Opeens was het einde van zijn wielercarrière daar. In 2023 kreeg Sep Vanmarcke het slechte nieuws dat er littekenweefsel op zijn hart was aangetroffen. De wielrenner stond ineens naast het peloton. 

Ervoor had hij al eens met het idee geflirt om een boek te (laten) schrijven over zijn leven. En opeens had hij zeeën van tijd om dit vorm te geven. Het resultaat: Sep! Met hart en ziel, geschreven door Bahamontes-redacteur Jonas Heyerick.

De meeste wielerliefhebbers zullen Vanmarcke kennen als een steengoede renner in -vooral- de Vlaamse voorjaarsklassiekers en als een fietser die er vaak bij zat, maar evenzoveel naast de hoofdprijs greep. Door valpartijen, door materiaalpech op het moment suprême.  Dat is maar een gedeelte van het verhaal rondom Sep. En dat blijkt wel na het lezen van Sep!

Hij groeide op in een gezin waarin alles rond de fiets draaide. Wielrennen, de cross; de Vanmarckes waren in het weekend vaak langs het parcours te vinden. Daar werd het zaadje geplant van de carrière van Sep.

Die carrière, die liep van 2010 tot in 2023, kende vervolgens hoge pieken en diepe dalen. Hij won Omloop het Nieuwsblad in 2012, dat zijn loopbaan katapulteerde. Maar vervolgens lag hij ook vaak naast de fiets (hoewel hij zelf aangeeft ‘gemiddeld slechts vier keer per jaar te zijn gevallen, wat best gemiddeld is’) en zorgde pech ervoor dat hij naast Parijs-Roubaix als Monument greep.

De schrijfstijl van Heyerick in Sep! is fijn en to-the-point. Het is altijd opgeschreven in gespreksvorm en dat is ook zo. Het boek is namelijk na eindeloze een-op-een gesprekken is opgetekend. Wat ook opvalt, is de openhartigheid van Vanmarcke. Maar zo kennen de fans hem ook; openhartig over zijn gevoelens, dat soms zelfs leidde tot tranen voor de camera. Boven alles leert de lezer dan hij alles met hart en ziel doet. Wielrennen, het gaat voor zijn gezin, het verbouwen van hun kot; het is alles of niets in het leven van Sep.

En vanaf 2023 is het qua zelf op de fiets zitten, dus fin de carrière. Een rauw eind van een wielerloopbaan die op z’n minst veelbesproken is. Het littekenweefsel -en de bijbehorende hartritmestoornissen- op het hart liep Vanmarcke waarschijnlijk op door te koersen met koorts of griep (corona?). Nu rijdt hij als ploegleider achter het peloton aan, in dienst van Israel-Premier Tech. 

Is Sep! een aanrader? Zeker en vast. Voor de fans van de koers én mensen die graag lezen over het omgaan met psychologische druk, is Sep! een boek dat je opgepakt moet hebben. Al is het maar om van die smaak van ‘altijd net niet’ af te geraken als je de naam Sep Vanmarcke hoort. Want dat is onterecht.