Frank Peters woont al sinds zijn geboortejaar 1962 in Babberich, een klein grensdorpje in de Liemers. Deze prachtige regio vormt naar eigen zeggen de kern van Franks leven. Combineer deze unieke uitvalsbasis met zijn brede interesse in onder meer kunst, geschiedenis, architectuur, muziek, technologie, wetenschap, cultuur, taal en bovenal menselijke interactie en je krijgt een mooie voedingsbodem voor een onderscheidend boek. Frank Peters debuteert met Het meisje bij het venster, een optelsom van al zijn interessegebieden en de perfecte manier om zijn passie voor schrijven met heel Nederland te kunnen delen. 

In Het meisje bij het venster volgen we Rik Wolters. De vijftiger leidt een teruggetrokken en relatief eenzaam bestaan op zijn boerderij in het oosten van het land. Hij is gescheiden en zijn kinderen zijn het huis uit. Hij vindt warmte en comfort in zijn stapels boeken en op de bodem van de fles. Wanneer Rik in zijn eigen familiegeschiedenis en oorsprong duikt, doet hij een bijzondere ontdekking. Hij stuit in het archief op de naam Marie de la Motte. In 1666 haalt zij Willem Bolnes, de zwager van de beroemde schilder Johannes Vermeer, over om met haar hulp uit een verbeterhuis (gesticht) in Delft te ontsnappen. Het zijn de eerste vonkjes die een vuur in hem aanwakkeren dat lang leek uitgedoofd. Dat vuur komt verder tot ontbranding wanneer hij per toeval de levenslustige televisiepresentatrice Sandra Molenaars ontmoet. Zij ziet in de ontdekking van Rik een groter verhaal en in de hoop haar carrière nieuw leven in te blazen vraagt ze hem mee te werken aan een documentaire. Het is het begin van een voor Rik onwerkelijk avontuur. Maar hun zoektocht zal niet zonder gevaren zijn… 

Het meisje bij het venster leest als een dagboek geschreven door het hoofdpersonage Rik Wolters. Dit vertelperspectief illustreert hoe belangrijk het personage is voor Frank Peters. Riks levenservaring, wijsheid, sterke mening en droge humor maken het personage erg alledaags, realistisch en likeable. Het voelt soms alsof het personage als spreekbuis dient voor de auteur zelf. 

Aanvankelijk is het even zoeken welke weg Peters wil inslaan. Wanneer Rik stuit op een mogelijk spoor naar een verloren gegane Vermeer is dit voor Sandra de aanleiding om een documentaire te maken. Maar naast een drang naar avontuur en een mogelijkheid om uit de sleur van zijn alledaagse leven te stappen heeft Rik weinig redenen om mee te werken aan deze documentaire. Peters laat een aantal mogelijkheden liggen om de urgentie van Riks avontuur te vergroten. Er valt niet echt iets te winnen of te verliezen voor het personage, waardoor de lezer zich automatisch minder betrokken voelt bij het proces en de uitkomst. 

Gelukkig doet Peters een gouden zet. Wanneer een criminele organisatie op het spoor van het legendarische schilderij van Johannes Vermeer komt is er sprake van een externe dreiging die een element van spanning brengt waar het boek naar snakte. Hij had de criminele organisatie en haar kopstukken echter meer voor het voetlicht mogen brengen. 

De zoektocht naar de Vermeer in het heden en de historische gebeurtenissen die daaraan ten grondslag liggen weet Peters moeiteloos in balans te houden, waardoor er een sterk en compleet verhaal ontstaat. Door je mee te nemen in het (fictieve) verhaal van de broer van Vermeer en La Motte zuigt Peters je terug de tijd in en weet hij feit en fictie te verweven tot een boeiende achtergrondschets waarmee hij zijn boek een extra dimensie meegeeft. 

Het meisje bij het venster is door de onafgebroken samenhang tussen heden en verleden een complexe puzzel. Peters heeft het zichzelf niet makkelijk gemaakt, vooral niet voor een debuutroman. Deze eigenschappen maken Het meisje bij het venster tot een origineel, intelligent en interessant thrillerdebuut dat naar meer smaakt. 

Auteurs zoals Peters maken geschiedenis weer leuk en relevant. Peters ontwaakt met Het meisje bij het venster de avonturier in ons allen. Gedurfd, onderscheidend en vernieuwend. Peters weet zijn naam te vestigen in de literaire wereld door geheel in de geest van zijn personages zijn eigen koers te varen. 

Aan het eind van het boek geeft Peters ons een mooie boodschap mee: soms is de reis belangrijker dan de eindbestemming. Echter kan hij niet helemaal het gevoel wegnemen dat de uitkomst toch een beetje teleurstellend en onbevredigend is. Peters laat met zijn debuut een geweldige mate van potentie zien. De verhaallijn is uniek en minutieus in elkaar gezet. Een mooie vernieuwing op de klassieke historische roman. Peters laat hier en daar kansen liggen om personages en verhaallijnen uit te diepen, waardoor het verhaal soms een beetje vlak blijft. Ook mag hij de spanning vaker ophogen. Weet hij deze kritische kanttekeningen in het volgende deel van zijn Wolters-Molenaars serie weg te gummen, zijn we weer een topauteur van eigen bodem rijker.