De wielerkoorts bereikt in ons koude kikkerlandje steeds vaker een hoogtepunt. Successen als de Giro-winst van Tom Dumoulin, dagsuccessen van Bauke Mollema en laatst nog de heroïsche winst van Matthieu van der Poel in de Amstel Gold Race, zorgen ervoor dat er menig Lance-imitator op zijn of haar fiets stapt. Bij onze zuiderburen is de wielerkoorts eigenlijk nooit weg. Thomas de Gendt, Greg van Avermaet. Ze proberen allemaal het succes van een icoon uit het verleden te evenaren. Want wie kent Eddy Merkcx nou niet?

Merkx is de grote man in de jaren zestig en zeventig aan Belgische zijde. ‘De kannibaal’ zoals Merkcx ‘liefkozend’ wordt genoemd, wint menig maal de Tour de France, Giro en monumenten als de Ronde van Vlaanderen. De sky is the limit voor het Belgische rennen, zo lijkt het. Tijdens de grand depart in Brussel in 1969 kent de gekte geen grenzen. Geert de Vriese schreef er Eddy! Eddy! Eddy! De Tour in België over en spitst zich daarin alleen toe op de Ronde van Frankrijk. Logisch dat het boek geel kleurt, toch?

In verschillende anekdotes laat De Vriese zien hoe het eraan toe ging tijdens de etappes waaraan Merkcx meedeed.

‘Merckx is als een Michelangelo die met de pedalen het fresco van de wielersport schildert’

De anekdotes beslaan elk een etappe. Van begin tot eind laat Geert de Vriese daarin zien hoe het Merckx vergaat. Hij spitst zich daarin alleen toe op de etappes die in België worden verreden. Daarin laat hij zich qua humor niet onbetuigd. Meer dan eens tonen de beschrijvingen een glimlach op het gelaat. Eddy Merkcx was een beul en had het hart op de tong.

‘Klootzak! Dat staat daar, in het midden van de weg, in volle spurt!’

‘Winnen tegen Merckx? Dan had je beter je benen kunnen afhakken, naar Lourdes gaan en hopen dat je met twee nieuwe was teruggekomen’

Hoewel de titel anders doet vermoeden, spitst Geert de Vriese zich in Eddy! Eddy! Eddy! niet alleen toe op de successen van ‘De kannibaal’. Hij richt zich ook op de Belgische Tour-successen van net na de Tweede Wereldoorlog met bijvoorbeeld Rik van Steenbergen. Ook worden de etappes beschreven van na het tijdperk Merckx. Namen als Van Avermaet en de legendarische Johan Museeuw passeren de revue. Voor ieder wat wils dus.

Het is indrukwekkend om te zien hoe groot de kennis van Geert de Vriese is. Het is alsof hij de kortweg 50 jaar wielergeschiedenis zelf mee heeft helpen schrijven, maar hij heeft zich daarbij vooral gericht op veel lezen en napluizen. Bewonderenswaardig.

Toch is er ook wel wat op te merken op Eddy! Eddy! Eddy!. Doordat de auteur gebruik maakt van anekdotes die telkens een etappe duren, komt het boek niet echt op gang. Het leest door de onderbrekingen niet echt lekker door. Maar dat is voor de wielerliefhebbers geen beletsel. Zij zullen genieten van het uitstekend gedocumenteerde naslagwerk dat Eddy! Eddy! Eddy! De Tour in België is!