Het offer

• 30 juni 2025
• Scandinavisch
• Mads Bruynesteyn

Het offer

• Serie

  Memento

• Auteur(s)

  Henrik Fexeus

• Uitgeverij(en)

  De Geus

• Jaar van uitgave

  2025

• Thrillzone score

  4
• Deel deze recensie

In een dubbelinterview (ThrillZone, 2021) met coauteur Camilla Läckberg gaf Henrik Fexeus aan geen teamspeler te zijn. Toch schreven ze samen de Box-trilogie, die goed werd ontvangen in zowel buitenland als eigen land. In Zweden, waar Fexeus samen met zijn gezin leeft, is hij een bekendheid. Als mentalist welteverstaan. Of ‘gedachtelezer’, zoals hij het zelf noemt. Eerder schreef hij enkele non-fictieboeken rondom dit onderwerp, maar gezien het succes rondom de thrillertrilogie, vatte Fexeus het idee op om ook solo een spannend verhaal te schrijven, met als thema geheugenverlies. Het resultaat is Het offer, het eerste deel van de Memento-serie.

Programmeur David Lund heeft de eerste twaalf jaar van zijn leven verdrongen. Maar omdat de meeste mensen zich tot hun vijfde levensjaar weinig tot niets kunnen herinneren, heeft hij daar weinig moeite mee. Totdat hij op een dag een e-mail ontvangt van een vrouw genaamd Paulina Mentzer, die hem wilt spreken over een belangrijke gebeurtenis uit zijn jeugd. Uit nieuwsgierigheid belt hij het gegeven telefoonnummer, maar krijgt geen gehoor. Haalt er iemand een grap met hem uit? Een paar dagen later staat de politie voor zijn deur en wordt hij verdacht van de vermissing van Paulina. Verbijsterd zoekt David hulp bij steradvocaat Florence Tapper. Wie is die Paulina, waarom zoekt zij contact met hem en wat is de connectie met zijn jeugd? David en Florence onderzoeken samen het mysterie van zijn verleden, en gaan op zoek naar verbanden voordat Davids heden (ook) wordt verscheurd. Of de confrontatie met zijn jeugd hem gaat helpen of juist verder de problemen in brengt, moet nog blijken. Zeker als ook zijn directe omgeving erbij betrokken raakt.

Wat direct opvalt is dat Henrik Fexeus de tijd heeft genomen het verhaal gestaag op te bouwen. Na een spannende, mysterieuze proloog – een scène uit het verleden met een kind – worden de diverse personages voorgesteld. Er wordt enige keren verwezen naar Davids jeugd en zijn ontbrekende herinneringen daaraan, en dat is dan ook het enige opvallende aan het verder normaal lijkende leven van David. Als lezer kan je je afvragen waarom David er weinig waarde aan hecht, maar hij heeft er ook geen reden toe. Een tikkeltje naïef wellicht. Middels flashback-hoofdstukken krijgt de lezer wel een inkijkje in het verleden. Zonder een directe verwijzing naar David overigens. Dat maakt dat er zich onderhuids een prikkelende spanning ontwikkeld. En dat bepaalde personages in de huidige omgeving van David een gevoel van wantrouwen oproepen.

De plot is dus kundig samengesteld, maar komt pas echt in een stroomversnelling op het moment dat David hoofdverdachte wordt in een verdwijningszaak en dit alles te maken lijkt te hebben met zijn kinderjaren. Advocate Florence Trapper is een ideaal bij-personage; ze staat David bij en zorgt voor de nodige oplossingen. Halverwege het boek wordt de vertelsnelheid opgevoerd, en komen de herinneringen in hetzelfde snelle tempo bij David terug. Het geeft een verklaring van de reden waarom het juist weggestopte jeugdaandenkens zijn. De flashbacks worden frequenter in het verhaal verweven en langzaamaan komt Fexeus tot de ontknoping. De climax zit vol actie, suspense en verbazing. Het is uiteindelijk wat vergezocht en niet altijd realistisch, en kan daardoor tot een onthutst gevoel leiden, omdat de puzzelstukjes voor deze ontknoping nergens in het verhaal naar voren zijn gekomen. Aan de andere kant zorgt de opwinding en de nieuwsgierigheid naar het einde wel voor rap omslaande pagina’s.

Het thema over herinneringen en hoe deze bewust of onbewust beïnvloedbaar zijn, heeft Henrik Fexeus op een boeiende manier op papier gezet. Ook het psychologische spelletje rondom vertrouwen versus wantrouwen, en ontregelende emoties, beheerst de Zweedse auteur uitstekend. Daarmee is Het offer een veelbelovend solodebuut, waarbij de ervaring en souplesse van Läckberg weliswaar ontbreekt, maar er een intrigerend verhaal overblijft die zeker smaakt naar meer.