Jens Lapidus was ooit strafrechtadvocaat in Stockholm. Nu kennen we hem als doorgewinterde bestsellerauteur van Scandi-thrillers. Zijn doorbraak kwam met Snel geld, het begin van de Stockholm-trilogie. Daarna volgden meer titels, waaronder vier boeken in de Stockholm Undergrond-reeks. Centraal daarin staan criminaal Teddy Maksumic en zijn (ex-)vriendin Emelie. Dead man walking is deel vijf in deze reeks. Weet Teddy zijn criminele invloed uit te breiden?

Op een kerkhof komt de familie van Teddy samen om het overlijden van zijn moeder -jaren geleden alweer- te herdenken. Daar gebeurt iets vreemds; Emelie ontmoet een oude collega van de moeder van Teddy, Conny. Hij heeft bijzondere informatie over haar. Het gesprek blijkt het begin te zijn van een complot dat zijn weerga niet kent.

Dead man walking gaat door waar Mr. One, het vorige deel, eindigde. Feitelijk gebruikt Lapidus geen gemakkelijke introductie voor zijn lezers. Dit betekent dat beginners in deze serie écht moeten beginnen met VIProom, maar laten we helder zijn; dat je dan vier boeken moet lezen om bij Dead man walking uitkomt, is geenszins een straf. 

Het boek kent veel personages. Natuurlijk zijn er Teddy en zijn ex-vriendin Emelie, die gezamenlijk zoontje Lucas opvoeden. Ook Josephine heeft een belangrijke rol in het boek. Zij probeert de oversteek van de ‘witte’ naar de ‘donkere’ zijde van de maatschappij te maken. Ook is Max van de partij; hij heeft een nauwe band met Teddy. Lapidus gebruikt elk hoofdstuk om de gebeurtenissen rondom een personage te beschrijven. Dit zorgt voor de nodige afwisseling in deze Scandi en houdt de boog gespannen.

Wat Lapidus wederom echt goed doet, is de keerzijde van de Zweedse maatschappij beschrijven. Waar het voorheen een soort ‘paradijs’ was, is het inmiddels verworden tot een maatschappij met een gigantische criminele onderwereld. Soms is deze zelfs verweven met de bovenwereld, iets dat Lapidus met het grootste gemak -en bijbehorend ongemakkelijke gevoel- aan het papier toevertrouwt. Het lijkt misschien wel een voorbode te zijn voor onze eigen maatschappij, met verdere polarisatie tot gevolg.

Helaas blijft het zware straattaalgebruik dat Lapidus ooit introduceerde met Snel geld, grotendeels buiten beschouwing. De auteur hanteert een iets gemeenschappelijker taalgebruik, wat de leesbaarheid overigens niet in de weg zit. Je vliegt als lezer door de pagina’s.

Dead man walking is zowel een fantastische thriller van ‘Mr. One himself’, alsook een realistische waarschuwing over de verdere criminalisering van Zweden. Daarmee doet Lapidus wat een echte Scandi moet doen; een scherpe maatschappijkritische noot toevoegen aan deze steengoede thriller.