Er zijn van die schatten waar je pas veel later achter komt dat je deze veel eerder had moeten lezen. Zo kan het volledige oeuvre van John le Carré, pseudoniem voor David John Moore Cornwell, hieronder worden geschaard. Onlangs lazen wij Edelman, Bedelman, Schutter, Spion van deze grootmeester van de spionagethriller. Wellicht beter bekend bij het grote publiek van de verfilming Tinker, Tailor, Soldier, Spy, met o.a. Gary Oldman in de rol van hoofdpersonage George Smiley.
We schrijven de hoogtijdagen van de Koude Oorlog, de jaren zeventig. MI6, de Britse inlichtingendienst ook wel bekend als Het Circus bij ingewijden, staat op zijn kop. Een inlichtingenoperatie in Tsjecho-Slowakije is faliekant mislukt. Er moeten koppen rollen en dat is ook gebeurd. Control, de baas, is weg en ook George Smiley is met geforceerd pensioen gestuurd. Er is een complete reorganisatie doorgevoerd en Percy Alleline zit nu op de stoel van Control. Die denkt met Witchcraft, een diepgewortelde mol in de Sovjet-Unie, goud in handen te hebben. Toch loopt er weer een operatie mis. Buiten de officiële commandostructuur om wordt Smiley gevraagd om onderzoek te doen naar een eventuele infiltratie in de Britse dienst.
Edelman, Bedelman, Schutter, Spion is een klassieker binnen het spionagesegment. En na het lezen van deze thriller is snel duidelijk waarom. Het is een blauwdruk van het gevoel en de sfeer van die dagen onder het juk van een dreigende oorlog. “Spionnen zijn de soldaten in de loopgraven die deze oorlog uitvechten”, zegt een van de personages in le Carré’s boek. En zo voelt het ook aan; de dreiging van de grote Russische beer is overal voelbaar. Dit wordt nog versterkt door de rol die le Carré geeft aan Karla, een spionnenbaas van de Russen die overal met onzichtbare hand aan de touwtjes lijkt te trekken. In Edelman, Bedelman, Schutter, Spion ook deze maal weer geen superspionnen maar overwerkte, soms arrogante maar ook onzekere ambtenaren die feilbaar zijn. Dit zorgt ervoor dat Edelman, Bedelman, Schutter, Spion zeer realistisch aandoet.
Edelman, Bedelman, Schutter, Spion is geen snelle actiethriller waar de lezer doorheen zal vliegen. Wellicht dat het daardoor lezers zal afschrikken. Het is een weldoordachte spionageroman waar de lezer meekijkt met de kleine, langzame stappen die worden gezet in het ontwaren van ‘de waarheid’. Je dient dus geduld te hebben, maar zult wel genieten van de gedetailleerde beschrijvingen van de gebeurtenissen en de dialogen die hierbij horen.
Het wordt met de tijd alleen maar duidelijker: John le Carré is dé spionagemeester. Edelman, Bedelman, Schutter, Spion laat zien waarom.
We schrijven de hoogtijdagen van de Koude Oorlog, de jaren zeventig. MI6, de Britse inlichtingendienst ook wel bekend als Het Circus bij ingewijden, staat op zijn kop. Een inlichtingenoperatie in Tsjecho-Slowakije is faliekant mislukt. Er moeten koppen rollen en dat is ook gebeurd. Control, de baas, is weg en ook George Smiley is met geforceerd pensioen gestuurd. Er is een complete reorganisatie doorgevoerd en Percy Alleline zit nu op de stoel van Control. Die denkt met Witchcraft, een diepgewortelde mol in de Sovjet-Unie, goud in handen te hebben. Toch loopt er weer een operatie mis. Buiten de officiële commandostructuur om wordt Smiley gevraagd om onderzoek te doen naar een eventuele infiltratie in de Britse dienst.
Edelman, Bedelman, Schutter, Spion is een klassieker binnen het spionagesegment. En na het lezen van deze thriller is snel duidelijk waarom. Het is een blauwdruk van het gevoel en de sfeer van die dagen onder het juk van een dreigende oorlog. “Spionnen zijn de soldaten in de loopgraven die deze oorlog uitvechten”, zegt een van de personages in le Carré’s boek. En zo voelt het ook aan; de dreiging van de grote Russische beer is overal voelbaar. Dit wordt nog versterkt door de rol die le Carré geeft aan Karla, een spionnenbaas van de Russen die overal met onzichtbare hand aan de touwtjes lijkt te trekken. In Edelman, Bedelman, Schutter, Spion ook deze maal weer geen superspionnen maar overwerkte, soms arrogante maar ook onzekere ambtenaren die feilbaar zijn. Dit zorgt ervoor dat Edelman, Bedelman, Schutter, Spion zeer realistisch aandoet.
Edelman, Bedelman, Schutter, Spion is geen snelle actiethriller waar de lezer doorheen zal vliegen. Wellicht dat het daardoor lezers zal afschrikken. Het is een weldoordachte spionageroman waar de lezer meekijkt met de kleine, langzame stappen die worden gezet in het ontwaren van ‘de waarheid’. Je dient dus geduld te hebben, maar zult wel genieten van de gedetailleerde beschrijvingen van de gebeurtenissen en de dialogen die hierbij horen.
Het wordt met de tijd alleen maar duidelijker: John le Carré is dé spionagemeester. Edelman, Bedelman, Schutter, Spion laat zien waarom.