De Noorse Thomas Enger heeft een sportopleiding en een studie journalistiek gevolgd. In 2010 debuteerde hij met Schijndood, het eerste deel van een vijfdelige reeks rondom Henning Juul. De vertaalrechten zijn aan 17 landen verkocht. Jørn Lier Horst is eveneens afkomstig uit Noorwegen. Naast auteur is hij ook werkzaam als politieman. Hij is vooral bekend van de serie rondom inspecteur Wisting. Hij heeft echter ook misdaadboeken voor jongeren en kinderen geschreven. Na het grote succes van Nulpunt zijn de heren nu terug met Rookgordijn, het tweede deel rondom Alexander Blix en Emma Ramm. Het boek is vertaald door Kim Snoeijing.

Op oudjaarsavond wordt Oslo opgeschrikt door een explosie. Onder de gewonden bevindt zich iemand die Blix goed kent, namelijk Ruth-Kristine Smeplass, de moeder van Patricia die tien jaar geleden op eenjarige leeftijd werd ontvoerd. Blix was betrokken bij het onderzoek, maar er is nooit een spoor van het meisje gevonden. Nu Ruth-Kristine slachtoffer is geworden komt de zaak opnieuw in het nieuws en ook Ramm raakt erdoor gefascineerd. Ook zij gaat op onderzoek uit om te achterhalen wat er destijds met Patricia is gebeurd…

Ondanks dat dit het tweede deel van de serie is, is Rookgordijn prima als standalone te lezen. De auteurs verwijzen echter wel kort naar de gebeurtenissen in deel 1, dus als je precies wilt weten wat er destijds gebeurd is, dan is het beter om deel 1 eerst te lezen.

Alle karakters uit het vorige deel keren terug en de lezer leert ze weer beter kennen. Zeker de, ietwat fragiele, relatie tussen Blix en zijn dochter Iselin wordt in dit boek verder uitgewerkt. Blix en Ramm hebben een verleden samen, een verleden dat hen voor altijd aan elkaar zal verbinden en ook in dit deel komt de bezorgdheid van Blix om het welzijn van Emma goed naar voren. Ondanks dat ze qua beroep, rechercheur vs. journalist, lijnrecht tegenover elkaar staan weten ze toch een goede samenwerking op te bouwen. Ook Kovic, de collega van Blix, krijgt in dit deel meer erkenning en heeft zelfs een korte, eigen verhaallijn.

Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Blix en Ramm, maar Blix komt duidelijk meer aan het woord in dit boek. De hoofdstukken zijn kort en het taalgebruik is filmisch en bondig en hierdoor vlieg je al lezer weer door het boek. Rookgordijn is wat serieuzer van toon dan Nulpunt: het niet oplossen van de zaak-Patricia heeft Alexander altijd dwarsgezeten en deze zaak ziet hij dan ook als een tweede kans om een en ander recht te zetten. Net als in het vorige boek, is ook aan dit verhaal totaal niet te merken dat het door twee auteurs geschreven is: de hoofdstukken lopen naadloos in elkaar over en er is geen verschil in schrijfstijl.

De plot zit briljant in elkaar en tot het laatste moment blijft het hoe en wat onduidelijk. Dit boek kent iets minder spanning dan deel 1 maar dat mag de pret zeker niet drukken. Dit is weer een pareltje voor alle Scandi-liefhebbers. En het allerbeste nieuws is nog wel dat deel drie in thuisland Noorwegen al verschenen is. Laten we hopen dat de Nederlandse vertaling niet te lang op zich laat wachten!