vader van het kindje is: haar baas Guy of haar jeugdliefde Aiden. Ook blijft ze zoeken naar het antwoord op de vraag wat er al die jaren geleden met haar moeder is gebeurd.
Het boek speelt zich af in Noord-Ierland en de nasleep van de zogenaamde Troubles (de periode van strijd die Noord-Ierland zo lang verdeelde) is nog steeds voelbaar in het boek. De lezer krijgt een goed kijkje hoe het leven is in Ierland met de angst voor The Troubles nog vers in het geheugen. Ook in het politieteam is deze tweedeling soms nog duidelijk voelbaar. Dat maakt het boek heel realistisch.
Het plot ontrafelt zich langzaam en zit intelligent in elkaar. Hierdoor wil je verder blijven lezen. Het boek is emotioneel en soms moet je echt even slikken. De gruwelijkheid van de bomaanslag en de blijvende en verstrekkende gevolgen die dit voor de nabestaanden heeft, snijden door de ziel.
Er wordt voldoende informatie gegeven om dit boek als standalone te kunnen lezen. Desalniettemin zou ik toch aanbevelen om de eerste twee delen ook te lezen want daardoor heb je veel meer achtergrondinformatie over onder andere de zwangerschap van Paula en de vermissing van haar moeder. Bovendien geeft het een beter beeld over de ontwikkeling die Paula inmiddels heeft doorgemaakt en de groei van de schrijfster. Dat maakt het derde deel alleen nog maar leuker!
Er is veel aandacht besteed aan de personages, die komen echt tot leven. Vooral Paula is top: ze is heel menselijk met zowel haar goede kanten als haar minder goede kanten. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe het verder zal gaan met haar.
Claire McGowan is een begenadigd auteur: haar boeken zijn actueel, spannend en gewoon heel erg goed! Ik hoop dan ook dat het vierde deel, dat in Engeland nog deze maand gaat verschijnen, snel in het Nederlands vertaald gaat worden.
In De stille doden wordt het verminkte lijk gevonden van Mickey Doyle. Hij was één van de vijf verdachten van een gruwelijke bomaanslag waarbij zestien mensen om het leven kwamen. Nadat er nog een tweede lichaam wordt gevonden lijkt het erop of iemand het op deze verdachten heeft gemunt. Aan Paula de taak om uit te zoeken wie er achter deze gruwelijkheden zit. Naast deze centrale verhaallijn loopt het privéleven van Paula als een rode draad door het boek. Ze is hoogzwanger, maar weet niet wie de vader van het kindje is: haar baas Guy of haar jeugdliefde Aiden. Ook blijft ze zoeken naar het antwoord op de vraag wat er al die jaren geleden met haar moeder is gebeurd.
Het boek speelt zich af in Noord-Ierland en de nasleep van de zogenaamde Troubles (de periode van strijd die Noord-Ierland zo lang verdeelde) is nog steeds voelbaar in het boek. De lezer krijgt een goed kijkje hoe het leven is in Ierland met de angst voor The Troubles nog vers in het geheugen. Ook in het politieteam is deze tweedeling soms nog duidelijk voelbaar. Dat maakt het boek heel realistisch.
Het plot ontrafelt zich langzaam en zit intelligent in elkaar. Hierdoor wil je verder blijven lezen. Het boek is emotioneel en soms moet je echt even slikken. De gruwelijkheid van de bomaanslag en de blijvende en verstrekkende gevolgen die dit voor de nabestaanden heeft, snijden door de ziel.
Er wordt voldoende informatie gegeven om dit boek als standalone te kunnen lezen. Desalniettemin zou ik toch aanbevelen om de eerste twee delen ook te lezen want daardoor heb je veel meer achtergrondinformatie over onder andere de zwangerschap van Paula en de vermissing van haar moeder. Bovendien geeft het een beter beeld over de ontwikkeling die Paula inmiddels heeft doorgemaakt en de groei van de schrijfster. Dat maakt het derde deel alleen nog maar leuker!
Er is veel aandacht besteed aan de personages, die komen echt tot leven. Vooral Paula is top: ze is heel menselijk met zowel haar goede kanten als haar minder goede kanten. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe het verder zal gaan met haar.
Claire McGowan is een begenadigd auteur: haar boeken zijn actueel, spannend en gewoon heel erg goed! Ik hoop dan ook dat het vierde deel, dat in Engeland nog deze maand gaat verschijnen, snel in het Nederlands vertaald gaat worden.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
In De stille doden wordt het verminkte lijk gevonden van Mickey Doyle. Hij was één van de vijf verdachten van een gruwelijke bomaanslag waarbij zestien mensen om het leven kwamen. Nadat er nog een tweede lichaam wordt gevonden lijkt het erop of iemand het op deze verdachten heeft gemunt. Aan Paula de taak om uit te zoeken wie er achter deze gruwelijkheden zit. Naast deze centrale verhaallijn loopt het privéleven van Paula als een rode draad door het boek. Ze is hoogzwanger, maar weet niet wie de vader van het kindje is: haar baas Guy of haar jeugdliefde Aiden. Ook blijft ze zoeken naar het antwoord op de vraag wat er al die jaren geleden met haar moeder is gebeurd.
Het boek speelt zich af in Noord-Ierland en de nasleep van de zogenaamde Troubles (de periode van strijd die Noord-Ierland zo lang verdeelde) is nog steeds voelbaar in het boek. De lezer krijgt een goed kijkje hoe het leven is in Ierland met de angst voor The Troubles nog vers in het geheugen. Ook in het politieteam is deze tweedeling soms nog duidelijk voelbaar. Dat maakt het boek heel realistisch.
Het plot ontrafelt zich langzaam en zit intelligent in elkaar. Hierdoor wil je verder blijven lezen. Het boek is emotioneel en soms moet je echt even slikken. De gruwelijkheid van de bomaanslag en de blijvende en verstrekkende gevolgen die dit voor de nabestaanden heeft, snijden door de ziel.
Er wordt voldoende informatie gegeven om dit boek als standalone te kunnen lezen. Desalniettemin zou ik toch aanbevelen om de eerste twee delen ook te lezen want daardoor heb je veel meer achtergrondinformatie over onder andere de zwangerschap van Paula en de vermissing van haar moeder. Bovendien geeft het een beter beeld over de ontwikkeling die Paula inmiddels heeft doorgemaakt en de groei van de schrijfster. Dat maakt het derde deel alleen nog maar leuker!
Er is veel aandacht besteed aan de personages, die komen echt tot leven. Vooral Paula is top: ze is heel menselijk met zowel haar goede kanten als haar minder goede kanten. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe het verder zal gaan met haar.
Claire McGowan is een begenadigd auteur: haar boeken zijn actueel, spannend en gewoon heel erg goed! Ik hoop dan ook dat het vierde deel, dat in Engeland nog deze maand gaat verschijnen, snel in het Nederlands vertaald gaat worden.