‘Ze sloeg de deur dicht en op precies datzelfde moment hoorde ze een oorverdovende knal. Luider dan ze ooit gehoord had. Ze zat in het hart van het onweer.’In de tweede verhaallijn in Honderd kamers gaat het over Sofie, die met haar man en twee dochters naar ditzelfde landgoed verhuist. Ze maakt onbegrijpelijke dingen mee en weet niet of ze haar man nog langer kan vertrouwen. In haar speurtocht naar wat haar man verbergt ontdekt ze gruwelijke dingen. Maar zijn die wel zoals zij denkt dat ze zijn?
‘Wat had ze dan boven gehoord? Ze voelde haar ademhaling versnellen. Haar lichaam ging weer in angstmodus, net zoals toen ze de paniekaanval had gekregen in de zetel. Stokstijf probeerde ze opnieuw te luisteren, maar nu bleef het stil. De echo van de voetstappen zinderde na in haar hoofd. Had ze zich opnieuw iets ingebeeld?’Uitgebreid wordt omschreven wat Sofie en Emma meemaken en hoe ze dat ervaren. Steeds wordt gewisseld in de tijd en van hoofdpersoon. Dat maakt het in het begin soms wat lastig om in het verhaal te komen. Je voelt hun angsten en twijfels. Knap, hoe verderop in het boek de beide verhalen in elkaar gevlochten worden. Waarbij je als lezer vaak op het verkeerde been wordt gezet. Voor lezers die houden van diepgang en puzzelwerk is Honderd kamers een mooie thriller!
Schrijf jouw recensie!