De laatste uren van Josephine Donkers
De laatste uren van Josephine Donkers
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
Daniëlle Bakhuis schrijft al haar hele leven: op haar zeventiende had ze al haar eigen maandelijkse column in het meisjestijdschrift Fancy. Later heeft ze journalistiek gestudeerd en op haar 26e verscheen haar eerste non-fictieboek, Love & leed. Daarna volgden twee romans en bij Best of YA zijn twee spannende young adults verschenen. Met Halloween 2019 verscheen van haar hand de eerste Nederlandse jeugdhorror en de tweede, Het huis zonder einde, zag vorig jaar het licht. Nu is ze terug met een zogenaamde short-read met als titel De laatste uren van Josephine Donkers.
Op de laatste dag van de zomervakantie wordt het levenloze lichaam van Josephine Donkers aangetroffen onder aan een Spaanse klif. Is ze gevallen? Gesprongen? Geduwd? Wat is er in haar laatste uren gebeurd? Lucy en Isolde, twee vriendinnen van Josephine, worden enkele uren nadat het lichaam is gevonden verhoord door de politie. Maar wie van hen spreekt de waarheid? Brave meisjes zwijgen over de foute dingen die ze doen…
De laatste uren van Josephine Donkers begint met een krantenbericht waarin de dood van Josephine wordt vermeld. Vanaf dat moment worden de laatste uren van Josephine gereconstrueerd en kan de lezer dus mee gaan puzzelen. Bakhuis geeft natuurlijk niet alles in één prijs, want dat zou het leesplezier verpesten.
Verder krijgen we gedeeltes uit de verhoren van Lucy en Isolde voorgeschoteld en leren we de gebeurtenissen vanuit hun perspectief kennen. Hieruit blijkt wel dat de twee meisjes ieder een hele andere interpretatie hebben van wat er die fatale avond precies is gebeurd.
We leren Lucy en Isolde niet heel goed kennen, maar ze zijn net genoeg uitgewerkt dat je als lezer wel met ze mee gaat leven. De laatste uren van Josephine Donkers is een dun boekje van zo’n 100 pagina’s, maar Bakhuis is er toch in geslaagd een spannend verhaal neer te zetten. Tot het laatst blijft onduidelijk hoe de puzzelstukjes in elkaar passen. Wel is duidelijk dat het boek echt voor een jonger publiek geschreven is: de hoofdpersonen zijn zelf tieners en ook het taalgebruik is gericht op een jongere doelgroep. Dit neemt niet weg dat dit boekje voor volwassenen ook een prima snackje voor tussendoor is!
Schrijf jouw recensie!