Fleur gaat met twee vriendinnen en 3 jongens van school oud en nieuw vieren in een huisje, zonder ouders. De drank is ingeslagen, de afspraken duidelijk. Kortom het feest kan beginnen. Het zestal krijgt alleen onderling al snel last van gedoe en de sfeer wordt er met alle drank dan ook niet beter op. Als ook nog eens blijkt dat er een moordenaar rondloopt in de buurt van het huisje is het de vraag of iedereen wel levend het nieuwe jaar haalt.

Mel Wallis de Vries is gevierd auteur. Ze heeft al vele Young Adult-boeken geschreven die ook gretig gelezen worden. Ze heeft de gave om een groep die niet bekendstaat als liefhebber van lezen te boeien met haar verhalen. Ze weet de juiste toon te vinden, spreekt de taal van de jeugd en dat zorgt ervoor dat ze al jaren hoog op de lijst staat van gelezen boeken onder jongeren.

Gebroken is daarop ook weer geen uitzondering. De kaft nodigt al uit tot lezen, het rode politielint eromheen zorgt voor een extraatje. De flaptekst is ook slim gedaan door het begrip aftellen van oud en nieuw te combineren met haar flaptekst. Achterop staat namelijk:

Het aftellen is begonnen

6 jongeren vieren samen oud en nieuw

5 van hen kennen elkaar

4 hebben met elkaar gezoend

3 blijven over op het einde

2 houden iets achter

1 moordenaar loopt buiten rond

Niet iedereen haalt het…
Wat is vriendschap waard?

Het nodigt absoluut uit tot lezen en dat doet de rest van Gebroken ook. In de hoofdstukken ben je namelijk steeds voor de apotheose of er middenin. Je maakt snel kennis met de hoofdpersonages die last hebben van typische puber/jongerenproblematiek. Door daarna snel te switchen naar de finale zit je direct in alle spanning. Je wordt als lezer direct nieuwsgierig, maar De Vries geeft uiteraard niet veel weg, waardoor je moet blijven lezen om alle puzzelstukjes op zijn plek te krijgen.

En dan blijkt uiteindelijk alles toch nog weer anders te zitten dat je op voorhand zou denken. Kortom: De Vries maakt haar titel nummer 1 en bestselling YA-auteur meer dan waar met Gebroken. Verwacht overigens niet teveel diepgang in de personages an sich. Ze zijn enigszins inwisselbaar omdat ze toch als de doorsnee jongere worden neergezet. Het is in deze serie ook niet de bedoeling om een personage volledig uit te diepen, een onmogelijke opgave ook in 137 pagina’s. 

Gebroken is precies dat wat het moet zijn. Een goed boek voor jongeren om even de mobiele telefoon weg voor te leggen.